Ανακοίνωση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ ανακοινώνει πως ο σ. Ιωσήφ Σταυρίδης, κεντρικό στέλεχος, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ, αφοσιωμένος στην υπόθεση του λαού, επαναστάτης κομμουνιστής, άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Κυριακής, 18 Φλεβάρη 2024, στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες λίγες μέρες.
Ο σ. Ιωσήφ Σταυρίδης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1948 και ήλθε στην Ελλάδα με την οικογένειά του όπου ξεκίνησε από μικρή ηλικία διάφορες δουλειές για να επιβιώσει αυτός και η οικογένειά του. Από πολύ νέος συνδέθηκε με τις ιδέες και τους αγώνες του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Στα χρόνια της φασιστικής δικτατορίας αναπτύσσει πλούσια αντιφασιστική δραστηριότητα στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών που σπουδάζει και αναδεικνύεται σε ηγετική μορφή του αντιφασιστικού κινήματος της Σχολής και του ευρύτερου αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος. Συνδέεται και οργανώνεται στον παράνομο πυρήνα της Οργάνωσης Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ) στη Γεωπονική Σχολή, αναπτύσσει πλούσια αντιφασιστική, επαναστατική δράση και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Με την πτώση της δικτατορίας αναπτύσσει πλούσια δράση μέσα από τις γραμμές της φοιτητικής παράταξης ΠΠΣΠ και της μαρξιστικής-λενινιστικής Οργάνωσης ΟΜΛΕ, δίνοντας την πολύτιμη συμβολή του στο λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της μεταπολίτευσης.
Το 1976 με την ίδρυση του Μ-Λ ΚΚΕ οργανώνεται στις γραμμές του και από τότε αδιάλειπτα, μέχρι την τελευταία του πνοή, κοντά μισό αιώνα, από τη θέση του μέλους της ΚΕ, πορευόταν στην πρώτη γραμμή του κόμματός του, σηκώνοντας τα λάβαρα και τα πανό του, μη λείποντας από καμιά αγωνιστική κινητοποίηση, διαδήλωση και πορεία, δίνοντας -με την καθημερινή του στάση και συνέπεια, με τα πολυάριθμα κείμενα, με τις τοποθετήσεις του- γενναιόδωρη και πολύπλευρη βοήθεια στους νεότερους συντρόφους του. Σαν γεωπόνος κομμουνιστής έχει γράψει στην αγαπημένη του εφημερίδα, το «Λαϊκό Δρόμο», στον οποίο για δεκαετίες ήταν βασικός συντάκτης, σειρά κειμένων και άρθρων για την ελληνική αγροτιά, για τον ξεριζωμό και την καταστροφή της, για την αντιαγροτική πολιτική της ντόπιας ολιγαρχίας και της ΕΕ και πάντα βρισκόταν στους αγώνες της και στα αγροτικά μπλόκα. Στο τελευταίο φύλλο του «Λαϊκού Δρόμου», μια εβδομάδα πριν φύγει έγραψε δυο κείμενα για τα προβλήματα και τους αγώνες της αγροτιάς στη χώρας μας και στην Ευρώπη.
Ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του Μ-Λ ΚΚΕ όργωσε για δεκαετίες τη χώρα, από την Κρήτη έως την Ήπειρο και τη Θράκη, με περιοδείες, εκδηλώσεις και ομιλίες στις πλατείες και τα καφενεία των χωριών, μιλώντας για τα προβλήματα και τα βάσανα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, για την ανάγκη της συσπείρωσης και της ενότητάς της με την εργατική τάξη και όλο το λαό στο δρόμο του αγώνα, του παναγροτικού και παλλαϊκού ξεσηκωμού, για να σπάσουν τα δεσμά της κυριαρχίας της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού, για την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ, για την Ειρήνη, τη Δουλειά, τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό.
Παρά το βαρύ κλονισμό της υγείας του τα τελευταία δυόμισι χρόνια, δεν έχασε ποτέ την ψυχική δύναμη και το θάρρος του. Τελευταία του συμβολή η παρουσία του στην κεντρική εκδήλωση του Μ-Λ ΚΚΕ τον περασμένο Νοέμβρη, όπου μετείχε σαν κεντρικός ομιλητής στην επέτειο των 50 χρόνων από ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ο σύντροφος Ιωσήφ έφυγε την Κυριακή και οι τελευταίες του λέξεις ειπώθηκαν μια μέρα πριν, το βράδυ του Σαββάτου, όταν ρωτούσε να πληροφορηθεί για τη συνεδρίαση της ΚΕ που αποφάσισε και υπερψήφισε τις Θέσεις για το 7ο Συνέδριο. Και όταν πέντε μέρες νωρίτερα έστελνε τις σκέψεις και τις προτάσεις του για το 7ο Συνέδριο. Και ήταν πολύ στενοχωρημένος που δεν μπορούσε να είναι παρών στη συνεδρίαση της ΚΕ και να ψηφίσει τις Θέσεις. Αυτός ήταν ο σύντροφος Ιωσήφ, ένας σύντροφος ολόψυχα αφοσιωμένος στη μεγάλη υπόθεση του λαού και του κομμουνιστικού κινήματος.
Η ΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην αγαπημένη σύντροφο της ζωής του Άννα, στις αγαπημένες κόρες τους Χρύσα και Ειρήνη που στάθηκαν δίπλα του σε όλα τα δύσκολα χρόνια της υγείας του μέχρι την τελευταία του πνοή.
