Επιστρατεύοντας την αστυνομία και οξύνοντας την πολιτική της τρομοκρατίας και της καταστολής επιχειρεί να καθυποτάξει η κυβέρνηση το αγωνιζόμενο φοιτητικό κίνημα, που έναν μήνα τώρα παλεύει ανυποχώρητα ενάντια στο νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, υπερασπίζοντας τη δημόσια-δωρεάν παιδεία. Η πρόσφατη εισβολή των ΜΑΤ στη Νομική Κομοτηνής και στο ΑΠΘ, οι προσαγωγές και συλλήψεις φοιτητών που υπερασπίζονταν την απόφαση του συλλόγου τους αποτελούν το τελευταίο επεισόδιο στην ολοένα και εντεινόμενη πολιτική του αυταρχισμού. Είχαν προηγηθεί η δικαστική απόφαση για εισαγγελικές παρεμβάσεις στις κατειλημμένες σχολές, οι αστυνομικές επιθέσεις απέναντι στις πανεκπαιδευτικές διαδηλώσεις, το σπάσιμο καταλήψεων σχολείων από την αστυνομία στην Κέρκυρα και την Αθήνα, ενώ τελευταία «σκηνή» στον αντιδημοκρατικό κατήφορο της κυβέρνησης αποτέλεσε η εγκύκλιος για την πραγματοποίηση της εξεταστικής εξ αποστάσεως και ψηφιακά.
Η μαζική κάθοδος χιλιάδων φοιτητών στους δρόμους, ιδιαίτερα στο πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Πέμπτης 8/2, καθώς και η πραγματοποίηση μαζικότατων γενικών συνελεύσεων στις σχολές όλη αυτή την περίοδο δίνουν αποστομωτική απάντηση στην αντιδραστική προπαγάνδα που κάνει λόγο για «μειοψηφικό ρεύμα» μες στα πανεπιστήμια. Η στήριξη του αγώνα των φοιτητών από σύσσωμη την ακαδημαϊκή κοινότητα (μετά και από τα ψηφίσματα αλληλεγγύης του συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ), αλλά και μεγάλα κομμάτια του λαού και των εργαζομένων διαρκώς δυναμώνει. Η απόφαση της ΑΔΕΔΥ για στάση εργασίας την ημέρα της πανεκπαιδευτικής κινητοποίησης αποτυπώνει τη διεύρυνση της στήριξης στο δίκαιο αγώνα του φοιτητικού κινήματος.
Όλη αυτή την περίοδο, η κυβέρνηση βρίσκει συμμάχους στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που μονότονα λοιδορούν το φοιτητικό κίνημα και το δίκαιο αγώνα του, μιλώντας για «μειοψηφίες» και «παράνομες καταλήψεις». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μάλιστα, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, δε δίστασε να παρομοιάσει τους φοιτητές που μαζικά αποφασίζουν στις γενικές τους συνελεύσεις τη συνέχιση του αγώνα και των καταλήψεων με «ληστές μπακάλικων». Συμμάχους βρίσκει ακόμα η κυβερνητική πολιτική στην πρόθυμη ΔΑΠ, που ανερυθρίαστα στέκεται υπέρ του νέου αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου (πριν καν αυτό κατατεθεί!), αναπαράγει τη σαθρή κυβερνητική προπαγάνδα μέσα στις σχολές και αποτελεί το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Το ίδιο και στην ΠΑΣΠ, που διακηρυκτικά στέκεται -υποτίθεται- ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στην πράξη όμως υπονομεύει και βρίσκεται απέναντι από τους αγώνες των φοιτητών, αφού το μόνο που προτείνει επί της ουσίας είναι «να ανοίξουν οι σχολές», παίζοντας αντικειμενικά το παιχνίδι της κυβέρνησης και της ΔΑΠ.
