Ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται στην καρδιά της Ευρώπης, πολύπλευρες διεργασίες και μεγάλη κινητικότητα σημειώνονται σε όλο τον πλανήτη. Ο σκληρός πυρήνας της Δύσης -ΝΑΤΟ, ΕΕ και G7-, με παρόντα και επικεφαλής τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, είχε απανωτές συνεδριάσεις την προηγούμενη βδομάδα στις Βρυξέλλες. Ανάλογες ζυμώσεις, επισκέψεις και διευθετήσεις υπήρξαν στο λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο, τον άλλοτε γνωστό σαν Τρίτο Κόσμο.
Η ρωσική εισβολή σηματοδοτεί μια νέα ιστορική φάση μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που σφραγίζεται από τη ραγδαία οικονομική και γεωπολιτική ανάδυση της Κίνας, λειτουργεί σαν επιταχυντής των ανακατανομών θέσης και ισχύος. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ακροβολίζονται σε μια άγρια διαμάχη ενίσχυσης της παγκόσμιας επιρροής και δύναμής τους, με τις συντριπτικά πιο ισχυρές -αλλά όχι αδιαφιλονίκητες πλέον στο ρόλο της παγκόσμιας ηγεμονικής δύναμης- ΗΠΑ να εκβιάζουν τη συγκρότηση ενός αντιρωσικού μετώπου, που θα λειτουργεί και ως ισχυρή προειδοποίηση προς την Κίνα. Οι περιφερειακές δυνάμεις διεκδικούν μεγαλύτερο ρόλο, ενώ οι μικρές χώρες και οι λαοί -σε όλο τον κόσμο- συνθλίβονται κάτω από το βάρος των δυσμενών και ανησυχητικών, σε όλα τα επίπεδα, εξελίξεων.
Η -πολεμικού χαρακτήρα- αξίωση της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας να μπει φρένο στη συρρίκνωση του «ζωτικού χώρου» της και να αντιστραφεί η επιθετική περικύκλωσή της, μια ευθεία αμφισβήτηση του ρόλου των ΗΠΑ ως παγκόσμιου χωροφύλακα, δημιουργεί συνθήκες σφοδρότερου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, συνεχών ανατροπών και αναδιατάξεων και δυναμική διαμόρφωσης νέων γεωπολιτικών ισορροπιών. Αυτή τη στιγμή οι πυκνές εξελίξεις που σημειώνονται δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα και εκτιμήσεις για το ποιο θα είναι το νέο παγκόσμιο γεωπολιτικό περιβάλλον, οι νέες ισορροπίες και ανισορροπίες του.
Βέβαιο είναι πως, καθώς μετατοπίζεται το κέντρο βάρους του κόσμου από τη Δύση στην Ανατολή, οι ΗΠΑ επιχειρούν ανάσχεση αυτής της δυναμικής, με ακραία επιθετικό τρόπο, μέσα από την ανασυγκρότηση του δυτικού μετώπου με όρους περιχαράκωσης και δραστικής αναμέτρησης σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, στρατιωτικό, διπλωματικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, προπαγανδιστικό. Οι πρόσφατες Σύνοδοι του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του G7 το επιβεβαίωσαν με κραυγαλέο τρόπο.
«Συμβαίνει σε κάθε τρεις ή τέσσερις γενιές… Τώρα είναι μια στιγμή που τα πράγματα αλλάζουν. Θα υπάρξει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων εκεί έξω και πρέπει να είμαστε οι ηγέτες της. Πρέπει να ενώσουμε τον υπόλοιπο ελεύθερο κόσμο…». Σαφής δήλωση επιθετικών προθέσεων και σχεδιασμών από τον Τζο Μπάιντεν. Και ηγούμενος της μάχης της «δημοκρατίας» κατά της «απολυταρχίας», μαζί με τους νατοϊκούς εταίρους του, αποφάσισαν την εγκατάσταση νέων Σχηματισμών Μάχης σε Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβακία, καλύπτοντας πλέον όλη τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, σε μια κίνηση ασφυκτικότερης περικύκλωσής της. Μια τεράστια συγκέντρωση στρατιωτών, στρατιωτικών δομών και πολεμικών μέσων εξελίσσεται, παράλληλα με τις οικονομικές κυρώσεις και την προπαγανδιστική υστερία. Και, ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ δημιουργούν, με κάθε τρόπο, συνθήκες ώστε ο πόλεμος στην Ουκρανία να παρατείνεται, για να προκαλεί τη μεγαλύτερη δυνατή φθορά -οικονομική, πολιτική, στρατιωτική- στη Ρωσία και να κρατάει γονατισμένη την ΕΕ, παραδομένη στους αμερικανικούς σχεδιασμούς και σε ρήξη με τη Ρωσία.
Σε αυτό το νέο, υπό διαμόρφωση, παγκόσμιο σκηνικό, ο συμβιβασμός στον οποίο θα οδηγηθούν, εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή, οι αντιμαχόμενες πλευρές στην Ουκρανία και όσοι κινούν τα νήματα από πίσω, δεν μπορεί παρά να είναι εύθραυστος, μια ανάπαυλα που θα προετοιμάζει την επόμενη σύγκρουση. Το στοιχείο του ανταγωνισμού είναι και θα είναι μόνιμο και όλο και πιο βίαιο.
