Ενάμισης χρόνος πέρασε από το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και παραλίγο η τραγωδία να επαναληφθεί, και μια και δυο φορές. Πρόσφατα, στα Σεπόλια, η μετωπική σύγκρουση δυο συρμών αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, με παρέμβαση των μηχανοδηγών. Πριν τα Χριστούγεννα του 2023, υπήρξε ανάλογο περιστατικό στις Αχαρνές. Αυτές τις μέρες, επίσης, ένας κορμός δέντρου εμβόλισε την καμπίνα του οδηγού αμαξοστοιχίας ακινητοποιώντας την και ένας άλλος κορμός έπεσε πάνω στις γραμμές σταματώντας τον Οδοντωτό! Δεκάδες αφύλακτες διαβάσεις τρένων, σε όλη τη χώρα, δημιουργούν εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες στην καθημερινότητα των κατοίκων και των διερχόμενων από τις περιοχές αυτές.
Τα συμβάντα αυτά δεν απασχολούν την επικαιρότητα, δεν γίνονται σημαντική είδηση. Τα φίλια, ασφυκτικά ελεγχόμενα από την κυβέρνηση, ΜΜΕ τα υποβαθμίζουν έως εξαφανίζουν. Ο δε υφυπουργός Μεταφορών, Β. Οικονόμου, μετά το τελευταίο ανησυχητικό περιστατικό, δήλωσε προκλητικά πως ό,τι συνέβη ήταν «σοβαρό μόνο στη θεωρία, στην πράξη δεν υπήρξε κίνδυνος για κανέναν»!!
Ενάμιση χρόνο μετά, λοιπόν, η ίδια κυβέρνηση -με τις τεράστιες ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών- συνεχίζει να αφήνει το σιδηροδρομικό δίκτυο να λειτουργεί σε μια δραματικά επικίνδυνη, απαρχαιωμένη κατάσταση, χωρίς στοιχειώδη μέσα και δικλείδες ασφάλειας που να μην επιτρέπουν την επανάληψη της τραγωδίας. Εν έτει 2024, κανένα πραγματικό βήμα εκσυγχρονισμού των «μεταρρυθμιστών» του περιβόητου επιτελικού, ψηφιακού κράτους δεν ιεραρχείται και υλοποιείται, καμιά ουσιαστική μέριμνα δεν λαμβάνεται για ασφαλείς σιδηροδρόμους. Αντίθετα, η απαξίωση και η υποστελέχωση συνεχίζονται, αποκαλύπτοντας το κυνικό πρόσωπο μιας κυβέρνησης σκανδαλωδώς αδιάφορης για την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών.
Και η νεοφιλελεύθερη ΕΕ, αυτή που διέταξε την «πλήρη απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων και τις ιδιωτικοποιήσεις με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα, δια της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επέλεξε τον Απ. Τζιτζικώστα στη θέση του επιτρόπου Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού…! Μια χειρονομία επιβράβευσης της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής, μια χειρονομία-πρόκληση απέναντι στα θύματα των Τεμπών, που επιπλέον δημιουργεί ευνοϊκότερες συνθήκες για την πλήρη συγκάλυψη των ενόχων του εγκλήματος.
Και το κακό δεν σταματάει στα τρένα και τα Τέμπη, δεν σταματάει στις φωτιές και τις πλημμύρες. Όλη αυτή η κακοδαιμονία πάει χέρι-χέρι με το ΕΣΥ που καταρρέει, τη Δημόσια Παιδεία που υποβαθμίζεται συνεχώς, την ανύπαρκτη σχεδόν Κοινωνική Πρόνοια, την ακρίβεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τη συρρίκνωση δημοκρατικών συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Ξεφουσκώνουν και διαψεύδονται οι κυβερνητικοί κομπασμοί
Στο κυβερνητικό πρόγραμμα, όπως εκφωνήθηκε από τον πρωθυπουργό και στη ΔΕΘ, δεν υπάρχουν μέτρα που να αντιμετωπίζουν -πραγματικά- την ευρύτατη λαϊκή φτωχοποίηση και εξαθλίωση. Αυτά θεωρούνται «αλόγιστες παροχές και ανεδαφικές υποσχέσεις», ειρωνικά ονοματίζονται «λεφτόδεντρα». Το μόνο που προβλέπεται είναι κάποια επιδόματα ελεημοσύνης, κάποιες πενιχρές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, που πλέον δεν μπορούν να «ανακουφίσουν» ούτε προσωρινά τα πλατιά εργατολαϊκά στρώματα. Και πάντα μέσα στο αυστηρό πλαίσιο των «δημοσιονομικών δυνατοτήτων»… της χώρας. Μέσα στο πλαίσιο, δηλαδή, της ενισχυμένης εποπτείας των δανειστών που εξακολουθεί να υφίσταται, παρά την ακατάσχετη δημαγωγία για το δήθεν τέλος της μνημονιακής περιόδου.
Ο κυβερνητικός ζήλος εξαντλείται στην εξασφάλιση συνθηκών που αποχαλινώνουν την ασυδοσία και ασύστολη κερδοσκοπία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ντόπιων και ξένων. Τελεία και παύλα. Δίπλα και πάνω σε ένα λαό και μια χώρα λεηλατημένους, τα κέρδη των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών (ναυτιλιακές, τράπεζες, ενεργειακοί όμιλοι, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές κλπ) σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Στην τρέχουσα συγκυρία, ιδιαίτερα μετά τη μεγάλη αποδοκιμασία της ΝΔ στις ευρωεκλογές και τη συνεχή συρρίκνωση των δημοσκοπικών της καταγραφών, μπορεί οι κομπασμοί της για τις μεγάλες «επιτυχίες» της στο μέτωπο της οικονομίας να μετριάζονται και οι διθυραμβικοί τόνοι για την «ευφορία της ανάκαμψης» να ξεφουσκώνουν, οι προσπάθειές της όμως να πλασάρεται σαν η μόνη «φερέγγυα» κυβέρνηση, σαν ο «σωτήρας» μετά τη μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση της τελευταίας δεκαπενταετίας εντείνονται, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασώσει την πολιτική της κυριαρχία.
