Τρεις εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους τις τελευταίες μέρες στο Γυμνό Ερέτριας. Και οι τρεις ήταν εργαζόμενοι στον ΕΛΛΑΚΤΩΡ, υπεργολάβο του διαχειριστή του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ), ο οποίος είχε αναλάβει το έργο της υπογειοποίησης των καλωδίων ρεύματος στην περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω των μνημονιακών υποχρεώσεων και της συνεχιζόμενης υποβάθμισης των υπηρεσιών του Δημοσίου, τις εργασίες συντήρησης και επέκτασης του δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ τις αναλαμβάνουν υπεργολάβοι. Ενώ νέες προσλήψεις για εναερίτες δεν γίνονται ή όποτε γίνονται είναι με τον κατώτερο μισθό δημοσίου για νεοδιόριστο. Κατά συνέπεια τα εργατικά ατυχήματα είναι απόρροια των πρακτικών για γρήγορη και φτηνή εργασία που εφαρμόζεται σήμερα. Είναι απόρροια της έλλειψης ουσιαστικού ελέγχου τήρησης των μέτρων ασφάλειας. Αλλά και του συστηματικού ξεπουλήματος σε ιδιώτες της δημόσιας περιουσίας.
Ένα τέτοιο ξεπούλημα δρομολογούν το τελευταίο διάστημα και για τον ΔΕΔΔΗΕ. Ο ΔΕΔΔΗΕ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ, η οποία και ξεπουλά το 49% του. Φυσικά η κυβέρνηση μόνο ξεπούλημα δεν βλέπει, αφού η τοποθέτησή της είναι πανηγυρική. Μια και κάνει λόγο για την πρώτη διαγωνιστική διαδικασία πώλησης ελληνικής δημόσιας εταιρείας που αποσπά το ενδιαφέρον εννέα εκ των μεγαλύτερων διεθνών funds.
Πού οδηγεί η πολιτική της ιδιωτικοποίησης
Ανάμεσα στα funds διακρίνεται η BLACKROCK αμερικανικών συμφερόντων, η οποία θυμίζουμε ότι ανάμεσα στα άλλα είναι έμμεσα ή άμεσα μέτοχος σε τρεις σημαντικές (και αμφιλεγόμενες) «επενδύσεις» επί ελληνικού εδάφους: στις Σκουριές (1ος μέτοχος της Eldorado Gold), στο mall της Ακαδημίας Πλάτωνος (100% έλεγχος), στα περιφερειακά αεροδρόμια (μετοχική συμμετοχή στη Fraport). Οι υπόλοιπες είναι η γαλλική ARDIAN, η βρετανική BCI, οι αμερικάνικες CVC και KKR, η ιταλική F2i, οι αυστραλιανές First Sentier Investors EDIF III GP S.a.r.l. και MACQUARIE Group Limited και η πολυεθνική OHA.
Το ξεπούλημα βέβαια του ΔΕΔΔΗΕ δεν μπορεί και εύκολα να ενταχθεί στη συνηθισμένη ρητορεία της κυβέρνησης για ζημιογόνα επιχείρηση. Γιατί όπως αναφέρουν τα σωματεία της ΓΕΝΟΠ η πώλησή της: «θα στερήσει από την επιχείρηση ένα τεράστιο εγγυημένο έσοδο 360 εκατ. ετησίως, ενώ όσα και να πάρει από το ξεπούλημα του 49%, σε 3-4 χρόνια θα τα έχει βγάλει… Όμως πόσα θα έχει χάσει η ΔΕΗ μέσα στην επόμενη δεκαετία;». Ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλουν: «όλοι οι επενδυτές που προκρίθηκαν τελικά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά πρόκειται μόνο για κερδοσκοπικά funds, αν και ο κ. Χατζηδάκης μιλούσε για “προσέλκυση αξιόπιστων επενδυτών που ειδικεύονται στα δίκτυα”». Επί της ουσίας μικρή σημασία έχει αν τα funds είναι σχετικά με τα δίκτυα ή όχι, σημασία έχει η ίδια αυτή κάθε αυτή η επιλογή της πώλησης.
Όλες οι Δημόσιες εταιρείες της ενέργειας και άλλων δημόσιων αγαθών, όπως το νερό και το τηλέφωνο, είναι εταιρείες υψηλής σημασίας για το λαό και τη χώρα. Για την κυβέρνηση ΝΔ σήμερα αλλά και όλων των προηγούμενων είναι φιλέτα υψηλής αξίας και γι’ αυτό είτε έχουν πουληθεί είτε δρομολογούνται προς πώληση. Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές πρέπει να αναπτυχθεί ένα κίνημα υπεράσπισης του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, των μεταφορών, της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, ως δημόσιων αγαθών στα οποία πρέπει να έχουν πρόσβαση οι πάντες και να αντιμετωπισθούν ως μια κρίσιμη παράμετρος για το δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, και άλλων δημόσιων οργανισμών.
