♦ Μόνο το εκπαιδευτικό κίνημα μπορεί και θα διαφυλάξει τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας!
♦ Οι αντιδραστικές πρόβες δεν θα περάσουν
♦ Καμία κάμερα στις αίθουσες!
♦ Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο
να αποσυρθεί!
♦ Μαζικές γενικές συνελεύσεις το επόμενο δεκαπενθήμερο σε ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ
Εδώ και σχεδόν δύο μήνες, στο έδαφος της εξελισσόμενης πανδημίας και της πραγματικής αγωνίας του κόσμου, η κυβέρνηση επιδίδεται σε μια προπαγανδιστική εκστρατεία μαζικού εκφοβισμού και τρομοκρατίας με πρόσχημα την απειλή του «αόρατου εχθρού». Επέβαλε πρωτόγνωρα μέτρα περιορισμού, απαγορεύσεων, καταστολής και αστυνομοκρατίας.
Ολόκληρη η χώρα παρέλυσε και μαζί σχεδόν κάθε ίχνος κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Καλλιέργησε το αντιδραστικό δόγμα της «ατομικής ευθύνης». Το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων ανέχθηκαν ή και στήριξαν την κυβερνητική πολιτική στο πλαίσιο της λεγόμενης «εθνικής ενότητας». Την ίδια ώρα, ολόκληρος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός παρουσίασε την κυβερνητική καραντίνα και τις απαγορεύσεις ως τη μοναδική λύση και την κυβέρνηση ως «υπεύθυνη δύναμη» που τάχα διασφαλίζει τη δημόσια υγεία. Ένας ολόκληρος μηχανισμός στήθηκε για να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της ΝΔ, καθώς και όλων των μνημονιακών κομμάτων, για την πολιτική που επέβαλαν εδώ και δέκα χρόνια, που συνέτριψε το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, κλείνοντας δεκάδες δομές υγείας (νοσοκομεία, κέντρα υγείας κλπ), αφήνοντας χιλιάδες κενά σε υγειονομικό προσωπικό. Τώρα, η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστές του δόγματος της «ατομικής ευθύνης», επιχειρούν να χρεώσουν στο λαό κάθε αρνητική εξέλιξη.
Έπειτα από δύο μήνες παραλυσίας η κυβέρνηση προχωρά τώρα σε σταδιακή επανεκκίνηση, αναγνωρίζοντας ότι η παράταση αυτού του καθεστώτος θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, τις οποίες είναι βέβαιο πως η άρχουσα τάξη θα επιχειρήσει να ρίξει στις πλάτες του λαού. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση αποφάσισε και τη σταδιακή επαναλειτουργία των σχολείων.
Η εμπειρία της περιόδου επιβεβαιώνει πως η κυβερνητική πολιτική της καραντίνας και των απαγορεύσεων δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της πανδημίας δίχως ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας στελεχωμένο με ιατρικό – νοσηλευτικό προσωπικό, με κατάλληλες υποδομές και μέσα, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες περίθαλψης του λαού. Αντίθετα, όσο το ΕΣΥ παραμένει σ’ αυτήν την κατάσταση, η πολιτική της καραντίνας θα αποδεικνύεται αδιέξοδη, θα μεγαλώνουν οι στρατιές των θυμάτων – και από την βαθύτατη οικονομική κρίση που ήδη ήρθε. Υπό αυτό το πρίσμα, εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές όλων των βαθμίδων μαζί με τους φοιτητές και σπουδαστές, καθώς και τα μορφωτικά τους δικαιώματα, αποτελούν θύματα αυτής της κυβερνητικής πολιτικής.
