Το ιδιωτικό χρέος προς το Δημόσιο, κυρίως εφορία, αλλά και προς ιδιωτικούς φορείς, όπως τράπεζες και funds, αυξάνεται συνεχώς παίρνοντας ασύλληπτες διαστάσεις. Υπολογίζεται σε 224,2 δισ. υπερβαίνοντας επί της ουσίας το ΑΕΠ της χώρας και δημιουργώντας συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, οδηγώντας το δίχως άλλο σε μια νέα οικονομική και κοινωνική κρίση. Μάλιστα στο ποσό αυτό δεν περιλαμβάνεται το ενήμερο χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, το οποίο ανέρχεται σε 113,2 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας το συνολικό ύψος των οφειλών στα 337,4 δισ. ευρώ.
Από αυτά, τα χρέη προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία ανέρχονται στα 46 δισ. ευρώ, αντιστοιχώντας στο 21% του συνολικού χρέους. Άμεση συνέπεια αυτού είναι να αυξάνονται τα ελλείμματα και η οικονομική δυσπραγία των ταμείων, η οποία οδηγεί σε αδυναμία αποπληρωμής των συντάξεων. Ήδη το έδαφος προετοιμάζεται για την επόμενη αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση, με αύξηση των ορίων ηλικίας της συνταξιοδότησης, η οποία θα αποδίδεται ψευδώς στη γήρανση του πληθυσμού και στη σε βάρος των εργαζομένων αναλογία προς τους συνταξιούχους. Ενώ είναι γνωστό πως εκτός από τα χρέη του δημοσίου και εργοδοτών στα Ασφαλιστικά Ταμεία, η οικονομική δυσπραγία τους οφείλεται στη λεηλασία που έχουν υποστεί διαχρονικά και μέσα από διάφορους τρόπους.
Όπως στο παρελθόν αποτέλεσαν πηγή δανεισμού τεράστιων δανείων, τα λεγόμενα «θαλασσοδάνεια», προς μεγαλο-επιχειρηματίες που ουδέποτε επέστρεψαν, ή αργότερα όταν επενδύθηκαν στο χρηματιστήριο και χάθηκαν σκανδαλωδώς μαζί με τις οικονομίες χιλιάδων ανθρώπων, ή όταν λεηλατήθηκαν μέσω της οδού γνωστής ως «δομημένα ομόλογα», ή και όταν στα χρόνια των μνημονίων υπέστησαν το επαναλαμβανόμενο περιβόητο «κούρεμα» για να συμβάλουν στη μείωση του δημόσιου χρέους. Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι που τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων, των εισφορών δηλαδή που οι εργαζόμενοι απέδιδαν ανελλιπώς, προκειμένου να εξασφαλίσουν τις συντάξεις τους, επί της ουσίας κλαπήκαν και οδήγησαν στην οικονομική τους καταστροφή. Ωστόσο, όλα αυτά συστηματικά αποσιωπούνται από όλες τις κυβερνήσεις και ουδέποτε βέβαια γίνεται λόγος για την αποκατάσταση αυτών των ζημιών. Το αντίθετο μάλιστα αντί να πάρουν μέτρα ώστε να πάψουν να αυξάνονται τα ελλείμματα, τα οποία οφείλονται στους μεγαλοοφειλέτες, συστηματικά μετακυλίουν το πρόβλημα στους συνταξιούχους.
