Την πρόθεση της Τουρκίας να οριοθετήσει ΑΟΖ με τους τζιχαντιστές της HTS, που κατέχουν την πολιτική εξουσία στη Συρία, αποκάλυψε ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Αμπντουλκαντίρ Ουράλογλου. Μετά από κρίσιμη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, παραμονή Χριστουγέννων, ανέφερε πως: «Θα συνάψουμε συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας με τη συριακή διοίκηση».
Στη συνέχεια σε συνέντευξη τύπου είπε πως: «Όταν έρθει η μέρα, τα αρμόδια θεσμικά όργανα θα λάβουν θέση για μια Συμφωνία Ναυτιλιακής Αρχής, την προστασία των συμφερόντων μας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Γαλάζια Πατρίδα». Περνώντας στο διά ταύτα αποκάλυψε ότι: «Η συμφωνία για τις θαλάσσιες αρχές θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα και την αρμοδιότητα τόσο της Συρίας όσο και της Τουρκίας, όσον αφορά την εξερεύνηση πετρελαίου και υδρογονανθράκων εκεί, θα μοιραστούμε ή θα επεκτείνουμε κάθε είδους εξουσία ως δύο χώρες». Επιδιώκοντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, πρόσθεσε πως η Τουρκία θα λάβει υπόψη το «διεθνές δίκαιο», το οποίο καταπατά και δεν αναγνωρίζει (Δίκαιο της Θάλασσας- UNCLOS). Όπως στη συμφωνία με τη Λιβύη, όπου καταπάτησε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, έτσι και με την Συρία, η όποια συμφωνία θα εξαφανίσει την Κυπριακή ΑΟΖ στην περιοχή του Λεβάντε (Συρία, Λίβανος, Ισραήλ).
Ο απόστρατος ναύαρχος Τζιχάτ Γιαϊτζί είχε δηλώσει σχετικά, στο πλαίσιο τηλεοπτικής του εμφάνισης: «Μπορούμε να υπογράψουμε με τη Συρία μια συμφωνία καθορισμού Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπως είχαμε κάνει με τη Λιβύη. Αυτή η συμφωνία θα δώσει κατά 12% περισσότερο χώρο στη Συρία σε σχέση με την πρόταση της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου (sic). Αυτό δηλαδή θα δώσει περισσότερη ΑΟΖ στη Συρία. Αυτή η συμφωνία θα δώσει ένα κέρδος στην Τουρκία έκτασης 4.000 τ. χλμ. και θα χαλάσει το σχέδιο των Ελληνοκυπρίων».
Δημοσιογραφικές πηγές από την Τουρκία αναφέρουν επίσης ότι η συμφωνία αυτή επιδιώκεται να σφραγιστεί και από στρατιωτική συμφωνία της Άγκυρας με τη Δαμασκό, όπως έγινε με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, που θα προβλέπει τη δημιουργία τουρκικής αεροπορικής βάσης στη Δαμασκό και αεροναυτικές βάσεις στην Ταρτούς και τη Λαττάκεια. Τις δύο συριακές πόλεις που βρίσκονται στη Μεσόγειο και φιλοξενούν ρωσικές ναυτικές και αεροπορικές βάσεις, με ό,τι αυτό σημαίνει για την τύχη τους, τις συνεννοήσεις, τους εκβιασμούς και τις διαπραγματεύσεις της Ρωσίας με την Τουρκία και… στο βάθος με τις ΗΠΑ.
Των δηλώσεων αυτών είχε προηγηθεί η επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν στη Δαμασκό, όπου συναντήθηκε με το νέο ηγέτη τη Συρίας Αλ Γκολανί.
Η «απομονωμένη» Τουρκία -όπως θέλουν να βαυκαλίζονται οι κυβερνητικοί παράγοντες, τα ντόπια δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και διάφοροι «ειδικοί»- επηρεάζοντας τη νέα κυβέρνηση της Δαμασκού, βιάζεται να προωθήσει και να εδραιώσει τα επεκτατικά νέο-οθωμανικά σχέδιά της στη Μέση Ανατολή και τη «Γαλάζια Πατρίδα» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η κυβέρνηση της Αθήνας που πανηγύριζε για την ανατροπή του «δικτάτορα» Άσαντ από τους καμουφλαρισμένους τζιχαντιστές αρκείται, δια μέσου «πηγών» του ελληνικού ΥΠΕΞ, να δηλώνει -εντελώς αμήχανη- πως η κατάσταση στην Συρία είναι… μεταβατική(!)
Θυμίζουμε ότι ο Άσαντ δεν είχε συναινέσει στην οριοθέτηση ΑΟΖ με την Τουρκία, καθώς και στον αγωγό Κατάρ – Τουρκίας, το 2009, που τώρα μπαίνει στην ημερήσια διάταξη παρακάμπτοντας την Ελλάδα.
Σε ένα νέο κρεσέντο ραγιαδισμού και υποτέλειας, οι ίδιες «πηγές» του ελληνικού ΥΠΕΞ ανέφεραν ότι τα «σύνορα στην περιοχή είναι ευρωπαϊκά» προσθέτοντας ότι το θέμα έχει ήδη τεθεί στην ΕΕ με την κοινή δήλωση με την Αυστρία και την Κύπρο. Βέβαια ποτέ δεν είδαμε την ΕΕ να αντιδρά για το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, το casus belli στο Αιγαίο, τη διχοτόμηση της Κύπρου, την καταπάτηση της Ελληνικής και της Κυπριακής ΑΟΖ κοκ.
Η Αθήνα απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Συρία και την ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, που οδηγεί σε de facto αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, επιδιώκοντας να μην διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο και ο αμερικανονατοϊκής εποπτείας Ελληνοτουρκικός διάλογος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ δρομολογούνταν αυτές οι κρίσιμες για τα εθνικά θέματα εξελίξεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έθεσε το θέμα στη Σύνοδο Βορρά – Νότου στη Φιλανδία, όπου συμμετέχουν επίσης οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Σουηδίας καθώς και η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Μίλησε όμως για την «απερίφραστη» στήριξη της Ουκρανίας και την αύξηση των νατοϊκών αμυντικών δαπανών!
Τα αδιέξοδα αυτά είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής του κατευνασμού και της υποχωρητικότητας απέναντι στην τουρκικές διεκδικήσεις. Είναι αποτέλεσμα της υποτελούς πολιτικής που προσβλέπει στην προστασία των εθνικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας από τους αμερικανονατοϊκούς μακελάρηδες. Είναι αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, που τη μετατρέπει σε τυφλό υποχείριο των δυτικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
