Στις 8 Ιούλη 2019 προχώρησε η πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) σε ανανέωση της ΣΣΕ για το 2019, αποδεχόμενη την πρόταση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) για αυξήσεις 2% στους μισθούς για το 2019 με αναδρομική ισχύ από 1/1/2019. Παράλληλα συμφώνησαν να γίνουν κάποιες προσλήψεις σε πλοία για συγκεκριμένες ειδικότητες που αφορούν το ξενοδοχειακό προσωπικό.
Λίγες μέρες πριν, ακριβώς αυτή η ίδια πρόταση του ΣΕΕΝ (δηλαδή αυξήσεις μισθών 2%) είχε απορριφθεί με αποτέλεσμα την κάθοδο των ναυτεργατών σε 24ωρη προειδοποιητική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων στις 3 Ιούλη 2019.
Οι δυνάμεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΠΝΟ (τεως ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), σε ανοιχτή συναλλαγή με τους εφοπλιστές, αγνόησαν προκλητικά την αγωνιστική θέληση και βούληση των ναυτεργατών υπογράφοντας μια ΣΣΕ η οποία είναι μακριά από τις ανάγκες και πίσω από τα ώριμα και δίκαια αιτήματά τους.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες των ναυτεργατικών πρωτοβάθμιων σωματείων, κανένα από τα δεκάδες Ναυτεργατικά αιτήματα δεν αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ ΣΕΕΝ και ΠΝΟ, παρά μόνο το ποσοστό αύξησης και αυτό στο πλαίσιο της αποδοχής της πρότασης των εφοπλιστών (2% αυξήσεις μισθών), στο βαθμό που το αίτημα των ναυτεργατών ήταν αυξήσεις 5%.
Επιπλέον οι ναυτεργάτες καταγγέλλουν ότι η Διοίκηση του ΣΕΕΝ και ο ΓΓ της ΠΝΟ επιχείρησαν από κοινού να επαναφέρουν στη διαπραγμάτευση σχέδιο συμφωνίας με το οποίο μεθοδευόταν η αποδοχή από το συνδικαλιστικό κίνημα των ναυτεργατών του αντιδραστικού νόμου 4150/2013, με τον οποίο -στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας- θεσπίστηκαν συνθέσεις πληρωμάτων στα πλοία, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των Ναυτιλιακών εταιριών. Δεν το κατάφεραν όμως λόγω των σφοδρών αντιδράσεων των ναυτεργατών που επιμένουν στην κατάργηση του αντιδραστικού αυτού νόμου.
Τέσσερα πρωτοβάθμια ναυτεργατικά σωματεία (ΠΕΝΕΝ, ΠΕΜΕΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ) δεν υπέγραψαν τη νέα αυτή ΣΣΕ των ΠΝΟ και ΣΕΕΝ και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους “…για την κατάργηση των συνθέσεων του νόμου 4150/2013, την επαναφορά τους στα επίπεδα των πραγματικών αναγκών, για να μπει τέλος στις συνθήκες εργασιακής εξόντωσης με τα επιβαρυμένα ωράρια εργασίας, με την καταστρατήγηση των ωρών ανάπαυσης, με την εντατικοποίηση της δουλειάς…”, θα συνεχίσουν την πάλη τους “…ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία και την εκτεταμένη παραβατικότητα βάζοντας μπροστά τα ναυτεργατικά δικαιώματα και συμφέροντα…”.
