Αλλεπάλληλες είναι οι επιθέσεις συμμοριών αποτελούμενων από φασίστες, χουλιγκάνους ή μια μίξη αυτών, στη Θεσσαλονίκη. Στα μέσα Δεκέμβρη, στον Εύοσμο, μια φασιστοσυμμορία έδειρε ένα μαθητή-προσφυγόπουλο από το Διαπολιτισμικό Λύκειο, ενώ προετοιμαζόταν και νέα επίθεση το Γενάρη, που αποφεύχθηκε, όταν πήρε έκταση το ζήτημα. Στα μέσα Γενάρη, στο ΕΠΑΛ στον Εύοσμο, τέτοιες συμμορίες χτύπησαν μαθητές που πραγματοποιούσαν Γενική Συνέλευση για τα προβλήματα στην εκπαίδευση και την ανάγκη του αγώνα, καθώς και μέλη της ΚΝΕ. Κατέβασαν πανό που καλούσε σε αγώνα για «μόρφωση και υγεία», ενώ ανήρτησαν δικά τους, της Εθνικιστικής Νεολαίας Θεσσαλονίκης (Ε.ΝΕ.Θ.), που ανέγραφαν: «Έξω η Αριστερά από τα σχολεία» και άλλα τέτοια εμετικά.
Αυτές τις μέρες, το πανελλήνιο είναι ακόμα συγκλονισμένο από τη δολοφονία του 19χρονου Άλκη από συμμορία χουλιγκάνων του ΠΑΟΚ που τον σκότωσε γιατί δήλωσε ότι ήταν Άρης. Μια συμμορία με τρία(!) αυτοκίνητα και οπλισμένη ακόμα και με δρεπάνι είχε βγει εκείνο το βράδυ για να τρομοκρατήσει, να χτυπήσει και να σκοτώσει. Και τελικά κατάφερε όχι μόνο να μαχαιρώσει τους δύο φίλους του Άλκη, αλλά και να σκοτώσει έναν νεολαίο φοιτητή, που καμιά σχέση δεν είχε με τον χουλιγκανισμό και την οπαδική βία, όπως αρχικά έσπευσαν με ευκολία να διαδώσουν διάφορα ΜΜΕ.
Όπως αποδείχθηκε τις επόμενες μέρες, ο φερόμενος ως δολοφόνος είναι μέλος ναζιστικής συμμορίας, που έχει παρελθόν σε φασιστικές επιθέσεις, ενδεχομένως και σε αυτές στη Δυτική Θεσσαλονίκη. Αυτό το γεγονός δείχνει, για μια ακόμα φορά, τη σύνδεση μεταξύ των χουλιγκάνικων συμμοριών και των ναζιστικών.
Το να βρεθούν άτομα του περιθωρίου -και ειδικά νεολαίοι- για να συγκροτήσουν τέτοιες ομάδες είναι το εύκολο. Το κύριο ζήτημα όμως είναι η διαχρονική κάλυψη που έχουν αυτές οι συμμορίες από το κράτος και τους ολιγάρχες, καθώς και η σύνδεση που έχουν μεταξύ τους. Οι ΠΑΕ και οι ολιγάρχες-κάτοχοι των ομάδων έχουν ανάγκη από τέτοιους οπαδικούς στρατούς. Για να διατηρούν την επιρροή τους σε κόσμο, για να βρίσκουν εύκολες αγορές ναρκωτικών, όπλων και συναφών αντικειμένων. Για να βρίσκουν κόσμο για τις κάθε είδους βρόμικες δουλειές που συμβαίνουν τη νύχτα. Σε κάθε περίπτωση, γιατί η αστική τάξη συνολικά έχει ανάγκη να καλλιεργεί το οπαδικό μίσος, ώστε ο φτωχός να εξεγείρεται για την ομάδα του, εναντίον των ανθρώπων που στηρίζουν άλλη ομάδα, αλλά όχι για τη φτώχεια του. Άλλωστε, αν ψάχνουμε να βρούμε ποιος δίνει εγκληματικά πρότυπα σε αυτές τις συμμορίες και σε αυτούς τους νεολαίους, δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ. Είναι οι ίδιοι ολιγάρχες-κάτοχοι ομάδων που φέρνουν ναρκωτικά στη χώρα, μπλέκονται πρωί-βράδυ σε σκάνδαλα, μπαίνουν με τα όπλα τους στα γήπεδα, όταν θέλουν. Χωρίς καμιά κύρωση όλα αυτά, αφού το κράτος τους και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη τούς καλύπτει.
