Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, ανακοίνωσε την πρόταση της Επιστημονικής Επιτροπής του Υπουργείου να υπάρξει ένας νέος τρόπος προσδιορισμού του κατώτατου μισθού: αυτή τη φορά με αλγόριθμο! Συγκεκριμένα, «προτείνει τη θέσπιση ενός μαθηματικού τύπου ο οποίος θα καθορίζει το πώς θα αυξάνεται από το 2028 και μετά ο κατώτατος μισθός, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα της οικονομίας της χώρας … με βάση αντικειμενικά και διαφανή οικονομικά στοιχεία».
Τι σημαίνει όλο αυτό για τους εργαζόμενους; Ότι οι ίδιοι βγαίνουν εντελώς από το πλάνο καθορισμού του κατώτατου μισθού, καθώς το εισόδημα και οι ζωές τους θα καθορίζονται πλέον από έναν μαθηματικό τύπο! Έτσι, το υπουργείο όχι μόνο δεν επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, αλλά παγιώνει επ’ άπειρον τον πλέον αντεργατικό νόμο των μνημονίων, που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ το 2013 και εφάρμοσε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2018, αυτόν του παγώματος των διαπραγματεύσεων και της υπογραφής της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) από τη ΓΣΕΕ και τους εργοδοτικούς φορείς και του καθορισμού του κατώτατου μισθού από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο μνημονιακός νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου όχι μόνο δεν καταργείται (ενώ τα μνημόνια δεν υπάρχουν), αλλά φτάνει με την Κεραμέως στο αποκορύφωμά του: η κυβέρνηση θα βάζει τα επίσημα οικονομικά μεγέθη σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα και αυτό θα βγάζει τον κατώτατο μισθό. Δηλαδή θα καθιερώσει μια αυτόματη διαδικασία υπολογισμού του μισθού στην οποία οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν καμιά συμμετοχή, ούτε καν της σημερινής “διαβούλευσης των εταίρων” με την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει, έτσι, να προωθήσει έναν τρόπο για να απαλλαγεί από κάθε έννοια διαπραγμάτευσης για τον κατώτατο μισθό, από μια διαδικασία που κινητοποιεί τους εργαζόμενους. Να ενταφιάσει το δικαίωμα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων καταφεύγοντας σε ένα κρεσέντο κυβερνητικής αυθαιρεσίας, χωρίς δημοκρατικά προσχήματα. Να αφαιρέσει εντελώς τον λόγο από τους εργαζόμενους για τον μισθό τους και να κρύψει η ίδια τις αποφάσεις της πίσω από έναν μαθηματικό τύπο, που δήθεν «θα καθιστά τη διαδικασία προσδιορισμού του κατώτατου μισθού πιο διαφανή, πιο δίκαιη, πιο προβλέψιμη, αλλά και πιο αντικειμενική». Αλλά που στην πραγματικότητα θα είναι η πιο αδιαφανής, αυθαίρετη και αντιδημοκρατική διαδικασία καθορισμού του κατώτατου μισθού, καθώς δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα στοιχεία που θα εισάγονται στον αλγόριθμο θα είναι αυτά που θέλει και μαγειρεύει η κυβέρνηση, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η συμπίεση του κατώτατου μισθού στα επίπεδα της κερδοφορίας που θέλουν οι επιχειρηματίες.
Υιοθετεί, υποτίθεται, ένα “τεχνοκρατικό σύστημα” αυτόματης αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού, που όμως ενδέχεται να βγάλει ακόμα και αρνητικό αποτέλεσμα! Δηλαδή και μείωση του κατώτατου μισθού! Αυτό ομολογεί η πρόταση της Επιστημονικής Επιτροπής για μια δικλείδα στον αλγόριθμο που στη θέση του μειωμένου κατώτατου μισθού να βάζει ένα «πάγωμά» του. Μόνο που και το “πάγωμα” του ονομαστικού μισθού, με την ακρίβεια να τρέχει, ισοδυναμεί επίσης με μείωση του πραγματικού μισθού (της πραγματικής αγοραστικής δύναμής του).
Η επικείμενη απεργία της 20ής Νοεμβρίου έχει έναν ακόμα σοβαρό λόγο να προβάλει δυνατά το αίτημα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ανάμεσα στα συνδικάτα και τις εργοδοτικές ενώσεις. Να διαφυλάξει τις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων για ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών και προστασία του εισοδήματός τους. Να απαιτήσει δημοκρατία αντί της κυβερνητικής αυθαιρεσίας που κρύβεται πίσω από έναν αλγόριθμο!
