Η ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη εξακολουθεί δικαίως να συγκλονίζει το πανελλήνιο. Η λαϊκή οργή και κατακραυγή για το έγκλημα που έχει τη σφραγίδα των ιδιωτικοποιήσεων δεν κοπάζει. Αυτό δείχνουν οι παλλαϊκές κινητοποιήσεις που συνταράσσουν τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Σ’ αυτό το φόντο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι συνένοχη στο έγκλημα αυτό προσπαθεί -μάταια- να παρουσιάσει την τραγωδία αποκλειστικά ως το αποτέλεσμα της πολιτικής του ξεπουλήματος που επέβαλαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, βγάζοντας την ουρά του έξω απ’ το κάδρο των ευθυνών. Σαν να υπάρχει ένα χρονικό παράθυρο από το 2015 ως το 2019, την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου όλα ήταν καλά καμωμένα.
Πρόκειται για μια προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών που βαρύνουν το ΣΥΡΙΖΑ για τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Την περίοδο 2015 – 2019 με την επιβολή του 3ου μνημονίου εξάρτησης και υποτέλειας, ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε την υπογραφή του στο ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με μια εξευτελιστική σύμβαση νεοαποικιακού χαρακτήρα.
Οι πολιτικές ευθύνες ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό
Στην πραγματικότητα, παρά τη δημαγωγία του, ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε μια πολιτική πανομοιότυπη με αυτή της ΝΔ, διεκδικώντας επάξια τον τίτλο του συνεχιστή της πολιτικής της. Ας θυμηθούμε τι έλεγαν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα του ΟΣΕ τα τελευταία σχεδόν 15 χρόνια.
Από τη μια μεριά ο Κ. Χατζηδάκης, αρχιερέας των ιδιωτικοποιήσεων και υπουργός μεταφορών της κυβέρνησης ΝΔ το 2008, δήλωνε πως «είναι η πλέον προβληματική επιχείρηση που δημιουργεί καθημερινά έλλειμα 2 εκατ. Ευρώ», στρώνοντας το έδαφος για το ξεπούλημά του, που τότε το παρουσίαζε δημαγωγικά ως «εξυγίανση». Ελάχιστες ημέρες πριν από τις εκλογές του Ιούλη 2019 και πάλι ο Χατζηδάκης συμπλήρωνε πως «Ο ΟΣΕ ήταν η πιο προβληματική επιχείρηση της Ευρώπης. (…) Χάρη στις δικές μας παρεμβάσεις επιτεύχθηκε η μετέπειτα αποκρατικοποίηση της εταιρείας», δηλώνοντας «ικανοποιημένος» με την κατάπτυστη σύμβαση παραχώρησης για 60 χρόνια(!) που είχε υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση με την ιταλική κρατική εταιρία.
Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, που υποτίθεται πως υπερασπιζόταν το δημόσιο χαρακτήρα του οργανισμού, από τις πρώτες εβδομάδες της ανάληψης της διακυβέρνησης (Φλεβάρης 2015) αναζητούσε επίδοξους αγοραστές και παζάρευε το ξεπούλημα του ΟΣΕ, του λιμανιού του Πειραιά κλπ. Υιοθετώντας την ίδια ρητορική σαν κι αυτή της ΝΔ, παρουσίαζε τον ΟΣΕ ως «ζημιογόνο οργανισμό», ενώ ο Βαρουφάκης, υπ. Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δήλωνε εμφατικά το Φλεβάρη του 2015 πως θα τον πουλούσε και «έναντι ενός ευρώ, αρκεί να δοθούν εγγυήσεις για έργα». Για να φτάσει στο σημείο το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να υπογράψει την νεοαποικιακή σύμβαση παραχώρησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην FSI (Ιταλική κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων) έναντι 45 εκατ. ευρώ. Υπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τα ξένα συμφέροντα, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να μειώσει κατά 255 εκατ. ευρώ το ύψος της πώλησης σε σχέση με την αρχική σύμβαση που είχε διαπραγματευτεί η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Και όλα αυτά προς όφελος πάντα του ιταλικού κρατικού κολοσσού.
