«Δεν πρέπει να μείνουμε σε μια αντιπαράθεση χαρακωμάτων»
Α. Τσίπρας, από το «Οικονομικό Πρόγραμμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας»
Δεν χάνει την ευκαιρία ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον αρχηγό του και τους εκπροσώπους του, να δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια και να κάνει εποικοδομητικές προτάσεις στους εκπροσώπους της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας και στα ξένα αφεντικά. Την ίδια ώρα που σκυλοκαυγαδίζει με τη ΝΔ για τις ταμπέλες στην Ακρόπολη και για άλλα δευτερεύοντα ζητήματα, συντάσσεται στρατηγικά μαζί της.
Ξεκινώντας από το ζήτημα της πανδημίας, όπου έκανε «πλάτες» στην κυβέρνηση με το «μετά θα λογαριαστούμε», έφτασε στην υπερψήφιση του εμβληματικού νομοσχεδίου για την επένδυση Λάτση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, με τον Αλ. Τσίπρα μάλιστα να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τη στάση στο ζήτημα αυτό του τομεάρχη Παιδείας Ν. Φίλη. Είχε μεσολαβήσει η έμμεση συμφωνία του με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, με την πρότασή του για ειδικό σώμα φύλαξης των Πανεπιστημίων.
Πρόσφατα μάλιστα ο Α. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό «Κontra», επανέφερε την πρόταση προς την κυβέρνηση που «θα έπρεπε να δεχθεί τις προτάσεις που κατέθεσα, τουλάχιστον να είχε κηρύξει ένα πολιτικό μορατόριουμ ώστε να μην προκαλεί πολιτική και κοινωνική ένταση».
Έτσι, και σε όλα τα ζητήματα που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα -που έχει μια σημασία να αναφερθούμε συνοπτικά- συντάχθηκε, πάντα με αστερίσκους διαφοροποίησης, με τις βασικές επιλογές της κυβέρνησης.
-«Ταμείο Ανάκαμψης». Πλειοδοτεί. Και, αναμασώντας το παραμύθι ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να συμβαδίσει με τις λαϊκές ανάγκες, επέκρινε την κυβέρνηση για την «απουσία συνεννόησης» σε ό,τι αφορά τη «δίκαιη διανομή» του πακτωλού του «Ταμείου Ανάκαμψης», προφανώς στις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου. Στο μόνο που βρήκε να διαφοροποιηθεί ήταν ότι θα «επαναδιαπραγματευτεί» και το νέο «μνημόνιο» που συνοδεύει το «Ταμείο Ανάκαμψης».
-Σε τηλεδιάσκεψη με μέλη του Γενικού Συμβουλίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ο Αλ. Τσίπρας εκείνο που ζήτησε ήταν «να διατηρηθεί η ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος», επικαλούμενος τις «προσπάθειες που γίνανε και επί των ημερών μας» αυτή να διατηρηθεί (προφανώς με τις συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις και την επιχείρηση διαχείρισης των κόκκινων δανείων, που όλα αυτά φορτώθηκαν στο λαό).
–Στο νομοσχέδιο του Υπ. Ανάπτυξης για την «απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας διαφόρων υπουργείων», ουσιαστικά «απλοποιήσεις» για «fast track» επενδύσεις, που συμπληρώνει τον νόμο 4442/2016 του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν μνημονιακή υποχρέωση για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σαρακιώτης παρουσίασε το νομοσχέδιο καλύτερα ακόμα και από τον εισηγητή της ΝΔ, λέγοντας πως «σε ένα μεγάλο μέρος του αποτελεί συνέχεια της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας για την απλοποίηση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τον Οκτώβριο του 2015». Έτσι ο αρμόδιος υπουργός Άδωνις Γεωργιάδης δεν είχε να πει και πολλά επ’ αυτού, απλώς σχολίασε ότι «έχει δίκιο σε αυτό ο κ. Κατσώτης (βουλευτής του ΚΚΕ), πρόκειται περί μιας μνημονιακής υποχρέωσης του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ».
-Σε άλλο νομοσχέδιο του Υπ. Εσωτερικών για το μηχανισμό «εσωτερικού ελέγχου», που συνεχίζει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Μ. Χατζηγιαννάκης και βουλευτές, όπως ο Κ. Ζαχαριάδης, έκαναν σαφές ότι το κόμμα τους συμφωνεί με το βασικό κορμό του νομοσχεδίου, λέγοντας πως «στο ζήτημα του εσωτερικού ελέγχου και των θεσμών που έχετε φέρει δεν είμαστε αντίθετοι». Για να το επενδύσει και ιδεολογικά, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σπ. Λάππας κάλεσε τον υπουργό Εσωτερικών σε συνεργασία «για να επαναφέρουμε το δόγμα Βέμπερ», που «επέμενε πεισματικά στην κομματική ουδετερότητα του κράτους».
