Μία από τις υποτιθέμενες καινοτόμες ρυθμίσεις του αντεργατικού νομοθετήματος Χατζηδάκη είναι όσα αναφέρονται στο άρθρο 74 για την «Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας» με την οποία θα μετράται από τις αρχές του 2022 ο χρόνος εργασίας «η ώρα έναρξης και λήξης της εργασίας, το διάλειμμα, η υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου εργασίας και κάθε είδους άδεια».
Μάλιστα στη διαδικτυακή παρουσίαση – συνέντευξη του περιώνυμου νομοσχεδίου, η γενική γραμματέας του υπουργείου Στρατινάκη που έχει αναλάβει το συγκεκριμένο «πρότζεκτ» είπε πως θα συνδυαστεί με το ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ που θα είναι έτοιμο ίσως προς το τέλος του 2021.
Το ΕΡΓΑΝΗ είναι το σύστημα που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις και γενικά οιοσδήποτε εργοδότης προσλήψεις, απολύσεις, αποχωρήσεις, άδειες, καταστάσεις εργασίας, συμβάσεις και οτιδήποτε άλλο αφορά τις σχέσεις με εργαζόμενους, και μάλιστα την περίοδο της υγειονομικής κρίσης και της πανδημίας από εκεί πέρασαν μια σειρά πλατφόρμες όπως οι αναστολές συμβάσεων κλπ.
Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες μας, στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ απασχολούνται δύο εργαζόμενοι και με τον προϊστάμενό τους τρεις (!!!), για να διαχειριστούν εκατομμύρια υποθέσεις που προκύπτουν καθημερινά, λάθη, προβλήματα και ότι άλλο προκύψει…
Μετά λοιπόν την ψήφιση του τερατουργήματος το ΕΡΓΑΝΗ θα αναβαθμιστεί σε ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ σύμφωνα με τα λεγόμενα της κ. Στρατινάκη αλλά και τις σχετικές προβλέψεις του νομοσχεδίου.
Με αυτήν και με κάθε πρόσφορο τεχνολογικά μέσο πχ. κινητά, tablet κλπ., θα υποχρεώνονται να συμπληρώνουν οι εργαζόμενοι το πότε προσέρχονται για εργασία, πότε αποχωρούν από αυτήν, θα μετρώνται υποτίθεται οι υπερωρίες και όλα τα συμπαρομαρτούντα…
Και όλα αυτά θα ελέγχονται υποτίθεται σε πραγματικό χρόνο, από τις υπηρεσίες του υπουργείου μέσω της ενεργοποίησης του εργαλείου της ψηφιακής κάρτας εργασίας.
Και εδώ προκύπτουν αβίαστα κάποια ερωτήματα με βάση τις εργασιακές συνθήκες στην Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε ο εργοδότης να δηλώνει μερική απασχόληση γλυτώνοντας εκτός των άλλων και ασφαλιστικές εισφορές, και να υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δηλώνουν στην ψηφιακή κάρτα πως αποχωρούν, ενώ ταυτόχρονα θα συνεχίζουν να εργάζονται;
Και σε περίπτωση ελέγχου, πράγμα σπάνιο ως ενδεχόμενο, να παριστάνουν τους πελάτες σε ορισμένες επιχειρήσεις;
Και ποιου ελέγχου; Από το αποδεκατισμένο ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας), και τις αποψιλωμένες από προσωπικό Επιθεωρήσεις Εργασίας τα οποία θα αντικατασταθούν κατά τα πρότυπα της ΑΑΔΕ, από μια ανάλογη «ανεξάρτητη αρχή» εισφοροεισπρακτικού χαρακτήρα…
Ένα είναι το βασικό συμπέρασμα, όσα ηλεκτρονικά εργαλεία και αν τοποθετηθούν. Αν δεν παταχθεί ή περιοριστεί η εργοδοτική αυθαιρεσία με εντατικοποίηση ελέγχων δεν πρόκειται να γίνει τίποτα από άποψη ουσίας.
Και οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι ακριβώς αυτές, το πώς δηλαδή θα διευκολυνθεί η εργοδοσία περιορίζοντας τα πάσης φύσης εργασιακά δικαιώματα.
Όπως δεν πρόκειται να περιοριστεί κατ’ αναλογία η φοροαποφυγή και η φοροδιαφυγή από την πολυδιαφημισμένη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών. Αν δεν «πατηθούν» τα κουμπάκια της ταμειακής και δεν εκδοθούν αποδείξεις, η φοροαποφυγή θα βασιλεύει…