Προσαρμογή στις προσταγές
του μεγάλου κεφαλαίου
Τι λέει όμως σήμερα ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ; Μπροστά στις βουλευτικές κάλπες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εξαργυρώσουν την λαϊκή οργή και αγανάκτηση με ανέξοδες υποσχέσεις για «επανακρατικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ». Όμως ο Τσίπρας έσπευσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη να ξεκαθαρίσει το τοπίο, λέγοντας πως δεν τίθεται θέμα επαναφοράς του οργανισμού στο Δημόσιο παρά μόνο διαπραγμάτευσης των όρων της σύμβασης που θα «δεσμεύουν» την ιταλική εταιρία να προχωρήσει σε επενδύσεις. Στην πραγματικότητα ο Τσίπρας έδωσε ξανά όλες τις απαιτούμενες εγγυήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο αλλά και στην ΕΕ, που άλλωστε αποτέλεσε και τον κύριο μοχλό των ιδιωτικοποιήσεων, πως το καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων δεν θα θιγεί.
Όλα στο σφυρί
Το έγκλημα στα Τέμπη φέρνει στην επιφάνεια όλη την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Με την επιβολή του 3ου μνημονίου η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε τα «ασημικά» της χώρας στο σφυρί. Παρά τις βαρύγδουπες δημόσιες τοποθετήσεις και τις βαρύγδουπες δηλώσεις πως «δεν θα επιτρέψουμε η δημόσια περιουσία και οι υποδομές να περάσουν στα νύχια του ΤΑΙΠΕΔ και των ποικιλώνυμων συμφερόντων» και πως «τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, ο βόρειος οδικός άξονας δεν είναι κερδοφόρα φιλέτα προς χάρισμα», τα έργα και οι ημέρες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ άλλα απέδειξαν.
Από το 2015 ως το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, προχώρησε σε σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις χρησιμοποιώντας ως κύριο μοχλό το ΤΑΙΠΕΔ που θα καταργούσαν μαζί με τα μνημόνια. Πιο συγκεκριμένα:
-Υπέγραψε τη σύμβαση για το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για 45 εκατ. ευρώ στην ιταλική Ferrovie Dello Stato Italiano για 60 χρόνια καθώς και την πώληση του φορέα συντήρησης του τροχαίου υλικού σιδηροδρόμων (ΕΣΣΤΥ) σε κοινοπραξία ξένων εταιριών με δεσπόζουσα τη Siemens.
-Παρέδωσε 14 περιφερειακά αεροδρόμια, ανάμεσά τους αυτά της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Κέρκυρας, της Κω, της Σαντορίνης κλπ στη γερμανική Fraport.
-Ξεπούλησε το λιμάνι του Πειραιά στον κινεζικό κολοσσό COSCO.
-Παράτεινε την παραχώρηση του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος ως το 2046.
-Πούλησε το 68% του ΟΛΘ.
-Ιδιωτικοποίησε το 66% της ΔΕΣΦΑ.
-Άνοιξε το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ.
-Ξεπούλησε το 5% των μετοχών του ΟΤΕ (από το 6% που κατείχε).
-Εκποίησε εκτάσεις – «φιλέτα» και μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
-Παρέδωσε το Ελληνικό στον επιχειρηματικό όμιλο «Λάμδα».
Ενοχή με τη σφραγίδα
των μνημονίων
Ο κατάλογος των ιδιωτικοποιήσεων που φέρνουν την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ είναι μακρύς όπως και η αντιλαϊκή πολιτική με την οποία είναι χρεωμένος ως κυβέρνηση. Σήμερα από τη θέση της αντιπολίτευσης προσπαθεί να δικαιολογηθεί για αυτή την πολιτική μιλώντας για «αναγκαστικές επιλογές». Όμως η πολιτική του, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, όπως και όλα τα μέτρα που επέβαλε, έχουν ως κοινό παρονομαστή την πολιτική των μνημονίων, της εξάρτησης και της υποτέλειας. Αυτή την πολιτική υπηρέτησε με θέρμη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας το λιθαράκι της για να φτάσουμε στο τωρινό έγκλημα στα Τέμπη.
Τα δάκρυα του Τσίπρα, όπως και αυτά του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης της ΝΔ ξεχειλίζουν υποκρισία, συνιστούν εξωραϊσμό της κοινής πολιτικής των δύο αστικών κομμάτων. Της πολιτικής εκείνης που μόνο ο λαός με το μαζικό αγώνα του μπορεί να ανατρέψει. Βάζοντας έτσι παρακαταθήκη ώστε να μην θρηνεί άλλους νεκρούς από την εγκληματική πολιτική τους.