-Απροκάλυπτα και στημένα πολιτικά παιχνίδια και συμπαιγνία από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προέκυψαν και με την τροποποίηση στο νόμο για την ψήφο των αποδήμων, πριν αυτός ακόμα εφαρμοστεί, που είχε ψηφιστεί το 2019 με μεγάλη πλειοψηφία στην Ολομέλεια της Βουλής. Με όχι τυχαία «πάσα» που έδωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Τζάκρη στον Υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη, άνοιξαν ο καθένας τις δικές του αντιδραστικές προτάσεις, με στόχο την αλλοίωση του εκλογικού σώματος.
-Και στη νομοθετική ρύθμιση για διευκόλυνση των νέων επίδοξων «σωτήρων», για την πώληση των «Ναυπηγείων Σκαραμαγκά», ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σαρακιώτης, προέτρεψε την κυβέρνηση και τον υπουργό να ακολουθήσουν το επιτυχημένο μοντέλο πώλησης των Ναυπηγείων της Σύρου στην «ΟΝΕΧ» που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έφερε απολύσεις, κατάργηση ΣΣΕ, εργαζόμενους να πληρώνονται με την ώρα, γενίκευση των εργολαβικών εργαζομένων κ.ο.κ.
-Στην παρουσίαση τέλος του «Οικονομικού Προγραμματος» του ΣΥΡΙΖΑ, το πλέον ενδιαφέρον σημείο της τοποθέτησης του κ. Τσίπρα στο τέλος της εκδήλωσης είναι ότι -μιλώντας για την ανάγκη εξόδου από τον φαύλο κύκλο της κρίσης- υιοθέτησε την άποψη ότι «δεν πρέπει να μείνουμε σε μια αντιπαράθεση χαρακωμάτων» για την επανεκκίνηση της οικονομίας, επιβεβαιώνοντας έτσι για άλλη μια φορά ότι δεν έχει να χωρίσει τίποτε από τη ΝΔ, αφού υπηρετούν την ίδια πολιτική για το ξεπέρασμα της κρίσης, σε όφελος των συμφερόντων του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου.
Πέρα από αυτό, επανέφερε χωρίς φειδώ τις «κοστολογημένες» προτάσεις «για 120 δόσεις και κούρεμα ως 60% στα κορωνοχρέη», για «διαγραφή του ιδιωτικού χρέους», που μας θύμισαν το αλήστου μνήμης «κοστολογημένο» και τελικά χωρίς αντίκρυσμα «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Θυμήθηκε την επαναφορά της προστασίας της κύριας κατοικίας, που η δική του κυβέρνηση είχε άρει και μάλιστα είχε ποινικοποιήσει την πάλη εναντίον των πλειστηριασμών, μετατρέποντάς την σε «ιδιώνυμο» αδίκημα! Πολύ καλά γνωρίζει άλλωστε -εκείνος και εμείς- ότι δεν πρόκειται να υλοποιήσει όλες αυτές τις υποσχέσεις του.
Κατά τα άλλα, η παρουσίαση του Προγράμματος έγινε σε ένα εντυπωσιακό τηλεοπτικό σκηνικό, με συμμετοχή ανθρώπων από τους παραγωγικούς φορείς και ειδικών επιστημόνων, στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενός προφίλ προοδευτικής διακυβέρνησης. Ταυτόχρονα, για να εκμεταλλευτεί την ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας, την οργή και την αγανάκτηση του λαού, εμφανιζόμενος ως «ριζοσπάστης», τελικά όμως σαν ρεαλιστής, έστειλε μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στις διαφοροποιήσεις που εμφανίζονται, ξεκαθαρίζοντας ότι «είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζει τον ριζοσπαστισμό του στα πλαίσια του ρεαλισμού» και ότι «θέλουμε να βρούμε τη χρυσή τομή ώστε να κάνουμε εφαρμοσμένη πολιτική το ριζοσπαστικό μας πρόγραμμα».
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας, μπροστά στα αδιέξοδα και στην προϊούσα φθορά της ΝΔ, παρουσιάζεται σταθερά σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα σαν η «υπεύθυνη αντιπολίτευση», η «υπεύθυνη και ενωτική δύναμη», που μπορεί για άλλη μια φορά να εξαπατήσει τον κόσμο και να αποτελέσει τελικά τη χρυσή εφεδρεία του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της υποτέλειας.
