Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την κυβερνητική πολιτική
Αντιμέτωπος με τα αδιέξοδα που γέννησε η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική -που υπηρέτησε επί 4,5 χρόνια που κρατούσε το τιμόνι της κυβερνητικής εξουσίας- βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Όλο το προηγούμενο διάστημα, ιδιαίτερα κατά την πρώτη φάση της εξάπλωσης του κορονοϊού, ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε σαν ένα στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής, επιδεικνύοντας στάση “εθνικής ευθύνης”. Τώρα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ψάχνει μικρές χαραμάδες στην κυβερνητική πολιτική, ώστε να μπορέσει έστω και επικοινωνιακά να διαφοροποιηθεί από τη Νέα Δημοκρατία. Την αλλαγή στο λογότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και την επισημοποίηση του ονόματος ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ακολούθησαν οι πολιτικές τοποθετήσεις του προέδρου του Αλέξη Τσίπρα και βασικών του στελεχών, που πιστοποιούν τη συνεχή δεξιά του μετατόπιση σε ένα πλήρως αστικοποιημένο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Ένα κόμμα που φιλοδοξεί -ψαρεύοντας στα θολά νερά, πότε με δήθεν αριστερές κορώνες, πότε με “στάση εθνικής ευθύνης”- να “ψαλιδίσει” τη μεγάλη δημοσκοπική διαφορά που έχει με το κυβερνητικό κόμμα. Η επιχείρηση “πασοκοποίησης” του ΣΥΡΙΖΑ και η μετατροπή του σε ένα πλήρως αστικό και αρχηγικό κόμμα, σε κάθε περίπτωση, βαδίζει προς την ολοκλήρωσή της.
Στην εκπαίδευση…
Σήκωσαν πολλή σκόνη τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το φιάσκο με τις μάσκες στα σχολεία, φτάνοντας στο σημείο να καλούν ακόμη και στην παραίτηση της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως. Και εκτός των άλλων, μίλησαν για το πρόβλημα των χιλιάδων κενών στα σχολεία. Αποτελεί το λιγότερο ντροπή και υποκρισία να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα κενά των εκπαιδευτικών, όταν ως κυβέρνηση συνέχισε και ενίσχυσε την αντιεκπαιδευτική πολιτική των μηδενικών διορισμών, αφήνοντας τα σχολεία και ολόκληρο τον κλάδο της εκπαίδευσης να μαραζώνει. Φυσικά οι μάσκες που στάλθηκαν στα σχολεία αποτελούν φιάσκο, αλλά πάει πολύ να έχουν το θράσος οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για τη μείωση μαθητών ανά τάξη και για προσλήψεις εκπαιδευτικών, τη στιγμή που το κόμμα τους ως κυβέρνηση άσκησε ακριβώς την ίδια πολιτική. Και στη βάση της πολιτικής αυτής είναι που τώρα μαθητές και εκπαιδευτικοί είναι έκθετοι στην εξάπλωση του κορονοϊού.
Στα ελληνοτουρκικά…
Στο μέτωπο της κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται δια στόματος του προέδρου του, αλλά και του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Βίτσα με τη λεγόμενη “εθνική γραμμή”. Δηλαδή την ασφυκτική πρόσδεση στο αμερικανονατοϊκό άρμα και την ΕΕ, την αναζήτηση της ξένης προστασίας μπροστά στην επεκτατική πολιτική της άρχουσας τάξης της Τουρκίας. “Θεμιτές είναι οι φιλοδοξίες αυτές (της Τουρκίας), αρκεί να είναι νόμιμες, να βασίζονται στο διεθνές δίκαιο” δήλωσε ο Γιώργος Κατρούγκαλος, πρώην υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά η Τουρκία το ίδιο διεθνές δίκαιο υπερασπίζεται, για να δικαιολογήσει τις επιθετικές της ενέργειες και τις εδαφικές της βλέψεις που συνεχώς το παραβιάζουν. Μάλιστα δεν είναι καθόλου άξιο απορίας που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαιρέτισε την ελληνοϊταλική, όσο και -με «αστερίσκους»- την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, αφού ήδη από τον Ιούνιο “καλούσε” την κυβέρνηση να τις υπογράψει. Και φυσικά υπερασπίζεται σε τέτοιο βαθμό την “εθνική-κυβερνητική γραμμή”, που να αποκρύπτει -όπως κάνουν και τα στελέχη της ΝΔ- το γεγονός ότι οι συμφωνίες αυτές δίνουν επιχειρήματα στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και ενισχύουν τα επιθετικά σχέδια της τουρκικής αστικής τάξης για την ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. “Στόχος μας είναι να πάμε στη Χάγη”, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας από στο συνέδριο του Economist, υπερασπίζοντας την “εθνική γραμμή” και συναινώντας στη νομιμοποίηση της πολιτικής της εθνικής υποτέλειας και της συνεχούς εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων. Χαρακτηριστικά επεσήμανε πως “πρέπει να υπάρχουν και σοβαρές προοπτικές, σοβαρό καρότο, υπό την έννοια να είναι επαρκές, σοβαρό δέλεαρ για την Τουρκία να μπει σε μια τροχιά διαλόγου. Κι αυτό αφορά τις όποιες οικονομικές συμφωνίες έχουν να κάνουν με μια ειδική σχέση.” Και για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μπορούν να έχουν “ειδική σχέση” και να αποτελούν αντικείμενο σε παζάρια με την όλο και πιο επιθετική τουρκική αστική τάξη.