Αντίστοιχα, η ύπαρξη ανοιχτά εθνικιστικών και φασιστικών συμμοριών από νεολαίους δε γίνεται εν κενώ. Πρώτα και κύρια η κυβέρνηση και η ντόπια ολιγαρχία καλλιεργεί τη θεωρία των δύο άκρων. Άκρο η Αριστερά, το κομμουνιστικό κίνημα, οι λαϊκοί αγώνες, άκρο ο φασισμός, αν και στο τέλος ακραίοι είναι μόνο οι αγώνες. Στη Σταυρούπολη, πριν μερικούς μήνες, κυβερνητικοί, τοπικοί, δημοτικοί δεξιοί παράγοντες είτε κατάγγελλαν ταυτόχρονα τις φασιστικές επιθέσεις και το…μοίρασμα φυλλαδίων από αριστερές οργανώσεις, είτε ορισμένοι κατάγγελλαν μόνο την Αριστερά! Όταν βέβαια το κουβάρι ξετυλίχθηκε, φάνηκε ότι αυτές οι ομάδες δρούσαν στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης εν γνώσει και με την κάλυψη του Διευθυντή, καθηγητών και ανώτερων παραγόντων της εκπαίδευσης, ως δύναμη κρούσης απέναντι στους μαθητικούς αγώνες και την Αριστερά.
Μια κάλυψη που βέβαια δίνεται και από την αστυνομία -όπως θυμόμαστε από τη στάση της τότε- που επιτίθεται στους αντιφασίστες συγκεντρωμένους και όχι στους πάνοπλους φασίστες.
Μια κάλυψη που δίνεται μέχρι σήμερα από την ίδια την κυβέρνηση και την αστική δικαιοσύνη, οι οποίες αποφυλακίζουν τους καταδικασμένους για βαριά εγκλήματα χρυσαυγίτες. Σε αυτά τα πλαίσια και με την κάλυψη ενός ολόκληρου δικτύου που ξεκινάει από την κυβέρνηση, πάει στην αστυνομία και σε τοπικούς παράγοντες της Θεσσαλονίκης, νιώθουν ότι μπορούν να συνεχίζουν ανενόχλητα να δρουν οι ναζιστικές συμμορίες, ειδικά στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
Στη Σταυρούπολη, αποδείχτηκε ότι οι φασίστες νεολαίοι είχαν σχέσεις με γνωστό μεγάλο φασιστοσύνδεσμο οπαδών της πόλης. Η μία κατηγορία δίνει κόσμο στην άλλη και αντίστροφα. Οι Θεσσαλονικείς δε χρειάζονται αποδείξεις, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τη σχέση φασιστικών ομάδων και συνδέσμων χουλιγκάνων.
Αυτές οι συμμορίες, είτε δρούνε με την ταμπέλα των χουλιγκάνων, παίζοντας το παιχνίδι του ολιγάρχη που κατέχει την ομάδα τους, είτε δρούνε με την ταμπέλα των ανοιχτά φασιστών, αποτελούν δύναμη κρούσης απέναντι στο λαό και τους αγώνες του. Χρησιμοποιούνται είτε για να διατηρούν το περιθώριο και να κάνουν τις βρόμικες δουλειές των ολιγαρχών, είτε για να καλλιεργούν το οπαδικό μίσος ανάμεσα στο λαό και να χτυπούνε για αυτό κιόλας. Χρησιμοποιούνται τελικά, όταν χρειάζεται, ως δύναμη κρούσης απέναντι στο κομμουνιστικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του.
Για αυτό και μόνο η μαζική οργανωμένη πάλη του λαού απέναντι στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική μπορεί να υπερασπίσει τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά και να απομονώσει το φασιστικό φίδι, με όποια ταμπέλα κι αν αυτό εμφανίζεται.
