Μια από τις χτυπητές ανακοινώσεις που έκανε ο Κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του στη ΔΕΘ για τον «εκσυγχρονισμό της αγοράς εργασίας» ήταν ότι η κυβέρνησή του θα ”καταργήσει παρωχημένες ρυθμίσεις του περασμένου αιώνα”.
Με την φράση αυτή η κυβέρνηση εννοεί ξεκάθαρα τις μεγάλες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, που κερδήθηκαν με αιματηρούς αγώνες τον περασμένο αιώνα (8ωρο, πενθήμερο, Κυριακάτικη αργία, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, προστασία από απολύσεις κλπ). Είναι οι κατακτήσεις αυτές που όλες οι κυβερνήσεις, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, προσπαθούν λυσσαλέα να πάρουν πίσω και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θέλει τώρα να ξεριζώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο.
Η διευκρίνηση που έκανε την επόμενη μέρα ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του, έκανε πιο καθαρό τι εννοεί με την παραπάνω ανακοίνωση λέγοντας πως “λίγοι θα είχαν αντίρρηση στο να μπορούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να έχουν περισσότερη ευελιξία”. Πώς μεταφράζεται αυτή η ευελιξία στην πράξη; Είναι το χτύπημα της 8ωρης και πενθήμερης εργασίας, είναι η διάλυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του δικαιώματος στη σταθερή και πλήρη εργασία. Αυτές οι εργατικές κατακτήσεις ενός αιώνα θεωρούνται «αναχρονιστικές» και «παρωχημένες». Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση επιδιώκοντας την ολοσχερή κατάργησή τους θέλει να δώσει πλήρη «ευελιξία» στους εργοδότες να απασχολούν και να πληρώνουν τους εργαζόμενους όπως επιτάσσουν τα κέρδη των επιχειρήσεών τους.
Αλλά «αναχρονιστικές» και «παρωχημένες» καταχτήσεις θεωρεί η κυβέρνηση και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Γι’ αυτό και ο Κυρ. Μητσοτάκης στο νέο εργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει δήλωσε ότι θα συμπεριλάβει και αλλαγές στον ισχύοντα συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982.
Για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν αρκεί το χτύπημα της απεργίας ήδη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν αρκούν τα μητρώα εργαζομένων και ο τελευταίος χουντονόμος για τις διαδηλώσεις, αλλά θέλει ακόμα περισσότερα μέτρα αφαίρεσης δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης : ”λίγοι μπορεί να έχουν αντίρρηση στο γεγονός ότι ένας συνδικαλιστικός νόμος, ο οποίος, εάν δεν κάνω λάθος, είχε ψηφιστεί το 1982, χρειάζεται επιτέλους κάποιον ουσιαστικό εξορθολογισμό”.
«Εξορθολογισμό» ονομάζει η κυβέρνηση το χέρι που θέλει να βάλει στη λειτουργία των σωματείων, στο πώς οι εργαζόμενοι θα κάνουν γενικές συνελεύσεις, στο πώς θα αποφασίζουν. Θέλει από την μία να έχει το κράτος τον απόλυτο έλεγχο στα συνδικάτα και από την άλλη να χτυπήσει με κάθε δυνατό τρόπο το δικαίωμα της απεργίας.
Τα σχέδια της κυβέρνησης αφορούν νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα από τη μία και από την άλλη την πρόθεσή της να κλείσει το στόμα σε οποιαδήποτε φωνή θέλει να απαντήσει, να διαμαρτυρηθεί, να κινητοποιηθεί ενάντια στην νέα λαίλαπα.
Γι’ αυτό είναι αναγκαίο το επόμενο διάστημα να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι για τα φλέγοντα αυτά μέτρα που θέλει να φέρει η κυβέρνηση τον επόμενο μήνα. Η ενημέρωση σε όλους τους χώρους δουλειάς είναι το πρώτο και βασικό βήμα στο οποίο πρέπει να δουλέψουν τα συνδικάτα από αύριο. Πρέπει να προγραμματιστούν άμεσα γενικές συνελεύσεις για να προετοιμαστεί μια μαζική συντονισμένη αγωνιστική απάντηση από την πλευρά των εργαζομένων.
