Σε δεινή θέση έχουν βρεθεί οι ντόπιοι θιασώτες του συστήματος της εκμετάλλευσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας. Οι πολιτικές που επέβαλαν, κάτω από τις επιταγές των ΗΠΑ και της ΕΕ για την εξυπηρέτηση αλλότριων πάντα συμφερόντων, διαμορφώνουν συνθήκες ολέθρου. Όσους διθύραμβους και προκλητικούς επαίνους και αν κάνει ο κάθε Γεωργιάδης για την ανωτερότητα του καπιταλισμού, η πραγματικότητα θα τον γελοιοποιεί. Και σε αυτές τις συνθήκες αυτό συμβαίνει και θα συμβαίνει ακαριαία. Σε αυτή την πραγματικότητα βουλιάζουν εδώ και μήνες όλα τα κυβερνητικά αφηγήματα του επιτελικού ελέγχου και των επιτυχιών.
Το παραμύθι της θερινής κυβερνητικής διεξόδου,
με τα «τουριστικά ρεκόρ», φτάνει στο τέλος του
Οι περίφημοι τζίροι της ελληνικής «βαριάς βιομηχανίας», ακόμη και στις περιπτώσεις που έρχονται, εξανεμίζονται στην πληθωριστική θύελλα. Την ίδια στιγμή οι ξενοδόχοι ψάχνουν προσωπικό για να καλύψουν τις χιλιάδες κενές θέσεις της εργασιακής γαλέρας που δημιούργησαν. Αυτής της εργασιακής γαλέρας πάνω στην οποία στήθηκαν τα πακέτα των τουριστικών προσφορών. Αυτής της γαλέρας που πλέον -με την ακρίβεια σε ανεξέλεγκτη τροχιά- δεν αποτελεί ούτε καν «λύση» ανάγκης, για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους. Για τους χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, αυτό το καλοκαίρι -κατά κοινή ομολογία- θα οδηγήσει σε ένα γκρίζο οικονομικά φθινόπωρο. Ακόμη και οι προβλέψεις για τη συνέχεια της διεξαγωγής των προγραμματισμένων πτήσεων είναι δυσάρεστες.
Τα επιδόματα, που με θριαμβολογίες και έπαινους παρουσιάζουν τα πετσωμένα μέσα ενημέρωσης, σε ελάχιστο χρόνο αποδεικνύονται κάλπικα ψίχουλα. Ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις, μόλις παρέλθει η αποκρουστική προπαγάνδα των ευεργετών της ΝΔ, η συντριπτική πλειοψηφία συνειδητοποιεί ότι ακόμα και αυτά τα ψίχουλα είναι για πολύ… λίγους. Κάτι που δεν μπορεί παρά να γεννάει οργή ακόμη και στους πιο καλοπροαίρετους. Τελικά, κάθε μέρα που περνάει γίνεται αντιληπτό από όλους ότι αυτός ο καταιγισμός των voucher gov και των αστείων επιδομάτων που κατακλύζουν τα ΜΜΕ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πολύ φθηνή απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων.
Κερασάκι στην τούρτα, για χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες, η απαίτηση για την καταβολή της επιστρεπτέας, την οποία πανηγύριζαν ως μεγάλη κυβερνητική παροχή τα ΜΜΕ στην περίοδο των lock down. Σε αυτές τις συνθήκες, η απαίτηση καταβολής αυτών των ποσών αποτελεί τη χαριστική βολή σε όσους προσπαθούν ακόμα να διατηρήσουν τις μικροεπιχειρήσεις τους.
Η ακρίβεια σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Για την Ελλάδα που -μετά από δεκαετίες επιβολής πολιτικών υποτέλειας- έχει μετατραπεί σε ενεργειακό υποχείριο ξένων συμφερόντων και για μια χώρα που εισάγει ακόμα και σταφίδα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι τιμές ακόμη και σε βασικά είδη κατανάλωσης αυξάνουν βδομάδα με τη βδομάδα και το κόστος επιβίωσης γίνεται όλο και πιο απρόσιτο. Οι κυβερνητικοί σαλτιμπάγκοι που καμώνονται τους πολέμιους της αισχροκέρδειας, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να την… επιδοτούν! Δεν υπάρχει κλάδος που να μην σαρώνεται αυτή τη στιγμή από κύματα ακρίβειας. Οι πρώτες ύλες για την αγροτική παραγωγή, τις κατασκευές, για κάθε δραστηριότητα γίνονται όλο και πιο ακριβές και σε πολλές περιπτώσεις δυσεύρετες, περιορίζοντας διαρκώς τους κύκλους εργασιών.