Οι εξαγγελίες που συνοδεύουν το άνοιγμα των σχολείων, υπηρετούν τους ίδιους επικοινωνιακούς σκοπούς, δεν αφορούν στις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες των νέων, υπηρετούν τους πάγιους ανομολόγητους ή ομολογημένους στόχους του υπουργείου παιδείας για βαθιές αντιδραστικές τομές. Εντάσσονται στην ευρύτερη επιδίωξη της κυβέρνησης να δικαιώσει την πολιτική της καραντίνας και παράλληλα να συγκαλύψει το γεγονός πως τα θεμέλια του Δημόσιου Συστήματος Υγείας παραμένουν σαθρά. Κάθε μέτρο άρσης της καραντίνας, όπως το άνοιγμα των σχολείων, συνοδεύεται από το αντιδραστικό δόγμα της «ατομικής ευθύνης». Ο εργαζόμενος στη δουλειά του, ο εκπαιδευτικός στο σχολείο, ο επιβάτης στα μέσα μεταφοράς, ο μαθητής στην τάξη, ο καθένας φέρει την δική του «ατομική ευθύνη» για την τήρηση των μέτρων υγιεινής. Ο καθένας, εκτός από την κυβέρνηση και την πολιτική της, αφού αυτή έχει χρεώσει προκαταβολικά στο λαό τις όποιες συνέπειες από τη «μη τήρηση των μέτρων»! Άλλωστε αυτές τις μέρες τα κυβερνητικά σχέδια για την εκπαίδευση γίνονται φανερά. Από τη μια πλευρά, με το υποκριτικό ύφος της συγκατάβασης και της συναίνεσης, η Κεραμέως παρουσίασε τους όρους επανέναρξης των μαθημάτων.
Από την άλλη πλευρά επιβάλλει με ταχύτατους ρυθμούς νέα αντιεκπαιδευτικά και αντιδραστικά μέτρα (τράπεζα θεμάτων, αξιολόγηση κλπ) εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων. Γίνεται επίσης φανερό, απ’ τις δηλώσεις της υπουργού, πως η λεγόμενη «εξ αποστάσεως» εκπαίδευση ήρθε για να μείνει, με πολλαπλές συνέπειες. Οι προς εγκατάσταση κάμερες στις αίθουσες, που θα αξιοποιηθούν δήθεν για την παρακολούθηση των μαθημάτων απ’ όσους μαθητές βρίσκονται σπίτι τους, θέλουν να δημιουργούν ένα καθεστώς ασφυκτικού ελέγχου και επιτήρησης της σχολικής ζωής και της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Οι κυβερνητικές εξαγγελίες και τα σχέδια για τον τρόπο ανοίγματος των σχολείων γεννούν ερωτήματα που αναδεικνύουν τις αντιφάσεις και τα διαχρονικά αδιέξοδα της πολιτικής αυτής. Τελικά ποια πολιτική δικαιώνεται σε αυτές τις συνθήκες; Αυτή που όριζε πως στα σχολεία μπορούν να στοιβάζονται οι μαθητές σε τάξεις των 28 ατόμων ή το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος που απαιτεί ολιγομελή τμήματα; Η ποιότητα της εκπαίδευσης των παιδιών είναι αποκομμένη από την διασφάλιση της υγείας τους και τους όρους υγιεινής στις σχολικές αίθουσες; Να θυμίσουμε ότι αυτοί που τώρα ανακοινώνουν το άνοιγμα των σχολείων είναι οι ίδιοι που -εν μέσω μνημονίων- έκλεισαν 1500 σχολεία, στοίβαξαν ασφυκτικά τους μαθητές σε απαράδεκτες αίθουσες, αγνοώντας φυσικά κάθε μέτρο ατομικής υγιεινής. Είναι οι ίδιοι που χρεοκόπησαν τα Δημόσια σχολεία, υποβαθμίζοντας τις υποδομές τους, και τώρα υποκριτικά δηλώνουν πως έχουν εξασφαλίσει για όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς είδη ατομικής υγιεινής! Για τους υπηρέτες και τους θιασώτες της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που και στις συνθήκες της «κανονικότητάς» τους χωρούν τόσες εκπτώσεις στο ζήτημα της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών όσες ορίζει ο «μαγικός αριθμός» των 28 και 30 παιδιών στο τμήμα, αρκεί να υπηρετούνται οι στόχοι των περικοπών δαπανών.
Σημειώνουμε επίσης ότι ως χθες η κυβέρνηση, με το επιχείρημα των «επιστημονικών δεδομένων», χαρακτήριζε με χυδαίο τρόπο τα παιδιά ως «κινητές υγειονομικές βόμβες», αιτιολογώντας έτσι το λουκέτο στα σχολεία. Τώρα καλεί τους μαθητές να επιστρέψουν στα σχολεία, αντιστρέφοντας και απορρίπτοντας όλα τα μέχρι τώρα «επιστημονικά δεδομένα», παρουσιάζοντας μια ολότελα διαφορετική εικόνα. Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση που επιδιώκει να φορτώσει στην -κατά τα άλλα αθώα και ουδέτερη- επιστήμη τις ευθύνες για τα μέτρα που ελήφθησαν και το επερχόμενο αδιέξοδο που δημιουργεί η κυβερνητική καραντίνα.