Τα χρέη προς την εφορία ανέρχονται στα 105 δισ. ευρώ, αντιστοιχώντας στο 47% του συνολικού χρέους. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ενώ το υψηλότερο ποσοστό των συνολικών ρυθμισμένων οφειλών στην εφορία (24,3%) αφορά τους εκατοντάδες χιλιάδες μικροοφειλέτες που χρωστούν 500 έως 10.000 ευρώ, τα χρέη των μόλις 9.198 φορολογούμενων που χρωστάνε πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ έχουν εκτοξευτεί στα 81,9 δισ. ευρώ. Από αυτά έχουν ρυθμιστεί μόλις τα 100 εκατομμύρια. Το δε πλήθος των εταιρειών που οφείλουν πάνω από 1 εκατ. ευρώ έχει φτάσει τις 5.626, με τα χρέη τους να ξεπερνούν τα 56,3 δισ. ευρώ. Τα τεράστια αυτά ποσά είναι στην ουσία οι φόροι που δεν εισπράττει το ελληνικό κράτος από εκείνους που χρωστούν τη μερίδα του λέοντος, την ίδια στιγμή που κυνηγά αμείλικτα τους μικροοφειλέτες, που απομυζά με την άμεση και έμμεση φορολογία τα λαϊκά στρώματα και ταυτόχρονα έχει το θράσος η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι δεν έχει έσοδα από τη φορολογία, κατά συνέπεια ούτε λόγος για μείωσή της, ενώ αντίθετα αναζητά τρόπους να επιβάλει περισσότερη.
Τα χρέη προς τα funds αντιστοιχούν στα 61 δισ. ευρώ, τα οποία αποτελούν το 27% του χρέους, ενώ ταυτόχρονα τα χρέη προς τις τράπεζες αντιστοιχούν στα 11,7 δισ. ευρώ ή αλλιώς στο 5% του χρέους. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, το σύνολο των χρεών προς εφορία, Ασφαλιστικά Ταμεία και funds αντιστοιχεί στο 95% του συνολικού χρέους.
Όσο για τα χρέη προς τράπεζες, servicers, funds που η αδυναμία αποπληρωμής τους οδηγεί σε πλειστηριασμούς, εκεί όπως είναι αναμενόμενο συντελείται και το μεγάλο δράμα για τους δανειολήπτες που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα και χάνουν το βιος τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία την τελευταία διετία, χάρη στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών, δεκάδες χιλιάδες υπερχρεωμένες οικογένειες χάνουν μέσω μαζικών πλειστηριασμών την περιουσία τους. Μόνο τα 2 τελευταία χρόνια πλειστηριάστηκαν 38.976 κατοικίες, 7.146 καταστήματα, 2.157 γραφεία, 6.683 οικόπεδα και άλλα 11.760 οικόπεδα με κτίσμα, 7.809 αγροτεμάχια και άλλα 3.674 αγροτεμάχια με κτίσμα, 2.070 βιοτεχνικοί και βιομηχανικοί χώροι, 1.619 επαγγελματικοί χώροι κάθε κατηγορίας, 7.971 αποθήκες, 6.071 θέσεις πάρκινγκ και 520 ξενοδοχειακές μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους ως επί το πλείστον. Η αύξηση των πλειστηριασμών το 2023 έναντι του 2022 έφτασε το 20,86%. Ενώ για τους πρώτους μήνες του 2024 ήδη έχουν αναρτηθεί πάνω από 10.000 νέοι πλειστηριασμοί. Γίνεται ξεκάθαρο πως μια τεράστια αναδιανομή ακίνητης περιουσίας έχει πραγματοποιηθεί και πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, καθώς έχουν πλέον απελευθερωθεί τα χέρια τραπεζών και servicers/funds, που με πλήρη κυβερνητική υποστήριξη προχωρούν σε πλειστηριασμούς ακινήτων κατά χιλιάδες.
Η αρπαγή λαϊκών κατοικιών κλιμακώνεται με την κυβέρνηση να ενεργοποιεί προκλητικά και την αστυνομική τρομοκρατία για την κατάσχεσή τους, όπως έδειξε και η πρόσφατη αστυνομική επιχείρηση στου Ζωγράφου για την πραγματοποίηση έξωσης από κατοικία, στην οποία έμεινε μια χαμηλοσυνταξιούχος με τον ανάπηρο γιο της, που συνελήφθησαν και σύρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα(!), προκαλώντας την αγανάχτηση και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής.
