Κοντά ένα εικοσαήμερο, ο ρωσικός ολετήρας έχει εισβάλει στην Ουκρανία βομβαρδίζοντας συνεχώς πόλεις και υποδομές, δολοφονώντας άμαχους και καταστρέφοντας το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Τα περί «αποστρατιωτικοποίησης» και «αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας που επικαλείται η Μόσχα αποτελούν προπέτασμα καπνού, για να καλυφθούν οι επεκτατικές επιδιώξεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού και τα εγκλήματα που διαπράττει ενάντια στον ουκρανικό λαό. Τα προσχήματα αυτά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε την εισβολή, ούτε την καταπάτηση της εδαφικής ακεραιότητας, ούτε την κατάληψη μεγάλου μέρους της Ουκρανίας και τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών της πηγών.
Να ξεκαθαρίσουμε πως η Ουκρανία αποτέλεσε το κέντρο των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστικών πόλων στην Ανατ. Ευρώπη, ήδη από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των ενεργειακών αγωγών, των οδικών διαδρόμων, με σπουδαία γεωστρατηγική θέση. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, προωθήθηκε από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ο έλεγχος της Ανατ. Ευρώπης, οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, η αστική της τάξη διασπάστηκε και, μετά το «βελούδινο», αμερικανοκίνητο φασιστικό πραξικόπημα στην πλατεία Μεϊντάν, η χώρα πέρασε στην αμερικανοΝΑΤΟική και ΕΕ επιρροή προκειμένου να ολοκληρωθεί η περικύκλωση της Ρωσίας. Όλα αυτά μέχρι το σημείο όπου ο ρωσικός ιμπεριαλισμός αντέδρασε δυναμικά (όπως άλλωστε και στη Συρία και στην Κριμαία), με την εισβολή στρατιωτικών δυνάμεων. Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι επέβαλαν κυρώσεις κατά της Ρωσίας, εκτιμώντας πως σε αυτή τη φάση δεν μπορούν να παρέμβουν στρατιωτικά, είτε λόγω του κινδύνου παγκόσμιας σύρραξης, είτε λόγω του καθοριστικού μετώπου ΗΠΑ – Κίνας για τον έλεγχο της ζώνης Ασίας-Ειρηνικού που θα κρίνει την πορεία του 21ου αιώνα. Εξάλλου, ο φόβος για μία ιμπεριαλιστική σινορωσική συμφωνία αμοιβαίας βοήθειας ήδη καταγγέλλεται από τη Δύση.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, κρατώντας το ισχυρό χαρτί του φυσικού αερίου και του πετρελαίου διατυμπανίζει ότι: «Αν μας επιβληθεί εμπάργκο, το πετρέλαιο θα πάει πάνω από 300 δολάρια το βαρέλι. (…) Είναι απολύτως σαφές ότι η απόρριψη του ρωσικού πετρελαίου θα οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια αγορά…», όπως δήλωσε ο Ρώσος αντιπρόεδρος Νόβακ, απαντώντας προκλητικά στην αμερικανική απειλή για αμερικανικό εμπάργκο στα καύσιμα. Από την άλλη πλευρά η ΕΕ δείχνει διχασμένη σε μία απόφαση για επιβολή εμπάργκο στα ρωσικά καύσιμα. Η Γερμανία και η Ουγγαρία δεν υποστηρίζουν κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο διότι δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος διασφάλισης του ενεργειακού εφοδιασμού στην Ευρώπη. Οι δηλώσεις Σολτς είναι χαρακτηριστικές: «…η Ευρώπη σκόπιμα άφησε έξω από τις κυρώσεις τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό. Δεν υπάρχει επί του παρόντος κανένας άλλος τρόπος διασφάλισης του ενεργειακού εφοδιασμού στην Ευρώπη για παραγωγή θερμότητας, για μεταφορά, ηλεκτρική ενέργεια και παροχή βιομηχανίας». Για άλλη μία φορά η ΕΕ δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει.
