Οι εξελίξεις στη Συρία έδωσαν αφορμή να έρθει ξανά στο προσκήνιο η συζήτηση για τη μεγαλύτερη αυτονόμηση της δράσης των Ευρωπαίων σε ό,τι αφορά στην «άμυνα» και την «ασφάλεια». Βλέποντας πως η πρόταση της Γερμανίας για τη δημιουργία μιας «διεθνώς ελεγχόμενης ζώνης ασφαλείας» στη βόρεια Συρία, αφήνει αδιάφορους Αμερικάνους και Ρώσους, οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές προχωρούν ακάθεκτοι στην ενίσχυση της «ευρωπαϊκής άμυνας», δηλ. του στρατιωτικού βραχίονά τους, βλέποντας πως τα σύννεφα ενός ευρύτερου πολέμου πυκνώνουν επικίνδυνα. Σε πρόσφατο δείπνο στο Βερολίνο μεταξύ Γάλλου προέδρου και Γερμανίδας καγκελαρίου, συζητήθηκε εκτεταμένα το θέμα της Μέσης Ανατολής και των νέων γεωπολιτικών εξελίξεων που ήδη διαμορφώνονται μετά και την τουρκική εισβολή. Ο Μακρόν διατύπωσε το συμπέρασμα ότι «…η περιοχή της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής είναι στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη και επομένως η Ευρώπη πρέπει να οικοδομήσει μια στρατηγική αυτονομία και ικανότητα. Δεν μπορούμε να είμαστε άλλο οι μειοψηφικοί εταίροι άλλων, ακόμα κι αν πρόκειται για συμμάχους μας». Κοινή διαπίστωση είναι πως ο γερμανογαλλικός άξονας επιζητεί να εξασφαλίσει μεγαλύτερο ρόλο στις ισορροπίες που διαμορφώνονται στη Συρία, με πρόσχημα τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία και τον ISIS. Με δυο λόγια, πέρα από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Συρίας, βρίσκονται υπό εκμετάλλευση τόσο οι δρόμοι μεταφοράς και οι εφοδιαστικές αλυσίδες, όσο και η ανοικοδόμηση και οι βιομηχανίες. Το συμπέρασμα συνοψίζεται στη δήλωση Μέρκελ πως «Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι θεατής. Πρέπει να παρουσιάσουμε τις δικές μας προτάσεις και να ξεκινήσουμε άμεσα».
Σχετικά με το ΝΑΤΟ, ο Ε. Μακρόν θεωρεί ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία είναι κλινικά νεκρή. Επιπλέον, ζητά μία επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης της Ε.Ε. με τη Ρωσία. Ένα μήνα πριν από την προσεχή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (3-4 Δεκέμβρη, Λονδίνο), ο Γάλλος ηγέτης επέκρινε τους χειρισμούς του ΝΑΤΟ, ισχυριζόμενος ότι: «Δεν υπάρχει κανένας συντονισμός με τους εταίρους του ΝΑΤΟ. Κι ενώ έχουμε δεσμευτεί να πολεμήσουμε κατά του “Ισλαμικού Κράτους” τόσο η αμερικανική απόφαση για απόσυρση στρατευμάτων όσο και η τουρκική επιχείρηση στη Βόρεια Συρία, θυσιάζουν τους επί του πεδίου εταίρους μας που πολέμησαν κατά του “Ισλαμικού Κράτους”, τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF)». Ωστόσο, η Μέρκελ εκτιμά πως η υπονόμευση του ΝΑΤΟ είναι λάθος και ότι χωρίς τις ΗΠΑ, ούτε η Γερμανία ούτε η Ευρώπη θα μπορέσουν να προστατευτούν αποτελεσματικά. Μάλιστα, πριν τη συνάντησή της με τον Ε. Μακρόν, η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι: «…Το ΝΑΤΟ, είναι ο κεντρικός πυλώνας της άμυνάς μας. Είναι όλο και περισσότερο σαφές ότι εμείς οι Ευρωπαίοι, τα κράτη-μέλη της ΕΕ στο ΝΑΤΟ, οφείλουμε να αναλάβουμε περισσότερη ευθύνη στο μέλλον (…) Αυτό σημαίνει πως οφείλουμε να ενισχύσουμε το συντονισμό του ευρωπαϊκού τμήματος του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό υπάρχει η διαρθρωμένη συνεργασία στον τομέα της αμυντικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό που αποκαλούμε PESCO». Απέναντι στη θέση Μακρόν που θεωρεί “εγκεφαλικά νεκρό” το ΝΑΤΟ, δηλαδή ξοφλημένο, η Μέρκελ θέλει ενίσχυση του ρόλου των ευρωπαϊκών χωρών στα πλαίσια του ΝΑΤΟ για να αλλάξουν οι ισορροπίες με τις ΗΠΑ. Κι επειδή θα αναρωτιέται κανείς για το ποιοι είναι οι εχθροί της Γερμανίας για τους οποίους επιζητείται εναγωνίως η προστασία από τις ΗΠΑ, ο αρχηγός του βρετανικού στρατού, σερ Ν. Κάρτερ, που παρομοίασε τις σημερινές συνθήκες με εκείνες που επικρατούσαν πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ξεκάθαρος. Κατονόμασε τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, σαν τις χώρες που αμφισβητούν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία του κόσμου.
Από την πλευρά του ο Μακρόν επικαλείται την ανάγκη Ευρωστρατού «για την πιο αποτελεσματική άμυνα της ΕΕ, από την Κίνα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ».
Την απραξία και την «παραλυτική» στάση της Ευρώπης αποδοκίμασαν και άλλα επιφανή στελέχη της Γερμανίας, όπως η Α. Κραμπ-Καρενμπάουερ και ο Ν. Ρέτγκεν.
Ένα ακόμη στοιχείο που επικαλείται ο Γάλλος πρόεδρος είναι και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, στους οποίους Γαλλία και Γερμανία έχουν πετύχει ένα σοβαρό εμπορικό πλεόνασμα με τις ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία, γεγονός που επιτρέπει στην Ευρώπη, κατά τον Μακρόν, «να αμυνθεί μόνη της και να μην εξαρτάται από τις ΗΠΑ».
Αυτοί οι σχεδιασμοί στο πλαίσιο της Ε.Ε. έχουν προκαλέσει ανησυχία και εκνευρισμό στους Αμερικανούς, οι οποίοι, συν τοις άλλοις, έχουν μεγάλο πελατολόγιο πώλησης στρατιωτικών εξοπλισμών σε κράτη – μέλη της ΕΕ και δεν θέλουν να το χάσουν.
Ενόψει της νέας Συνόδου Κορυφής στο Λονδίνο, το κλίμα αντιπαράθεσης έχει φορτιστεί, με τη Γαλλία να σπρώχνει την πύλη εξόδου για άλλη μία φορά. Θυμίζουμε πως «στις 21 Φλεβάρη 1966, ο πρόεδρος της Γαλλίας Κάρολος ντε Γκωλ ανακοίνωσε την πρόθεση της χώρας του να αποσυρθεί από το στρατιωτικό σκέλος του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), παραμένοντας ταυτόχρονα μέρος της Συμμαχίας. Σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο, οι νέες συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί στο διεθνές τοπίο και στις σχέσεις με τις ανατολικές χώρες είχαν ως συνέπεια ο δυτικός κόσμος να μην τελεί πλέον υπό απειλή, σε αντίθεση με την εποχή κατά την οποία, καθώς ανέφερε, “το αμερικανικό προτεκτοράτο είχε εγκαθιδρυθεί στην Ευρώπη υπό το κάλυμμα του ΝΑΤΟ”». (Πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
