Παρακολουθώντας τον κρατικό γιορτασμό που οργάνωσε η κυβέρνηση στις 25 Μαρτίου για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, ο ελληνικός λαός βρέθηκε μπροστά σε ένα θέαμα όπου ο αγώνας των λαϊκών αγωνιστών του 1821 τοποθετήθηκε στη σκιά για προβληθούν στην πρώτη θέση οι Μεγάλες Δυνάμεις.
Αυτός ο χαρακτήρας του γιορτασμού προετοιμάσθηκε με προσκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να παραστούν στο γιορτασμό των 200 χρόνων οι ανώτατοι ηγέτες της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας. Το αποτέλεσμα ήταν να παραβρεθούν ο πρίγκηπας της Ουαλίας και η δούκισσα της Κορνουάλης, ο πρωθυπουργός της Ρωσίας και η υπουργός Άμυνας της Γαλλίας, ενώ επιδιώχθηκε και οι ΗΠΑ να δηλώσουν την παρουσία τους μέσω μηνύματος του προέδρου τους Μπάιντεν.
Η μορφή του γιορτασμού περιέλαβε ομιλίες και δείπνα με κακόγουστα και προκλητικά στοιχεία που θύμισαν τελετουργίες αριστοκρατικών αυλών, καθώς και στρατιωτική παρέλαση όπου και σ’ αυτήν δέσποσε η παρουσία των Μεγάλων Δυνάμεων, με τα αμερικάνικα, γαλλικά και αγγλικά αεροπλάνα και ιπτάμενα τάνκερ να πετούν στον αθηναϊκό ουρανό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλησε, από τη μια με κούφιες εθνικές κορώνες και αποσιωπώντας το ότι η επανάσταση του 1821 ήταν αποτέλεσμα ενός μεγάλου κοινωνικού αγώνα ενάντια στις αντιδραστικές δυνάμεις, να προβάλει το μήνυμα πως “όπως και το 1821” έτσι και τώρα η “εθνική ανάταξη” απαιτεί την “εθνική ενότητα” γύρω από την πολιτική της. Ένα μήνυμα εναντίωσης στους αγώνες που κάνει ο ελληνικός λαός ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.
Από την άλλη, επεδίωξε μέσα από όλη την τελετουργία τιμής στις Μεγάλες Δυνάμεις, μέσα από εκφωνήσεις του Κ. Μητσοτάκη ότι “η Ελλάδα της Εθνικής Επανάστασης είχε, τότε, δίπλα της, Βρετανούς, Γάλλους και Ρώσους φίλους που οδήγησαν στη ναυμαχία του Ναυαρίνου και στις συνθήκες του Λονδίνου. Αυτές που κατοχύρωσαν την εθνική ανεξαρτησία” να αναπαράγει τη γνωστή θέση της ιστοριογραφίας της υποτέλειας που προβάλλει η ντόπια μεγαλοαστική τάξη. Τη θέση που ανάγει τις Μεγάλες Δυνάμεις και τις συμφωνίες τους ως κύριο παράγοντα στον οποίο οφείλει την ίδρυσή του το νεοελληνικό κράτος.
Αυτό το δουλοπρεπές “πνεύμα” απόδοσης “ευχαριστηρίων” προς τις Μεγάλες Δυνάμεις για την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και “ευγνωμοσύνης” για την προστασία τους διέχυσε η κυβέρνηση μέσα από τον γιορτασμό των 200 χρόνων. Ο εξωραϊσμός για το τι σήμαινε και πού αποσκοπούσε η “προστασία” των Μεγάλων Δυνάμεων το 1821 δεν έχει να κάνει μόνο με την ιστορική πολιτική εκτίμηση που συμμερίζεται η ντόπια μεγαλοαστική τάξη για το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων αλλά και με τη σημερινή πολιτική που ασκεί και θέλει να παρουσιάζει ως “προστασία των εθνικών συμφερόντων” την αναζήτηση “προστασίας” από τις σημερινές Μεγάλες Δυνάμεις, την πολιτική της εθνικής υποταγής στα κελεύσματα των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Την πολιτική που έχει παραδώσει το έδαφος, τις θάλασσες και τον αέρα της χώρας στα πολεμικά πλοία, στα αεροπλάνα και στα στρατεύματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ από τη Σούδα της Κρήτης, ως το Στεφανοβίκειο και την Αλεξανδρούπολη. Την πολιτική που έχει κάνει την οικονομία της χώρας μνημονιακό παράρτημα της ΕΕ και ξεπουλάει τον πλούτο της χώρας στα δυτικά μονοπώλια.
Αυτήν την πολιτική της υποτέλειας επεδίωξε να εξυπηρετήσει η πρόσκληση και η παρουσία στο γιορτασμό των 200 χρόνων της ελληνικής επανάστασης των σημερινών ηγετών των Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτήν την πολιτική που εκλιπαρεί ιμπεριαλιστική “προστασία” υπογράμμισε ακόμα πιο έντονα η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού την παραμονή της 25ης Μαρτίου στο αεροπλανοφόρο Αϊζενχάουερ στην αμερικάνικη βάση στη Σούδα, για να γιορτάσει εκεί τα 200 χρόνια από τον ελληνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, όπου ο Κ. Μητσοτακης μίλησε για τους “αξιακούς δεσμούς” που συνδέουν την κυβέρνησή του με τις ΗΠΑ, ενώ και ο αμερικανός πρέσβης έσπευσε να τονίσει πως “ η Ελλάδα είναι απαραίτητη για την παρουσία των ΗΠΑ στη Μεσόγειο”.
Έτσι γιορτασμός που θα έπρεπε να είναι τιμή στον Αγώνα για την Ανεξαρτησία ευτελίστηκε, καθώς μετατράπηκε σε γιορτή που απέδωσε τιμές στην ξενική εξάρτηση. Και αυτό έγινε γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ και η ντόπια μεγαλοαστική τάξη “επενδύουν” και σήμερα στην “προστασία” των σύγχρονων Μεγάλων Δυνάμεων για τη στήριξη της αντιδραστικής πολιτικής τους και στην αντιμετώπιση των εθνικών προβλημάτων, κρατώντας την Ελλάδα βαθιά δεμένη σε ένα καθεστώς ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, στην εξύμνηση του οποίου προσαρμόστηκε και ο γιορτασμός των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση.