Έσπευσε επίσης η υπουργός Παιδείας να δηλώσει πως η παρουσία των μαθητών είναι ούτε λίγο ούτε πολύ προαιρετική και πως αρκεί μια υπεύθυνη δήλωση για να μην προσέλθουν στα -κατά τα άλλα- ανοιχτά σχολεία, λειτουργώντας πυροσβεστικά απέναντι στις αγωνίες για τις απουσίες. Στο ίδιο μήκος κύματος, και αναγνωρίζοντας τον υψηλό μέσο όρο ηλικίας των εκπαιδευτικών, καθώς και τα πολλά επιβεβαιωμένα προβλήματα υγείας που υπάρχουν, η Κεραμέως τόνισε πως θα ισχύσουν όλες οι άδειες ειδικού σκοπού. Αφού προηγουμένως η κυβερνητική προπαγάνδα έχει προλάβει να διαμορφώσει συνθήκες μαζικού εκφοβισμού και τρομοκράτησης της κοινωνίας, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τώρα ενθαρρύνει τους εκπαιδευτικούς να «μείνουν σπίτι», προκειμένου να διαφυλάξουν οι ίδιοι την υγεία τους… Βέβαια την ίδια στιγμή για την κυβέρνηση, στις συνθήκες της «κανονικότητάς» τους, είναι φυσιολογικό οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, να δουλεύουν ως τα 67 χρόνια. Τόσο φυσιολογικό, που την προηγούμενη περίοδο επέβαλαν νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, που θα αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης ως τα 72.
Για τους κήρυκες και υμνητές των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων δογμάτων χρειάστηκε ένας ιός για να γκρεμίσει τα μυθεύματα και να αναδείξει το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής τους. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση κάτω από αυτές τις συνθήκες καμώνεται πως ανοίγει τα σχολεία. Εμμέσως πλην σαφώς παροτρύνει μαθητές και εκπαιδευτικούς να μείνουν μέσα για να προστατεύσουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους, μιας και η πολιτική τους έχει οδηγήσει σε ένα υποβαθμισμένο υγειονομικό περιβάλλον, ανίκανο να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Το παρατεταμένο λουκέτο στα σχολεία χτυπά τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Δικαιώνει την πολιτική της κυβερνητικής καραντίνας, αθωώνει την πολιτική που σπέρνει το φόβο και τον τρόμο. Απ’ την άλλη, μέσα στις συνθήκες της διάλυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, το άνοιγμα των σχολείων αποτελεί συνέχεια της ίδιας τυχοδιωκτικής πολιτικής.
Τις επόμενες ημέρες οι εκπαιδευτικοί πρέπει να σταθούμε με θάρρος και αισιοδοξία. Να μην υποταχτούμε στην πολιτική του μαζικού εκφοβισμού, της τρομοκρατίας, του μεταφυσικού φόβου του σερίφη και του χωροφύλακα. Είναι δεδομένο πως ο καθένας θα πάρει τα αναγκαία μέτρα προστασίας στην καθημερινότητά του. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Όσα ατομικά μέτρα κι αν παρθούν, δεν θα είναι ποτέ αρκετά αν δεν ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης που γεννά και διαιωνίζει τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, παράλληλα με τον αγώνα για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας και την ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ, οφείλει να απαιτήσει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας παιδιών και εκπαιδευτικών, παρέχοντας καθολικά όλα τα απαιτούμενα μέσα (μάσκες, είδη καθαριότητας, αντισηπτικά κλπ) καθώς και όλες τις διευκολύνσεις (αναρρωτικές άδειες κλπ) σε όσους το έχουν ανάγκη. Να μην επιτρέψει την επιβολή μέτρων ασφυκτικού ελέγχου και επιτήρησης της σχολικής ζωής (κάμερες στις αίθουσες κλπ).
Ταυτόχρονα οφείλει να παλέψει για να αντικρούσει τα νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης, με το κακόφημο νομοσχέδιο, που χτυπούν το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο. Γι’ αυτό και απαιτείται, με όλες τις λογικές προφυλάξεις και σε ανοιχτούς χώρους, να προχωρήσουμε σε μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και Γ.Σ. Προέδρων, το συντομότερο δυνατό.
Εκπαιδευτικός Όμιλος
