Τις τελευταίες εβδομάδες μια λίαν ανησυχητική και αρνητική εξέλιξη λαμβάνει τόπο στη Βενεζουέλα, με συνέπειες απρόβλεπτες για το λαό και τη χώρα. Η κυβέρνηση του Νίκολας Μαδούρο κλιμακώνει διαρκώς τις επιθέσεις της απέναντι στις αριστερά από αυτήν πολιτικές οργανώσεις. Η επίθεση αυτή έχει σαν κύριο στόχο τη Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική (APR), μια πολιτική συμμαχία μέσα στην οποία πρωτοστατεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας που έλαβε μέρος στις τελευταίες εκλογές για την Εθνοσυνέλευση, εκλέγοντας μάλιστα έναν αντιπρόσωπο. Η κυβέρνηση έχει φτάσει μέχρι το σημείο να κατηγορεί τους πρώην συμμάχους της ως ενεργούμενα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Κατά τη διάρκεια των εκλογών, πάλι ο κυβερνητικός μηχανισμός είχε επιτεθεί στην APR αποκλείοντας τα στελέχη της από τα ΜΜΕ και στερώντας το δικαίωμα σε κάποια από αυτά να είναι υποψήφιοι στις εκλογές. Τώρα όμως με κατηγορίες που προηγούμενα απευθύνονταν αποκλειστικά και δικαίως στους αμερικανόδουλους της Δεξιάς, εκτιμάται ότι η επίθεση απέναντι σε αριστερές οργανώσεις και στο εργατικό κίνημα θα περάσει σε άλλο επίπεδο. Τι έχει συμβεί;
Η κυβέρνηση του Νίκολας Μαδούρο, προκειμένου να αρθεί το εμπάργκο που έχει επιβληθεί στη Βενεζουέλα, διαλέγει το δρόμο της ανοιχτής υποχώρησης και συνδιαλλαγής με αυτούς που το επέβαλαν απ’ έξω και αυτούς που προδοτικά το υποστήριξαν εκ των έσω. Διολισθαίνει σε όλο και πιο δεξιές πολιτικές που υποστηρίζουν οι όντως δεξιοί πράκτορες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και η πληθωριστική πολιτική, αλλά κατηγορεί ως τέτοιους τις οργανώσεις που βρίσκονται στα αριστερά της και της κάνουν κριτική για αυτό, όπως το APR.
Ο Νίκολας Μαδούρο στις 23 Ιανουαρίου, επέτειος της ανατροπής του δικτάτορα Πέρεθ Χιμένεθ, έκανε λόγο για «λιποτάκτες» και «διασπαστές», που «θέλουν να υπονομεύσουν τον Τσαβισμό από τα μέσα» και «αποκαλούν τους εαυτούς τους μαρξιστές – λενινιστές» και επίσης ότι «το χέρι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού βρίσκεται από πίσω τους». Επανέλαβε τις ίδιες κατηγορίες δύο μέρες αργότερα σε συνεδρίαση στελεχών του κυβερνώντος κόμματος PSUV και χαρακτήρισε το APR ως ξεπερασμένο, χρησιμοποιώντας μάλιστα έναν ιδιαίτερο ισπανικό χαρακτηρισμό, trasnochado, που είχε χρησιμοποιήσει παλιότερα ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα ο Romulo Betancourt, ηγέτης του πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατικού Accion Democratica που εξελίχθηκε σε ένα ακραιφνές δεξιό κόμμα με μια αιματηρή διακυβέρνηση με χιλιάδες φόνους και εξαφανίσεις αριστερών και κομμουνιστών.
Σε συνεδρίαση στη Βουλή, ο πρόεδρός της, Χόρχε Ροντρίγκεζ, και στέλεχος του PSUV το πήγε ένα βήμα παραπέρα, κατηγορώντας το APR και το Κομμουνιστικό Κόμμα ότι υποστηρίζονταν από τον διαβόητο πρώην απεσταλμένο των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα Έλιοτ Άμπραμς.
Αρχικά, η κυβέρνηση του Νίκολας Μαδούρο επέλεξε να αγνοήσει και να υποτιμήσει το APR, ως πολιτικό κίνημα πολύ μικρής επιρροής, «απλώς» φιμώνοντάς το «προληπτικά». Τώρα, κάτω από το βάρος των αδιεξόδων της δικής της συμβιβαστικής πολιτικής και στο βαθμό που διαφαίνεται ότι η αντιπολίτευση απ’ τα αριστερά είναι σε θέση να παίξει ρόλο στην αντίσταση ενάντια στην πολιτική αυτή, η κυβέρνηση περνάει άλλο επίπεδο, με τις ανυπόστατες κατηγορίες να είναι πιθανόν μόνο η αρχή.
