Όπως ήταν αναμενόμενο, η συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο 11-12 Νοέμβρη σημαδεύτηκε από τις καταιγιστικές εξελίξεις στο φόντο της πρότασης Κασσελάκη για τη διαγραφή των Φίλη, Σκουρλέτη, Τζουμάκα και Βίτσα. Πιο συγκεκριμένα, ο εφοπλιστής πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από τα εμπόδια που αντιμετώπισε στην πρότασή του για τη διαγραφή των τεσσάρων στελεχών, εξήγγειλε -με τη μορφή μάλιστα διαγγέλματος- παραμονές της συνεδρίασης τη διενέργεια δημοψηφίσματος(!!) των μελών του κόμματος για τη διαγραφή τους.
Η εξαγγελία αυτή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων προτού καλά-καλά ξεκινήσει η συνεδρίαση της ΚΕ με τα στελέχη της «ομπρέλας» (Τσακαλώτος, Φίλης, Σκουρλέτης κλπ), την ομάδα τής Αχτσιόγλου αλλά και του Τεμπονέρα να αποχωρούν από τη συνεδρίαση. Παράλληλα, ακόμα και ορισμένα στελέχη που στηρίζουν τον Κασσελάκη αναγκάστηκαν να κρατήσουν αποστάσεις από τη γραμμή που επιχείρησε να χαράξει, από μια κραυγαλέα αυταρχική και αντιδημοκρατική μεθόδευση, πέρα και έξω από τη συντεταγμένη κομματική λειτουργία (καταστατικό, όργανα κλπ).
Το κρεσέντο αυταρχισμού, με την πρόταση για δήθεν «δημοψήφισμα», με το οποίο επιχείρησε να αντιμετωπίσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση, είναι ένα ακόμα δείγμα γραφής της κατεύθυνσης που έχει χαράξει. Αυτή της μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθαρόαιμο αρχηγικό κόμμα κατά τα αμερικανόπνευστα πρότυπα του «Δημοκρατικού κόμματος». Η λεγόμενη «αδιαμεσολάβητη» επαφή του Κασσελάκη, ως προέδρου, με τη «βάση» του δεν είναι τίποτα άλλο από την μεθοδευμένη προσπάθεια να ακυρώσει στην πράξη όλα τα κομματικά όργανα, να τα μετατρέψει σε απονεκρωμένα γραφειοκρατικά σχήματα στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης και κατ’ επίφαση «άμεσης δημοκρατίας». Μια τέτοια κατεύθυνση εγκαινίασε το ΠΑΣΟΚ με τον Γ. Α. Παπανδρέου, συνέχισε η ΝΔ και υιοθέτησε πλήρως ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα στο τιμόνι, για να συνεχίσει τώρα ο Κασσελάκης.
Το ένα μετά το άλλο, τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αποχωρούν με κρότο από το ΣΥΡΙΖΑ. Το χορό των αποχωρήσεων άνοιξε η «ομπρέλα» και τα κεντρικά της στελέχη, Τσακαλώτος, Σκουρλέτης, Φίλης, Βούτσης, ενώ στο φως της δημοσιότητας ήρθε και ένα κείμενο – καταπέλτης απέναντι στη νέα ηγεσία με τις υπογραφές 1300 μελών πανελλαδικά -και εκτός «ομπρέλας»- με το οποίο προανήγγειλαν την έξοδό τους από το ΣΥΡΙΖΑ. Ακολούθησαν υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Μπαλτάς και ο Τόσκας, ενώ οι αποκαλούμενοι «6+6», δηλαδή η ομάδα της Αχτσιόγλου, αναζητούν τον κατάλληλο χρόνο.
Στο μεταξύ νέες φωτιές άναψε η δήλωση του Κασσελάκη πως το διαβόητο «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ που παρέδωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν «το πιο μνημονιακό μέτρο». Παρόλο που με τη δήλωσή του στόχευε τον Τσακαλώτο που ήταν υπουργός Οικονομικών εκείνη την περίοδο, τα σκάγια φτάνουν ως τον Τσίπρα. Με την εμπρηστική αυτή δήλωση αμφισβητεί ευθέως την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης και τον κατοπινό απολογισμό του. Ταυτόχρονα πυροδοτεί νέα ένταση στο εσωτερικό του, υποχρεώνοντας μερίδα των «προεδρικών» να κρατήσει αποστάσεις. Χαρακτηριστική ήταν η δημόσια τοποθέτηση του Δραγασάκη, ο οποίος σε αυστηρό ύφος απέναντι στον Κασσελάκη τον κάλεσε «να μην υπονομεύει τον άθλο Τσίπρα και να μην εκτίθεται», υπερασπιζόμενος το μνημονιακό έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Δραγασάκης μαζί με τον Μπαλτά και το Δρίτσα -με τους δύο τελευταίους να βρίσκονται τώρα εκτός κόμματος- αποτελούσαν τους βασικούς εισηγητές του κειμένου του απολογισμού 2012-2019. Διαφοροποιημένος από τη δήλωση Κασσελάκη ήταν όμως και ο Γιώργος Τσίπρας, διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Υπεραμύνθηκε της κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και του «μαξιλαριού» λέγοντας, ανάμεσα στα άλλα, ότι ήταν «ήμασταν η πρώτη κυβέρνηση στη μεταπολίτευση που για μια επόμενη κυβέρνηση, όχι εμάς, αφήσαμε γεμάτα ταμεία».
Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό τοπίο και στο ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να μην βγάλει το χειμώνα γίνονται προσπάθειες να μπει φρένο στο ασταμάτητο φυλλορρόημα. Κασσελάκης και από κοντά στελέχη σαν τον πασοκογενή Ραγκούση τείνουν χείρα φιλίας απέναντι στην ομάδα της Αχτσιόγλου προσπαθώντας να αποτρέψουν το ενδεχόμενο ενός νέου μαζικού κύματος αποχώρησης. Και όλα αυτά την ώρα που καθημερινά βγαίνουν στη φόρα νέα κείμενα αποχώρησης από κομματικές οργανώσεις. Πρώτα από δεκάδες μέλη της νομαρχιακής επιτροπής της βόρειας Αθήνας, έπειτα της Αχαΐας και κανείς δεν μπορεί να πει πότε θα μπει φρένο σε αυτή την κατηφορική κούρσα.
Σαν στημένη λεμονόκουπα
Το μόνο βέβαιο είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πλέον τη σκιά του παρελθόντος του. Πλήρωσε και πληρώνει ακριβά το τίμημα των αυταπατών που σκόρπισε και της διάψευσης των λαϊκών προσδοκιών επιβάλλοντας στο όνομα της αριστεράς το δικό του μνημόνιο. Στη δύσκολη στιγμή για το ντόπιο αντιδραστικό καθεστώς, όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βυθίζονταν στην κρίση λόγω της μνημονιακής πολιτικής, αποτέλεσε για τη μεγαλοαστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό τη «χρυσή εφεδρεία». Ξελάσπωσε την ντόπια ολιγαρχία, εγγυήθηκε την αδιατάρακτη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και διασφάλισε τη συνέχιση του καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης.
Σήμερα, έχοντας πρώτα αναστήσει και φουσκώσει ξανά τα πανιά της Δεξιάς, αφού ολοκλήρωσε το βρόμικο έργο που του υπαγόρευσαν οι κυρίαρχοι κύκλοι της ολιγαρχίας, δεν διστάζουν να τον πετάξουν σαν στημένη λεμονόκουπα, να αποσύρουν την όποια στήριξη του παρείχαν. Και αυτό, παρά τις προσπάθειες του Τσίπρα και της ηγεσίας του να απαλλάξουν το ΣΥΡΙΖΑ από τα ψευτοαριστερά βαρίδια του παρελθόντος, από κάθε τι που θύμιζε αριστερά, να τον μετατρέψουν σε ένα καθαρόαιμο σοσιαλδημοκρατικό και αρχηγικό κόμμα, υπηρέτη των συμφερόντων της ολιγαρχίας.
Αποχωρήσεις με «αριστερό» περίβλημα παλιάς κοπής
Το 2015 ο Λαφαζάνης, η «αριστερή πλατφόρμα» και ο Βαρουφάκης αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ υπό το βάρος του τρίτου μνημονίου, καταγγέλλοντας την ηγεσία του πως τάχα εγκαταλείπει την προεκλογική υπόσχεση ότι θα τα καταργούσε «με ένα νόμο και σε ένα άρθρο». Επιχειρούσαν να δικαιώσουν τη ρεφορμιστική πολιτική των αυταπατών που έσπερνε ο ΣΥΡΙΖΑ προ του 2015 και τις οποίες κουβάλησαν στις πλάτες τους, με το επιχείρημα πως η τότε ηγεσία του μετατοπίστηκε πιο δεξιά. Όμως ήταν ακριβώς αυτή η πολιτική των αυταπατών που οδήγησε το ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχιση της μνημονιακής πολιτική.
Η ιστορία ξαναγράφεται σαν φάρσα αυτή τη φορά. Οι αποχωρήσαντες της «ομπρέλας» και όλα τα στελέχη, πρώην υπουργοί και μη, κάνουν και πάλι λόγο για δεξιά μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον ίδιο τρόπο επιχειρούν να υπερασπίσουν όχι μόνο τις ρεφορμιστικές πλάνες που καλλιέργησε στο λαό ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλη τη μνημονιακή πολιτική που επέβαλε, τον περίφημο «έντιμο συμβιβασμό» με τους ιμπεριαλιστές δυνάστες. Για όλα αυτά καθώς και για την τεράστια απογοήτευση που επικράτησε δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Αντίθετα είναι βαριά χρεωμένοι. Σαν αμετανόητοι επαναλαμβάνουν την ίδια φαρσοκωμωδία για να αθωωθούν από αυτές τις αμαρτίες. Και ενώ δεν πρόλαβαν να κλείσουν καλά-καλά την πόρτα πίσω τους, αναζητούν διαύλους επικοινωνίας με το ΜέΡΑ25. Ακόμα κι αν ο Βαρουφάκης γκρεμίζει τις γέφυρες επικοινωνίας, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να αναδειχθούν νέα συνεργατικά σχήματα με χρεοκοπημένα υλικά παλιάς κοπής. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τέτοια εγχειρήματα στο επόμενο διάστημα που στόχο θα έχουν να εγκλωβίσουν ξανά στα ίδια αδιέξοδα ένα προοδευτικό και αριστερό κόσμο που αποστοιχίζεται σήμερα από το ΣΥΡΙΖΑ.
