Ουσιαστικά και τυπικά η Κυβέρνηση παραδίδει απλόχερα δημόσια σχολικά κτίρια στο Ωνάσειο Ίδρυμα, ανοίγοντας τον δρόμο και για άλλα «ιδρύματα». Οι οποίοι ιδιώτες θα έχουν σοβαρό λόγο για στην «εύρυθμη» λειτουργία τους, στη διαφοροποίηση από τα υπόλοιπα σχολεία, στη χρηματοδότησή τους, τη διοίκησή τους. Εν ολίγοις, η κυβέρνηση παραδίδει δημόσια περιουσία σε λίγους και εκλεκτούς.
Όπως άλλωστε, κάνουν τόσα χρόνια διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, παραδίδοντας δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα… και είναι ατελείωτη η λίστα.
Η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας λειτουργεί ενισχυτικά στη διαμόρφωση ενός πλέγματος πολυτυπίας στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα κατασκευάζοντας ουσιαστικά σχολεία πολλών ταχυτήτων και διευρύνοντας την απόσταση -που σε βάθος χρόνου θα γίνει χάσμα- ανάμεσα σε μαθητές/τριες με διαφορετικά χαρακτηριστικά ως προς την κοινωνικοοικονομική τους προέλευση. Αποτελεί συνέχεια της μεθοδευμένης κατηγοριοποίησης των μαθητών/τριών, που έχει ήδη ξεκινήσει με τη δημιουργία δεκάδων προτύπων σε όλη τη χώρα.
Τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία ιδρύονται με βάση τις κατευθύνσεις της κυβερνητικής πολιτικής, εντείνοντας την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών.
Είναι μια από τις πολλαπλές όψεις αποδόμησης του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και ιδιωτικοποίησής της. Ένα ακόμα μέσο για τους κεφαλαιοκράτες να διευρύνουν τις φοροαπαλλαγές και τα προνόμιά τους, παρουσιάζοντας ένα προφίλ φιλανθρωπικό και φιλολαϊκό, διευκολύνοντας το κράτος να απαλλαγεί από ένα βάρος κρατικής χρηματοδότησης των σχολείων και διαμορφώνοντας το κλίμα για την ανάληψη του κόστους των σπουδών από τους γονείς με βάση το δόγμα της ατομικής ευθύνης και της μετατροπής του κάθε κοινωνικού αγαθού -και στη συγκεκριμένη περίπτωση της μόρφωσης- σε εμπόρευμα που το αγοράζει όποιος έχει τη δυνατότητα. Είναι ακόμα μια προσπάθεια για τη μείωση ή και την απαλλαγή του κράτους από τη δημόσια χρηματοδότηση των σχολείων και την εισβολή των επιχειρήσεων και χορηγών.