Στο προσφυγικό…
Ακόμη πιο υποκριτικά, βέβαια, είναι τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα μετά την πυρκαγιά στο ΚΥΤ της Μόριας στην Λέσβο. Κατά την επίσκεψη κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί, με επικεφαλής τον γραμματέα του κόμματος Δ. Τζανακόπουλο, κλίθηκε σε όλους τους τόνους η “αλληλεγγύη”, η “αποσυμφόρηση των νησιών”, η ”μετεγκατάσταση των προσφύγων και η αναλογική κατανομή τους στις χώρες της Ευρώπης” και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση εφάρμοσε διαφορετική πολιτική στη διαχείριση του προσφυγικού ή εν τέλει ήταν η δική του πολιτική που άνοιξε το δρόμο και έστρωσε το έδαφος για να ενισχυθούν τα ακροδεξιά κηρύγματα και το ρατσιστικό και ξενοφοβικό παραλήρημα; Πήρε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το παραμικρό μέτρο για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων, για την αποσυμφόρηση των νησιών, για να κλείσουν τα απαράδεκτα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Λέσβο και τα υπόλοιπα νησιά; Ενίσχυσε ή δεν ενίσχυσε ο ΣΥΡΙΖΑ τα φιλοπόλεμα σχέδια του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού που γέννησαν και γεννούν σε καθημερινή βάση την προσφυγιά και τη δυστυχία στους λαούς που μακελεύουν οι ιμπεριαλιστές;
Στην υγεία και τα δημοκρατικά δικαιώματα…
Ούτε, βέβαια, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά από την Νέα Δημοκρατία στο ζήτημα της διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Όχι μόνο γιατί ως κυβέρνηση συνέχισε την πολιτική του μαρασμού της δημόσιας υγείας, δεν πραγματοποίησε προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, δεν άνοιξε ΜΕΘ και νοσοκομεία, αλλά και γιατί άφησε εν τέλει τη δημόσια υγεία στο έλεος των μεγαλοκλινικαρχών των ιδιωτικών κλινικών, όπως ακριβώς και η κυβέρνηση της ΝΔ. Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθούμε και στο ζήτημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων που επιχείρησε να σηκώσει ψηλά στην πολιτική ατζέντα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί ως άλλοθι και πρόσχημα τον κορονοϊό για να επιβάλει μια σειρά αντιδημοκρατικά μέτρα και να χτίσει ένα θωρακισμένο αστυνομικά και βαθιά αυταρχικό κράτος.
Πέρα από το γεγονός ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση αντιμετώπισε πολλές διαδηλώσεις με χημικά, προσαγωγές και συλλήψεις και ψήφισε τον απαράδεκτο αντεργατικό νόμο που θέτει σοβαρούς περιορισμούς στις απεργίες των συνδικάτων, η στήριξή του στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας δεν έστρωσε και τον δρόμο για την ευρύτερη αποδοχή των αυταρχικών και αντιδημοκρατικών μέτρων που την συνόδευσαν;
“Πασοκοποίηση” χωρίς τέλος
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας σχεδόν ολοκληρωτικά “πασοκοποιηθεί”, αφού λεηλάτησε εκλογικά το χώρο του κέντρου και έβαλε στις γραμμές του σχεδόν το μισό στελεχικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ, τώρα, μετά και από την εφαρμογή για 4,5 χρόνια της αντιλαϊκής πολιτικής που απέρρεε από το τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε, αλλά και το σύνολο όλων των μνημονιακών μέτρων που εφάρμοσε, επιχειρεί να σταθεροποιηθεί ως ο δεύτερος βασικός πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος.
Αξιοποιώντας τα αντεργατικά μέτρα, τις αντιφάσεις και τις παλινωδίες στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, τα βαθιά αντιδημοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναδειχτεί σε διεκδικητή της κυβερνητικής εξουσίας και να μειώσει τη μεγάλη δημοσκοπική διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία. Στη βάση αυτή, το επόμενο διάστημα, όπως και καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Δεξιάς, επιχείρησε και θα επιχειρήσει να προβάλει με δημαγωγικό και κάλπικο τρόπο τα συνθήματα και τα αιτήματα του λαϊκού και εργατικού κινήματος, να φορέσει “αριστερή” προβιά για να λεηλατήσει τον κόσμο της αριστεράς, στη βάση και της πίεσης που θα ασκήσει για “να φύγει η Δεξιά”. Αποτελεί σημαντικό καθήκον να αποκαλύψουμε τον βαθιά αστικό και σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, την ψευτοαριστερή και αντιλαϊκή του πολιτική.
