Στις 14/03 ανακοινώθηκε η νέα κυβερνητική σύνθεση που προέκυψε ύστερα από τον πολυσυζητημένο ανασχηματισμό, υπό το βάρος της λαϊκής οργής για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν: «Για τον σχεδιασμό του νέου κυβερνητικού σχήματος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πήρε μια κεντρική πολιτική απόφαση: να εμπιστευτεί και να δώσει ευκαιρίες στη νέα γενιά». Έντυπα, ηλεκτρονικά και τηλεοπτικά ΜΜΕ έσπευσαν να προσδώσουν σε αυτή την ηλικιακή «ανανέωση» θετικά χαρακτηριστικά, αραδιάζοντας βιογραφικά και προϋπηρεσίες και κάνοντας λόγο για «απουσία “ανακύκλωσης” παλαιών στελεχών», «φρεσκάδα και δυναμική στην άσκηση πολιτικής». Όπως, όμως, λέει και ο σοφός λαός: «Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»!
Αλήθεια, τι το καινούριο ευαγγελίζεται ο Κ. Πιερρακάκης, νέος υπουργός Οικονομικών, ο άλλοτε υπουργός Παιδείας και κατά τα άλλα υπουργός της κατάργησης του άρθρου 16, των ιδιωτικών πανεπιστημίων, των διαγραφών των φοιτητών, των πειθαρχικών διώξεων των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών; Τι το νέο πρεσβεύει ο Κ. Κυρανάκης ως αναπληρωτής υπουργός στο υπουργείο Μεταφορών; Ας θυμηθούμε τι είχε δηλώσει αναφερόμενος για το νόμο-έκτρωμα για τα ΑΕΙ και την πανεπιστημιακή αστυνομία: «είναι χρυσή ευκαιρία τώρα λόγω πανδημίας, τώρα που τα πανεπιστήμια είναι κλειστά, να φτιάξουμε ένα καλύτερο θεσμικό πλαίσιο και υποδομές ώστε να τα βρουν έτοιμα οι φοιτητές όταν επιστρέψουν στα μαθήματά τους». Τι το φρέσκο αντιπροσωπεύει η Δόμνα Μιχαηλίδου στο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, η άλλοτε υφυπουργός Παιδείας που θεωρούσε δεδομένο ότι «πολύ μικρά σχολεία, Γυμνάσια ή Λύκεια 70 μαθητών, δεν μπορούν να έχουν όλους τους εκπαιδευτικούς»; Αξίζει να αναφερθεί και η αμφιλεγόμενη πλέον παρουσία του Ν. Τσάφου στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος ως αναλυτής στις ΗΠΑ αποκαλούσε τα Κατεχόμενα της Κύπρου σαν… «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου»…
Πολλά ακόμη θα μπορούσαν να αναφερθούν. Απλώς για να ενισχύσουν το γεγονός ότι είτε η μία είτε η άλλη γενιά, γαλουχημένες με τις ίδιες δεξιές, νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, μόνο την ίδια βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική έρχονται να εφαρμόσουν. Την πολιτική της άγριας εκμετάλλευσης του λαού και της νεολαίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
***
Τη δυσωδία της ακροδεξιάς έφερε ο νέος ανασχηματισμός που ανακοίνωσε ο K. Μητσοτάκης. Ο λόγος για την επιλογή του Μ. Βορίδη στη θέση του υπουργού Mετανάστευσης και Aσύλου. Όσα κοστούμια και γραβάτες κι αν φορέσει, ούτε το βεβαρυμένο ακροδεξιό και «τσεκουράτο» παρελθόν του μπορεί να κρύψει, ούτε πολύ περισσότερο τις αντιμεταναστευτικές και ρατσιστικές απόψεις του, για τις οποίες δεν ντρέπεται ούτε και σήμερα. Θυμίζουμε ότι ο Μ. Βορίδης είναι εκείνος που το 2004, ως αρχηγός του ακροδεξιού μορφώματος «Ελληνικό Μέτωπο», είχε στην προμετωπίδα του το σύνθημα «Κόκκινη κάρτα στους λαθρομετανάστες», με το οποίο έκανε δημόσια αντιμεταναστευτική προπαγάνδα, με κηρύγματα μίσους ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Αλλά και τώρα που φόρεσε τη γραβάτα του και φιγουράρει στα κυβερνητικά έδρανα, δεν κρύβει τις ακροδεξιές του αντιλήψεις. Ο ίδιος δηλώνει ένθερμος θιασώτης της πολιτικής Τραμπ, ενώ σε ένα ρατσιστικό κρεσέντο δεν δίστασε να καλέσει τον περασμένο Ιανουάριο το νέο «σερίφη» για να του παραδώσει μαθήματα αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Αντιγράφουμε αυτούσια τη δήλωσή του: «ο κ. Τραμπ να έλθει στην Ελλάδα να διδαχθεί τι κάνουμε για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης… να δει πώς τεχνικά μπορεί να εφαρμοστεί αυτό. Τον φράκτη στην Ελλάδα τον έχουμε κάνει, την ενεργητική αποτροπή την έχουμε κάνει, τις πολιτικές για διμερείς επαναπροωθήσεις τις έχουμε κάνει».
Η επιλογή Βορίδη στο συγκεκριμένο υπουργείο από το Μητσοτάκη δεν είναι καθόλου τυχαία. Η στόχευσή της είναι πολύ συγκεκριμένη. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να κάνει μια ακόμα ακροδεξιά στροφή και να ανοιχτεί πολιτικά σε αυτό το ακροατήριο, ευελπιστώντας πως έτσι θα συσπειρώσει δυνάμεις καθώς είναι φανερό πως η πολιτική της φθορά είναι πολύ μεγάλη. Παράλληλα, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές απαιτούν την απαρέγκλιτη εφαρμογή όλου το πλαισίου της αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ. Η επιλογή του Βορίδη αποτελεί την καλύτερη εγγύηση που θα μπορούσε να προσφέρει η κυβέρνηση της ΝΔ για την τήρηση αυτής της πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι πως για τους κατατρεγμένους της γης, για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η κυβέρνηση ετοιμάζει νέους υγρούς τάφους, σαν αυτούς της Πύλου και του Αιγαίου, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης – σύγχρονα κολαστήρια.