Η σκηνοθεσία αυτής της παραπλανητικής πραγματικότητας δεν έρχεται, μόνο και κυρίως, σε κατάφωρη αντίθεση με όσα ήδη βιώνουν τα πλατιά εργατολαϊκά στρώματα. Διαψεύδεται, κατ’ επανάληψη, και από τα στοιχεία και τις εκθέσεις οργανισμών και υπηρεσιών «υπεράνω κάθε υποψίας», όπως πρόσφατα συνέβη με αυτά της Eurostat, όπου η Ελλάδα φιγουράρει στην τρίτη θέση, με ποσοστό 13,5%, στον δείκτη υλικής και κοινωνικής στέρησης στην Ευρώπη των «27», μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία!
Είχαν προηγηθεί τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που επίσης διέψευσαν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για μείωση του πληθωρισμού και η ψυχρολουσία της μη αναβάθμισης της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s, σε πλήρη αντίθεση με τις προβλέψεις των κρατούντων.
Όσο για τα πλεονάσματα, για τα οποία κομπάζει η κυβέρνηση, και την περιβόητη υπερπληρότητα των κρατικών ταμείων μόνο δείκτης ευημερίας δεν είναι. Το αντίθετο. Οφείλονται στην εκτίναξη της ακρίβειας και στους περισσότερους έμμεσους φόρους που πλήττουν κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα, στην επέκταση της φτωχοποίησης, με λίγα λόγια. Το δε άθροισμα του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους είναι πάνω από το 350% του εθνικού εισοδήματος. Ένας καταχρεωμένος λαός, μια καταχρεωμένη χώρα. Αυτή είναι η «ισχυρή Ελλάδα», η «νέα Ελλάδα», η «Ελλάδα πρωταγωνιστής», της αλαζονικής πρωθυπουργικής προπαγάνδας…
Αναταράξεις στην κυβερνητική παράταξη
Στη ΝΔ, οι γκρίνιες, οι μουρμούρες, οι εντάσεις περνάνε σε άλλο επίπεδο, υψηλότερο. Η προοπτική απώλειας της κυβερνητικής εξουσίας λειτουργεί πάντοτε ενισχυτικά στα φαινόμενα πολιτικής κρίσης. Το πολιτικό κεφάλαιο του Κυρ. Μητσοτάκη είναι σε τροχιά σοβαρής συρρίκνωσης και ο ίδιος πλέον δέχεται και εσωκομματικά πυρά. Το ισχνό 28% των ευρωεκλογών και οι συνεχείς δημοσκοπήσεις που καταγράφουν ολοένα και μεγαλύτερη φθορά της κυβερνητικής παράταξης, έχουν μεταβάλει άρδην το σκηνικό της αλαζονικής πολιτικής κυριαρχίας της ΝΔ και του πρωθυπουργού. Αντιθέσεις και προσωπικές ατζέντες απελευθερώνονται. Ζητήματα επαναπροσδιορισμού και αλλαγής θέσεων και στοχεύσεων ανοίγουν και αναδεικνύονται σε δημόσια θέα.
Το καλοκαίρι, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, είχαμε τις έντονες διαφοροποιήσεις και την κριτική που άσκησαν 40 βουλευτές στον Κυρ. Μητσοτάκη και το επιτελείο που τον περιστοιχίζει, σε πολύωρη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Αμέσως μετά, την ευθεία δημόσια αμφισβήτηση και τα νέα ισχυρότερα πυρά, με χαρακτηριστικά μάλιστα προγραμματικής αντιπαράθεσης, από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς (Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή), κατά την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Μανόλη Κοττάκη «Οι απόρρητοι φάκελοι του Καραμανλή». Αυτές τις μέρες, 11 βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, για το ζήτημα της προστασίας των δανειοληπτών από τις εταιρείες διαχείρισης «κόκκινων» δανείων, προκαλώντας νέες αναταράξεις.
Τίτλοι τέλους έχουν μπει στην εποχή όπου ο πρωθυπουργός, προτάσσοντας τη «λαϊκή εντολή» του 41%, επέβαλλε σιωπητήριο και στις γραμμές του κόμματός του. Τώρα, διανύουμε μια νέα φάση όπου οι σοβαροί τριγμοί, τα «αντάρτικα» και οι ομαδοποιήσεις θα πληθαίνουν και δεν θα κρύβονται. Η κομματική πειθαρχία και η συντεταγμένη πορεία αποτελούν παρελθόν. Και η λαϊκή δυσαρέσκεια και απαξίωση θα δίνουν όλο και πιο δυναμικό «παρών».
Έτσι συμβαίνει πάντα. Δεν μπορεί· όπως όλοι οι αντιδραστικοί, η ΝΔ θα πληρώσει το λογαριασμό για την επιθετική, ακραία αντιλαϊκή πολιτική της, για τον περιφρονητικό εμπαιγμό ενός εξουθενωμένου από την πολυετή κρίση λαού.