Στους συμμάχους της κυβέρνησης, έσπευσαν πρόσφατα να μπουν και πολλές πρυτανικές αρχές, εφαρμόζοντας την απαράδεκτη αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική απόφαση για τη διεξαγωγή τηλε-εξετάσεων. Η απόφαση αυτή, που επιχειρείται να εφαρμοστεί εντελώς αντιδημοκρατικά και καταπατώντας το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων (για πολλοστή φορά), αποτελεί κομμάτι της πολιτικής του αυταρχισμού και της κρατικής τρομοκρατίας. Αφού δεν κατάφεραν να λυγίσουν το φοιτητικό κίνημα με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα, αφού η ΔΑΠ ηττήθηκε πανηγυρικά στη συντριπτική πλειοψηφία των γενικών συνελεύσεων των συλλόγων, αφού δεν πέρασε η τρομοκρατία για τα «χαμένα εξάμηνα» και οι απειλές για τη «χαμένη εξεταστική», έφεραν την τηλε-εξεταστική, για να καθυποτάξουν το φοιτητικό κίνημα και να κλείσουν τους φοιτητές στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους, στην «ακαδημαϊκή κανονικότητα». Μάλιστα, η Σύνοδος των πρυτάνεων που αποφάσισε την πραγματοποίηση της ηλεκτρονικής εξεταστικής, έγινε κατόπιν αιτήματος και εγκυκλίου του υπουργού Παιδείας!
Η κυβερνητική πίεση για την εφαρμογή της ψηφιακής εξεταστικής είναι τέτοια που έχει οδηγήσει ακόμη και σε παραιτήσεις προέδρων τμημάτων, στη βάση της άρνησής τους να εφαρμόσουν τηλε-εξετάσεις. Η απόφαση της ΠΟΣΔΕΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού) για «ανυπακοή» στην ηλεκτρονική εξεταστική αποτελεί αναμφίβολα θετική εξέλιξη, αλλά χρειάζεται οι φοιτητικοί σύλλογοι να πάρουν μαζικά αποφάσεις καταδίκης των εξετάσεων αυτών και να διεκδικήσουν να πραγματοποιηθεί διά ζώσης επαναληπτική εξεταστική, όταν η κυβέρνηση αποσύρει το αντιεκπαιδευτικό της έκτρωμα. Εκτός από μέσο καταστολής του αγώνα, η ηλεκτρονική εξεταστική αποκλείει χιλιάδες φοιτητές που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, ενώ συνιστά μία πλήρως αντιπαιδαγωγική διαδικασία, που καταπατά τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας.
Η Φοιτητική Πορεία, με τις ανακοινώσεις, τις παρεμβάσεις της στις συνελεύσεις των συλλόγων, με τις εκδηλώσεις-συζητήσεις της έχει αναδείξει την ανάγκη συνέχισης του αγώνα, απέναντι στον «μπαμπούλα» των χαμένων εξαμήνων και την ηλεκτρονική εξεταστική. Κόντρα στις λογικές της διάσπασης των ΠΚΣ-ΕΑΑΚ, των ξεχωριστών «πλαισίων», των ξεχωριστών συντονιστικών, των ξεχωριστών πανό των ίδιων συλλόγων. Ενάντια στον εφησυχασμό που καλλιεργούν συνθήματα όπως αυτά που προβάλλει η ΠΚΣ και η ΚΝΕ για τους «φοιτητές που έχουν ήδη νικήσει», για «την κυβέρνηση που έχει ήδη ηττηθεί» κ.ά. Κόντρα στη λογική ταύτισης κάθε φοιτητή που αγωνιά για την εξεταστική με τη ΔΑΠ και την «ανοιχτή σχολή», όπως προωθείται από τις δυνάμεις των ΕΑΑΚ και της αναρχίας. Χρειάζεται να ενισχυθεί η κατεύθυνση της ανυποχώρητης πάλης ώστε να μην υπάρξει καμία αποδοχή της ηλεκτρονικής εξεταστικής, για να αποσυρθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τους ταξικούς φραγμούς, να συγκροτηθεί ένα πανεκπαιδευτικό και παλλαϊκό μέτωπο υπεράσπισης της δημόσιας-δωρεάν παιδείας, για το δικαίωμα της νεολαίας να σπουδάζει δωρεάν, να εργάζεται και να ζει με αξιοπρέπεια.
