Τη ρεζέρβα την έχεις στο αμάξι καλού-κακού. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αστικά κόμματα-ρεζέρβες. Ποιος θυμάται πλέον το Ποτάμι και τον Σ. Θεοδωράκη, την Ένωση Κεντρώων και τον Β. Λεβέντη, την ΠΟΛ.ΑΝ του Αντώνη Σαμαρά και άλλα κόμματα -λέμε τώρα- που προβλήθηκαν δεόντως από τα ΜΜΕ, προικοδοτήθηκαν ποικιλότροπα και χάθηκαν στη σκόνη του χρόνου, για να ακολουθήσουν το Μέρα 25 και η Ελληνική λύση, οι ποικιλώνυμοι φασίστες και εθνικιστές τύπου ΑΝΕΛ, κλπ. Διότι η άρχουσα τάξη εκμεταλλευτική είναι αλλά διόλου αθώα. Κατασκευάζει αφειδώς πολιτικά προϊόντα για να καλύπτει τις διαρροές της και να περιορίζει τη χασούρα της επόμενης μέρας. Στο μεταξύ διάστημα ταΐζει κουτόχορτο τον απλό λαό για να σιχτιρίζει τάχα το σύστημα με ανώδυνο τρόπο. Αν μετρήσει κανείς τα κόμματα που σκάρωσε από τη ΔΗΑΝΑ του Κ. Στεφανόπουλου ως το κόμμα της Α. Διαμαντοπούλου θα χάσει τον αριθμό. Μέσα σ’ αυτό το αρχιπέλαγος και το πολιτικό παιχνίδι είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε περήφανα και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Πιστεύοντας βαθειά πως τα «υλικά κατασκευής» μας δεν είναι ψεύτικα και απατηλά.
▲▼▲
Ραντεβού στο επόμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έδωσε στους αμφισβητίες η Φ. Γεννηματά. Η παλαιά «αυτοκρατορική» δομή μετράει πλέον φυγάδες και ερείπια. Μπορεί και ελέω ονόματος η Φ. Γεννηματά να μη βλέπει ρήγματα, αλλά ο σεισμός είναι βαθύς και μόνιμος. Διότι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε το μισό χρόνο της μεταπολίτευσης, διόρισε ανθρώπους όσους και τα θαλασσινά χαλίκια, στρέβλωσε και «γάνωσε» κάθε έννοια αριστεράς και αμφισβήτησης, οπότε η Φ. Γεννηματά «δεν δικαιούται δια να ομιλεί». Ας περιμένει τους σοσιαλδημοκράτες στα «μαρμαρένια αλώνια».
▲▼▲
Στη μεγάλη πορεία για το Πολυτεχνείο και γύρω από το Χίλτον (μπορεί και μέσα) αρκετές διμοιρίες των ΜΑΤ φύλαγαν μία καθαρά ιδιωτική επιχείρηση. Είπαμε να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα στο πλαίσιο της καμπάνιας «αγορά», αλλά το πράγμα έβγαζε μάτι. Ο Κ. Μητσοτάκης σβήνει τα σύνορα δημόσιου-ιδιωτικού και σκορπίζει την αστυνομία παντού. Για νάρθει ο χωροφύλακας κοντά στους πολίτες!
▲▼▲
Φαίνεται ότι ο ΟΤΕ θέλει να επικοινωνήσει με αριστερό κοινό. Γιατί πώς αλλιώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε τις ολοσέλιδες διαφημίσεις την Κυριακή 24 Νοέμβρη στις εφημερίδες Ριζοσπάστης και ΠΡΙΝ (σελ. 3 και 13 αντίστοιχα). Φαίνεται ότι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν ισχυρές διεισδύσεις στον αντικαπιταλιστικό κόσμο. Περιμένουμε και αντεπιχειρήματα· αν υπάρχουν.
▲▼▲
Γεμίσαμε πάλι ακραία καιρικά φαινόμενα. Μία ο Γηρυόνης, την άλλη ο Προκρούστης, την τρίτη ο… Πολύφημος! Με τούτο και με τ’ άλλο μετράνε οι φτωχοί τόνους λάσπης στη Χαλκιδική, στη Ρόδο, στην Θάσο, στα Ιόνια νησιά. Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Και μπορεί ο Μητσοτάκης να πήρε τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στην προσωπική του ευθύνη, γιατί το θέμα έχει τηλεθέαση και ακροαματικότητα, αλλά στην αντιμετώπιση του στρατηγού-χειμώνα δεν εμφανίστηκε ακόμα κανένας σωτήρας-Χρυσοχοίδης. Ο τελευταίος προτιμάει το σήριαλ κλέφτες και αστυνόμοι και όλη η κυβέρνηση αφήνει το θυμό των ρεμάτων στην ατομική ευθύνη των πολιτών. Γιατί, όπως ήδη επισημάναμε, η φύση είναι φύση. Ακραίος είναι ο καπιταλισμός και τα παράγωγά του. Όσο για την κλιματική αλλαγή -υπάρχει δεν υπάρχει- είναι ηλίου φαεινότερο ότι δε φτάνει ο Λάμπρος και η καλύβα του στην Πίνδο.
▲▼▲
Τι μαθαίνει ο άνθρωπος διαβάζοντας! Στην εφημερίδα ΠΡΙΝ (24/11/2019) ούτε λίγο ούτε πολύ διαβάζουμε για την κοσμογονία που έγινε στην αριστερά το 1989, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ (Φλωράκης) προχωρούσε σε συνεργασία με τη δεξιά του Μητσοτάκη, κορυφώνοντας και ολοκληρώνοντας (;) τον ρεβιζιονιστικό της κατήφορο. Δε λέμε, καλά έκαναν οι Τζιαντζής, Χάγιος, κ.ά., να αντιπαρατεθούν στον βούρκο. Αλλά πριν το 1989 υπήρξαν πολλά επεισόδια που κατέγραφαν την πολιτική κατηφόρα της ηγεσίας του ΚΚΕ. Σ’ όλη αυτήν την πορεία οι διαφωνούντες έδωσαν με κάθε τρόπο την πολιτική ανοχή και συμφωνία τους. Ουδέποτε διαφοροποιήθηκαν στις δεκαετίες 70-80. Κατανοούμε την ανάδειξη των γενεθλίων του ΝΑΡ απολύτως. Αλλά πάει πολύ να μεταφέρουν τις αποδείξεις για το ποιόν του ΚΚΕ σαράντα χρόνια αργότερα. Πολύς χρόνος αγαπητοί, πάρα πολύς.
▲▼▲
Πολύς λόγος, πολύ κλάμα και ατελείωτες κοκορομαχίες ανάμεσα σ’ όλα τα κόμματα για το προσφυγικό. Στο τραπέζι του πολιτικού «μπρα ντε φερ» άρχισαν να πέφτουν προτάσεις τις ακροδεξιάς και της Μπογδανομπουρδολογίας για εγκατάσταση των προσφύγων στα ξερονήσια. Λίγο απέχουν από το να μιλούν για αναγκαστική εργασία των προσφύγων-μεταναστών σε δρόμους, γεφύρια, χωράφια, κλπ. Είναι να μην πάρουν φόρα οι φασιστοφρενικοί, όποιο κοστούμι κι αν φορούν. Εκείνο που δεν μας λένε είναι ότι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή γεννά όλες τις φρικωδίες. Για να το πούμε αλλιώτικα: «Είναι ο ιμπεριαλισμός ανόητοι».
