Προδιαγεγραμμένο φαίνεται να είναι το αποτέλεσμα της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι τέτοιου είδους εξεταστικές επιτροπές δεν έρχονται να «ρίξουν άπλετο φως», δεν συστήνονται για να «φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο», όπως διαβεβαίωνε η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Μητσοτάκης και για το ζήτημα των Τεμπών. Πρόκειται για διαδικασίες που μόνο τον αντίθετο στόχο έχουν και αυτό ισχύει και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μέσω της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει τις βαρύτατες εγκληματικές της ευθύνες για την ανείπωτη τραγωδία.
Για μια ακόμα φορά επιχειρείται να παρουσιαστεί ως υπεύθυνος και καθοριστικός ο ανθρώπινος παράγοντας. Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό το κακοστημένο θέατρο είναι η προσπάθεια να αποδοθούν ευθύνες στο νεκρό μηχανοδηγό, με αναφορές εκ μέρους του εισηγητή της κυβέρνησης, Λ. Τσαβδαρίδη, ότι πιθανά προβλήματα υγείας του μηχανοδηγού να τον δυσκόλευαν στην εργασία του και ότι ενδεχομένως να αποτελούσε κίνδυνο για την ασφάλεια των επιβατών. Ο βουλευτής της ΝΔ, η εξοργιστική τοποθέτηση του οποίου προκάλεσε την εξώδικη διαμαρτυρία της οικογένειας του νεκρού μηχανοδηγού, επικαλέστηκε ανερυθρίαστα ακόμα και ιατρικά έγγραφα, προκειμένου -υποτίθεται- να αποδειχτούν οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί, παραλείποντας βέβαια να συμπληρώσει ότι τα συγκεκριμένα έγγραφα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό για το οποίο προσπάθησε να πείσει ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρώην επικεφαλής της ΕΡΓΟΣΕ την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είπε πως «Κανένα σύστημα δεν μπορεί να αποτρέψει ανθρώπινα λάθη», επιδιώκοντας και αυτός να παρουσιάσει ως καθοριστικό τον ανθρώπινο παράγοντα.
Καμία εξεταστική για τα Τέμπη δεν θα φτάσει ποτέ στους βασικούς υπεύθυνους της τραγωδίας. Οι βασικοί υπεύθυνοι είναι αυτοί που στήνουν τις επιτροπές αυτές, ακριβώς για να βγάλουν λάδι τις εγκληματικές πολιτικές που υπηρετούν. Πραγματικοί υπεύθυνοι για το θάνατο των 57 ανθρώπων είναι η εγκληματική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που παρέδωσε έναντι πινακίου φακής τμήματα του σιδηρόδρομου στο ξένο κεφάλαιο, το οποίο μπροστά στο κυνήγι του κέρδους δεκάρα τσακιστή δεν δίνει για την ασφάλεια των επιβατών. Αυτήν την πολιτική έχουν ακολουθήσει όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις. Πλάι στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, οι σκανδαλώδεις συμβάσεις για συστήματα ασφάλειας που τρέχουν δεκαετίες και που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί και που η ύπαρξή τους θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την τραγωδία.
Όσο όμως και αν η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, προσπαθεί να αθωώσει την εγκληματική πολιτική της ανασύροντας ξανά και ξανά το αφήγημα της ατομικής ευθύνης, κατηγορώντας πότε τον μηχανοδηγό, πότε τον σταθμάρχη, πότε τον γιατρό που είχε χορηγήσει άδεια στον επιθεωρητή του σταθμάρχη, ή όλους μαζί, ο ελληνικός λαός γνωρίζει την αλήθεια. Αυτό επιβεβαιώθηκε άλλωστε τις πρώτες μέρες μετά την τραγωδία, όταν η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός με διαγγέλματα προσπαθούσε να πείσει πως «πρόκειται βασικά για ένα τραγικό ανθρώπινο λάθος». Τότε ο λαός έδωσε καθολικά την απάντησή του κατεβαίνοντας κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους απαιτώντας την τιμωρία των πραγματικών ενόχων και καταγγέλλοντας την εγκληματική κυβερνητική πολιτική.