Για την ειρήνη και τη φιλία των λαών
Με τη Ρωσία να ορίζεται σαν έντονη απειλή, στην παρούσα φάση, οι ΗΠΑ στοχοποιούν, σταθερά, την Κίνα σαν τη μεγάλη στρατηγική πρόκληση και απειλή, σαν το στρατηγικό αντίπαλο και ανταγωνιστή. Το «ενδιαφέρον» τους, παρά τους σημερινούς περισπασμούς στην ευρωπαϊκή ήπειρο, στρέφεται πλέον στον Ινδο-Ειρηνικό. Όλα τα επιτελεία της αμερικανικής υπερδύναμης και όλοι οι ανώτατοι πολιτικοί και στρατιωτικοί παράγοντες το επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία. Η στρατιωτική συμμαχία AUKUS (ανάμεσα σε ΗΠΑ, Βρετανία, Αυστραλία), λίγους μήνες πριν τη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία, αυτόν το στόχο ήρθε να υπηρετήσει, την ανάσχεση της ταχύρρυθμης κινεζικής ανάδυσης. Και συνετέλεσε, με τη σειρά της, σε μια δυναμική μετατοπίσεων και αντίρροπων κινήσεων, που εντάθηκαν με τις τελευταίες εξελίξεις.
Σε ένα πλαίσιο όπου οι σχέσεις της Κίνας με τη Ρωσία γίνονται όλο και πιο στενές, σιγά-σιγά διαμορφώνεται ένας άλλος, μεγαλύτερος κόσμος, που αμφισβητεί έμπρακτα την κυριαρχία των ΗΠΑ και της Δύσης.
Η Ινδία, όταν έγινε δέκτης έντονων πιέσεων από την Ιαπωνία και την Αγγλία για να ασκήσει κυρώσεις στη Ρωσία, τις απέρριψε. Και όχι μόνο αυτό. Είναι στα σκαριά ρωσο-ινδική εμπορική συμφωνία που προβλέπει οι διμερείς συναλλαγές να πραγματοποιούνται σε ρούβλια και ρουπίες, αποκλείοντας το δολάριο και το ευρώ. Σημειωτέον πως η Ινδία συμμετέχει στην λεγόμενη Τετράδα (Quad), μαζί με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και την Αυστραλία, μια αμερικανική «πρωτοβουλία» που μπαίνει σε ανοιχτή δοκιμασία πλέον. Επίσης, είναι πυρηνική δύναμη και έχει αγοράσει S-400, αγνοώντας τις αμερικανικές απειλές. Πρόσφατα, ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας επισκέφθηκε το Νέο Δελχί, με σαφή πρόθεση την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί -για τη βαρύτητα κάποιων μετατοπίσεων- πως ο πληθυσμός της Κίνας και της Ινδίας αθροιστικά είναι περίπου το 37% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Άλλη αξιοσημείωτη εξέλιξη είναι η υπογραφή συμφωνίας του Πακιστάν με τη Ρωσία για εισαγωγή φυσικού αερίου και σίτου, την ημέρα μάλιστα της ρωσικής εισβολής. Το Πακιστάν μια μεγάλη χώρα, επίσης πυρηνική δύναμη, έκλεισε πρόσφατα στρατιωτική συμφωνία με το Πεκίνο και είναι κρίσιμος κρίκος στον περίφημο νέο Δρόμο του Μεταξιού. Το δε Ιράν, λίγους μήνες πριν, είχε ενταχθεί ως πλήρες μέλος στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (όπου πρωταγωνιστούν η Κίνα και η Ρωσία), ενταφιάζοντας το τέλος της απομόνωσής του από τις ΗΠΑ.
Αποστασιοποίηση από τις αμερικανικές πιέσεις για ασφυξία της Ρωσίας ήρθε και από το Βιετνάμ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Νότια Αφρική, ακόμη και από τη Βραζιλία του Μπολσονάρου! Ένα χάσμα υπάρχει, στην πραγματικότητα, ανάμεσα στις δυνάμεις της Δύσης και τον υπόλοιπο κόσμο. Ενδεικτικά, από τις 193 χώρες, αναγνωρισμένες από τον ΟΗΕ, λιγότερες από 40 συμμετέχουν στις δυτικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.
Επιβεβαιώνεται πως μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα αναδύεται. Ο πόλεμος στην Ουκρανία τροφοδοτεί αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ενισχύονται οι συνθήκες ρευστότητας, ανατροπών και αναδιατάξεων, διαμόρφωσης νέων γεωπολιτικών ισορροπιών.
Αυτό που, κατά τον Μπάιντεν, «συμβαίνει σε κάθε τρεις ή τέσσερις γενιές» περιέχει αδυσώπητους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, πόλεμο και καταστροφή. Έτσι φέρνουν τον κόσμο στα μέτρα τους. Για τους λαούς, για το δικό μας λαό, ένας δρόμος υπάρχει. Στα σκοτάδια που μας ετοιμάζουν να απαντήσουμε με αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στα αμερικανονατοϊκά επιθετικά σχέδια, ενάντια στη ρώσικη εισβολή, τον πόλεμο και τους υποκινητές του, για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, για τη φιλία των λαών.
