Από τότε που ο Στέφανος Κασσελάκης ήρθε σαν κομήτης στην Ελλάδα και σαν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει μία μέρα που να μην συμβεί και ένα επεισόδιο σύγκρουσης στις γραμμές του κόμματος. Τα διαδοχικά επεισόδια που προκαλούν ακόμα πιο μεγάλη συρρίκνωσή του, τελικά φαίνεται ότι ή θα οδηγήσουν στα όρια της διάλυσής του ή στη μετατροπή του σε ένα κόμμα της μεταμοντέρνας πολιτικής αμερικανικού τύπου. (Να αναφέρουμε ότι στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας MRB ο ΣΥΡΙΖΑ άγγιξε μόλις το 12%).
Στο προηγούμενο φύλλο του Λ.Δ. αναμέναμε τις εξελίξεις στη ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που τελικά εξελίχθηκε σε απόλυτη κυριαρχία του Κασσελάκη και της ηγετικής του ομάδας, αφού η ομάδα των 87 έμεινε σε χλιαρές διαμαρτυρίες και απλά καταψήφισαν κάποιοι απ’ αυτούς την εισήγηση του προέδρου. Έχοντας την κυριαρχία στα όργανα ο Κασσελάκης προχωράει στην αποκαθήλωση των εξαπτέρυγων του ΣΥΡΙΖΑ και πρώτα απ’ όλα του Τσίπρα και των υποστηρικτών του.
Με αφορμή την κακή κατάσταση στα οικονομικά του κόμματος, ο Κασσελάκης -λειτουργώντας σαν διευθύνων σύμβουλος εταιρείας- σκορπίζει δεξιά και αριστερά απειλές για μαύρο χρήμα, για διασπάθιση της κρατικής επιχορήγησης, που κατ’ αυτόν ήταν σε γνώση του ίδιου του Τσίπρα.
Ταυτόχρονα, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προχωράει σε διάφορες επικοινωνιακές φιέστες με στόχο δήθεν την επαφή με τον κόσμο. Έτσι καθιέρωσε ημέρες υποδοχής του κοινού χωρίς ραντεβού στα γραφεία του. Εμφανίζει την κίνηση αυτή σαν άμεση επαφή με τους πολίτες, ξεπερνώντας -φυσικά- όλα τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Βέβαια, για όσους έχουν ζήσει σ’ αυτή τη χώρα, οι κινήσεις αυτές είναι κλασικές παλαιοκομματικές τακτικές που έχουν διακωμωδηθεί με μεγάλη επιτυχία στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο.
Έτσι λοιπόν, κάνει πως ακούει τα βάσανα των πολιτών, συμπάσχει μαζί τους και φυσικά στο τέλος τούς εύχεται λαγούς με πετραχήλια, που λέει και ο λαός μας, χωρίς άλλωστε καμία υποχρέωση! Ωστόσο, την ίδια ώρα κλείνει την πόρτα στους εργαζόμενους και ουσιαστικά απολυμένους στην ΑΥΓΗ και στο ραδιοφωνικό σταθμό ΚΟΚΚΙΝΟ.
Τελικά παγιώθηκε η απόφαση να κλείσει το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας και συρρικνώθηκε σημαντικά η οικονομική ενίσχυση των κομματικών μέσων πληροφόρησης, αφού μειώθηκε η επιδότηση του κόμματος απ’ την κρατική επιχορήγηση από το 75% στο 45% εξαιτίας της εκλογικής καθίζησης του ΣΥΡΙΖΑ. Για μας όλα αυτά τα καμώματα είναι αποτέλεσμα του σφιχτού εναγκαλισμού των κοινοβουλευτικών κομμάτων από τον κρατικό κορβανά, που τα μετατρέπει σε επιχειρήσεις κρατικοδίαιτες, οργανισμούς που ζουν και αναπνέουν μακριά από το λαό.
Την ίδια στιγμή που ο Κασσελάκης προχωράει σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την προηγούμενη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν λείπουν τα σενάρια για εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων παραγόντων που αντιλαμβάνονται ότι η ομάδα Κασσελάκη τους οδηγεί στο περιθώριο. Έτσι μετά την απόφαση της ΚΕ για εφαρμογή πιο αυστηρών μέτρων ενάντια στους διαφωνούντες, μπήκε στο στόχαστρο το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Σπίρτζης, παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που άσκησε κριτική εκτός των οργάνων(!) του κόμματος και γι’ αυτό άρχισαν να κινούνται διαδικασίες για τη διαγραφή του. Με κείμενό τους, 70 στελέχη ζητούν τη διαγραφή του. Πιστεύει αλήθεια κανείς ότι αυτοί οι 70 δεν είναι παπαγαλάκια του Κασσελάκη; Θα πρέπει να είναι πολύ αφελής. Ανεξάρτητα από το ποια θα είναι τελικά η εξέλιξη αυτής της ιστορίας, ένα είναι βέβαιο: Ο Κασσελάκης μεθοδεύει τον ασφυκτικό έλεγχο του κόμματος, διαγράφοντας ή θέτοντας στο περιθώριο κάθε στέλεχος που δεν συμφωνεί μαζί του. Παράλληλα, ανοίγει μέτωπο και με τον Τσίπρα, διακινδυνεύοντας με όλα αυτά και τη χρεοκοπημένη πολιτική του την ίδια την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εξέλιξη της τελευταίας στιγμής δήλωσε την αποχώρησή του από το ΣΥΡΙΖΑ ο Δραγασάκης, αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Τσίπρα, επιτείνοντας τα διαλυτικά και εκφυλιστικά φαινόμενα.