Το «σχέδιο ελευθερία», όπως τιτλοφόρησαν την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας εδώ και ένα χρόνο, πίσω από το οποίο έκρυβαν την εγκατάλειψη και αποδόμηση των δημόσιων νοσοκομείων, ακόμη και εν μέσω θέρους αποδεικνύεται ολέθριο για το λαό και τον τόπο. Σίγουρα η ξαφνική και αδικαιολόγητη απόφαση για αποσιώπηση της κατάστασης και απόκρυψης επί της ουσίας κάθε πτυχής που σχετίζεται με την πανδημία, αν από τη μια δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά για την εγκληματική πολιτική της ΝΔ, από την άλλη δίνει μια εικόνα «ελέγχου» της κατάστασης. Όμως σύμφωνα πάντα με τους δικούς τους δείκτες, όσο και αν έχει γίνει δύσκολη υπόθεση η εύρεση σχετικών στοιχείων, η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση και μάλιστα εν μέσω θέρους. Και όλοι αυτοί οι χειρισμοί δεν μπορεί παρά να αποτελούν πρόκληση, πολύ περισσότερο όταν οι ίδιοι από την άνοιξη έχουν ανακοινώσει την επανεξέταση-επαναφορά των μέτρων από Σεπτέμβρη. Τι ακριβώς θα επαναξιολογήσουν άραγε, όταν είναι κοινός τόπος ότι η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση αυτή τη στιγμή; Τι ακριβώς μέτρα θα επιβάλουν, όταν σήμερα η καραντίνα που ισχύει για τους ντόπιους δεν ισχύει για τους τουρίστες που νοσούν με κορονοϊό στην ίδια περιοχή;
Σε κάθε περίπτωση, αναντίρρητη αλήθεια για όλους πλέον είναι η κατάσταση διάλυσης στην οποία βρέθηκε μέσα σε τρία χρόνια το ΕΣΥ. Με τις αναστολές να είναι ακόμα και τώρα σε ισχύ, ειδικά από το φθινόπωρο και με τη σταδιακή εφαρμογή του νέου νόμου για το ΕΣΥ, νέες πολύ χειρότερες συνθήκες στο χώρο της δημόσιας υγείας διαμορφώνονται. Και αυτό -όσο και αν κάποιες φορές είναι δυσδιάκριτο- αποτελεί μια τεράστια αρνητική μεταβολή, ένα μεγάλο πισωγύρισμα για τις λαϊκές κατακτήσεις.
Πίσω από τους κομπασμούς για την ετοιμότητα του επιτελικού κράτους κρύβεται το απόλυτο μπάχαλο και η εγκατάλειψη κάθε δομής πραγματικής πολιτικής προστασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια κυβέρνηση που στήριξε ένα μέρος της προεκλογικής προπαγάνδας της στην τραγωδία που εκτυλίχθηκε στο Μάτι, αποδεικνύεται ανύπαρκτη ακόμη και για πυρκαγιές στον αστικό ιστό. Μέσα σε ελάχιστες μέρες η Ελλάδα παραδόθηκε για μια ακόμη φορά στις φλόγες από την Κρήτη, μέχρι την Σάμο και την Αττική. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδίδεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια, παρουσιάζοντας πυροσβεστικές δυνάμεις και κατασβέσεις που δεν υπάρχουν πουθενά. Και που σίγουρα, τουλάχιστον τους κατοίκους των περιοχών που βρέθηκαν κοντά στις πυρκαγιές δεν μπορεί παρά να τους εξοργίζουν.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών του ΝΑΤΟ σε εξοπλιστικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Που δεν σταματάει να επιδοτεί με κάθε τρόπο το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Που μοιράζει εκατοντάδες εκατομμύρια σε καναλάρχες, κλινικάρχες, ιδιοκτήτες διοδίων, αεριτζήδες αδηφάγους της ενέργειας και σε κάθε παράσιτο αυτής της κάστας που ονομάζουν επενδυτές.
Αυτή η κυβέρνηση -που γεμίζει την Ελλάδα με βάσεις, την αλυσοδένει σε στρατιωτικές συμφωνίες, την μετατρέπει σε έδρα υπερόπλων για χάρη των νατοϊκών σχεδιασμών- αφήνει την χώρα για μια ακόμη φορά να γίνει παρανάλωμα. Όπως έκανε το χειμώνα με τα χιόνια και τις πλημμύρες. Στερεί από το λαό κάθε δικαίωμα σε υγεία, παιδεία, πρόνοια. Τον εκθέτει στις πιο ακραίες εκδοχές της κερδοσκοπίας και τον αφήνει στη δίνη της εξοντωτικής ακρίβειας.
Αυτή είναι η πολιτική διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα της εξάρτησης και της υποτέλειας. Αυτή η πολιτική πλέον δεν μπορεί παρά να σωρεύει οργή, να διαμορφώνει όρους κοινωνικών αντιδράσεων αναταράξεων. Είναι βέβαιο ότι αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις. Ανάγκη των καιρών ο αγώνας για την ανατροπή της.
