Τα χρόνια διάβηκαν γρήγορα από εκείνο το πρωινό της Κυριακής της 19ης Απρίλη του 2015 που ο σύντροφός μας Ισαάκ Ιορδανίδης άφησε την τελευταία του πνοή στο φτωχό σπιτάκι του στη Δραπετσώνα. Ηγετική μορφή του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος, με καθοριστική συμβολή στην ίδρυσή του, άφησε ένα έργο γνήσιας κομμουνιστικής επαναστατικής πνοής που η αξία του μπορεί να κατανοηθεί, ακόμα καλύτερα, σήμερα όπου τα αποτελέσματα της κυριαρχίας του ρεβιζιονισμού στο κομμουνιστικό κίνημα έχουν εκδηλωθεί σε όλη την καταστροφική έκτασή τους.
Μέσα από τις γραμμές του ηρωικού ΚΚΕ, ο σ. Ισαάκ ατσαλώθηκε στις φλόγες του αγώνα και των θυσιών των σκληρών εποχών της ναζιστικής κατοχής, του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος και της αγγλοαμερικανικής επέμβασης και κυριαρχίας στην Ελλάδα, της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής περιόδου των εκτελέσεων, των εξοριών, των φυλακίσεων και των διαρκών διώξεων των κομμουνιστών. Πέρασε τις σκληρότερες δοκιμασίες ως κρατούμενος, για πολλά χρόνια, σε ξερονήσια, στη Μακρόνησο και σε στρατόπεδα εξορίας της χούντας. Ακλόνητος στις επαναστατικές αρχές του κομμουνιστικού κινήματος, με διορατικό και διεισδυτικό πνεύμα, μέσα στις δύσκολες συνθήκες απομόνωσης του Άη Στράτη, από το 1956 διείδε την αντεπαναστατική στροφή που ξεκίνησε στην τότε ηγεσία του ΚΚΕ και του ΚΚΣΕ και σήκωσε το ανάστημά του ενάντιά της.
Μετά την έξοδό του από τις εξορίες, στην αρχή της δεκαετίας του 1960, στάθηκε μπροστάρης στη μεγάλη πρωτοβουλία που πήραν οι μαρξιστές-λενινιστές, εκδίδοντας το 1964 το περιοδικό «Αναγέννηση», με στόχο τη δημόσια αντιπαράθεση στο ρεβιζιονισμό και την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος. Αυτή η πρωτοβουλία, στην οποία ο σ. Ισαάκ είχε πρωταγωνιστική θεωρητική, πολιτική και πρακτική συμβολή, έθεσε τα θεμέλια και διαμόρφωσε τη φυσιογνωμία του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος της Ελλάδας, που συνεχίζει μέχρι σήμερα την επίπονη πάλη του για τον ίδιο στόχο που έθεσαν οι ιδρυτές του.
Στη σκέψη του σ. Ισαάκ, που αποτυπώθηκε και στο συγγραφικό έργο που μας άφησε, θα διακρίνει κανείς:
- Τη σταθερή υπεράσπιση των επαναστατικών αρχών του κομμουνιστικού κινήματος.
- Τη βαθιά κατανόηση του περιεχόμενου της πάλης που ξέσπασε στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα όταν επικράτησε ο χρουτσωφικός ρεβιζιονισμός στη Σοβιετική Ένωση.
- Την ανάδειξη της πολύτιμης θετικής κληρονομιάς του επαναστατικού ΚΚΕ αλλά και των λαθών και των αδυναμιών της ηγεσίας του.
- Την επιχειρηματολογημένη και τεκμηριωμένη μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση και κριτική για τις πολιτικές των ελληνικών κομμάτων και ιδιαίτερα για την πολιτική της ρεβιζιονιστικής ηγεσίας του ΚΚΕ αλλά και άλλων λαθεμένων-οππορτουνιστικών ρευμάτων στο κομμουνιστικό κίνημα.
- Την εξαγωγή συμπερασμάτων από την πορεία του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος.
- Το πνεύμα της δημιουργικής εφαρμογής του μαρξισμού-λενινισμού στις σύγχρονες συνθήκες που πρέπει να λαμβάνει υπόψη του νέα φαινόμενα και τις νέες εξελίξεις.
- Την αντίληψη ότι οι μαρξιστές-λενινιστές για να επιτελέσουν την αποστολή τους θα πρέπει να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και να αποκτούν την ικανότητα με τη δίκη τους κρίση να απαντούν στα εσωτερικά και διεθνή προβλήματα που τίθενται και να μπορούν να προσανατολίζονται σωστά.
- Την αναγκαιότητα της ανασύστασης του κόμματος της εργατικής τάξης με τη συγκέντρωση σε αυτό όλων των μαρξιστών-λενινιστών και των πραγματικών κομμουνιστών.
Η πράξη και η αγωνιστική στάση ζωής του σ. Ισαάκ ενσάρκωνε και μετέφερε τα βασικά χαρακτηριστικά και τις αρετές που πρέπει να έχει ένας πραγματικός κομμουνιστής και γι’ αυτό η μορφή του έγινε και παραμένει ένα χειροπιαστό παράδειγμα επαναστάτη κομμουνιστή για τους νεότερους μαρξιστές-λενινιστές.
Τα γραπτά και το έργο του είναι μια ξεχωριστή πηγή ουσιαστικής γνώσης της ιστορίας του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος της Ελλάδας, μια πηγή κατανόησης των εξελίξεων που έχουν σημειωθεί στο κομμουνιστικό κίνημα αλλά και υπόδειξης κατευθύνσεων για την ανασυγκρότησή του. Μαθαίνοντας από αυτή την παρακαταθήκη του τροφοδοτούμε το σημερινό αγώνα μας και τον τιμούμε με τον καλύτερο τρόπο.