***
Μέσα από τα χαλάσματα αυτού του πολέμου αναδύεται μία αλυσίδα αντιθέσεων, που αξιοποιείται από τη Δύση, μέσω των παγκόσμιας εμβέλειας ΜΜΕ. Αυτές οι συνέπειες έχουν σαν επίκεντρο:
α) το βίαιο θάνατο χιλιάδων Ουκρανών, είτε πρόκειται για στρατιώτες, είτε για άμαχο πληθυσμό, ενώ πολλοί είναι τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά.
β) τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας, κατά τουλάχιστον 35-40%, καθώς η ενασχόληση με τα αγροτικά και το εμπόριο περιορίζεται, ενώ η βιομηχανία και η χειρωνακτική εργασία τίθενται στην υπηρεσία κάλυψης των πολεμικών αναγκών. Έτσι δημιουργούνται σοβαρές ελλείψεις σε υλικά αγαθά, οι άνθρωποι υποσιτίζονται ή πεινούν. Η ανεργία και ο πληθωρισμός εκτινάσσεται στα ύψη.
γ) τη δημιουργία νέου μεγάλου κύματος Ουκρανών προσφύγων προκειμένου να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τις ασθένειες που εξαπλώνονται ταχύτατα και γενικά τις συμφορές του πολέμου.
δ) το μεγάλο πλήγμα που δέχεται το φυσικό περιβάλλον από τις συνεχείς πυρκαγιές και τους καταστροφικούς βομβαρδισμούς.
ε) σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τη διχόνοια που δεν θα παύει να υπάρχει μεταξύ των λαών ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου.
Προφανώς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ αξιοποιούν αυτή την προπαγάνδα, φορτώνοντας στη ρωσική εισβολή -μαζί με τις καταστροφές και τους νεκρούς- και όλα τα δεινά της σύγχρονης εποχής. Στον ξέφρενο ανταγωνισμό τους, απόκτησαν ένα ισχυρό άλλοθι και πλυντήριο, για να ξεπλυθούν από τα αναρίθμητα εγκλήματά τους σε βάρος λαών και χωρών. Στον αντίκτυπο του πολέμου, εστιάζει μεταξύ άλλων το σχέδιο συμπερασμάτων του τελευταίου Eurogroup (14-15/03), σχετικά με τις δημοσιονομικές κατευθύνσεις της ΕΕ για το 2023. Όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση, η αβεβαιότητα έχει αυξηθεί σημαντικά μέσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ, καθώς στις συνέπειες του πολέμου έρχονται να προστεθούν οι κίνδυνοι που απορρέουν από τα προβλήματα της συνεχιζόμενης πανδημίας, της ανεπάρκειας ορυκτών καυσίμων, της αλυσίδας εφοδιασμού, της εκτίναξης των τιμών φυσικού αερίου, πετρελαίου και ηλεκτρικής ενέργειας, της ακρίβειας τροφίμων και του πληθωρισμού που συνεχώς ανεβαίνει. Ζητείται επίσης από όλα τα κράτη-μέλη «…να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των οικονομιών τους -σε βάρος προφανώς των εργατολαϊκών στρωμάτων- και να προωθήσουν και να προστατεύσουν επενδύσεις υψηλής ποιότητας που χρηματοδοτούνται από το κράτος…».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας πόλεμος επιτείνει μία ήδη υπάρχουσα νοσηρή κατάσταση. Παρά τις αναθεωρήσεις Φουκουγιάμα για το «το τέλος της ιστορίας» και τη νέα «ειρηνική» εποχή, οι πόλεμοι δεν σταμάτησαν, ούτε οι παγκόσμιες οικονομικές καπιταλιστικές κρίσεις με κορυφαία αυτή του 2007.
Ωστόσο, τι δεν υπήρχε πριν τη ρωσική εισβολή; Ας δούμε τα πράγματα με τον αντικειμενικό φακό:
Και πόλεμοι υπήρξαν (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Σομαλία, Υεμένη, Μάλι κ.ά.) και εκατομμύρια θύματα και η μεγαλύτερη προσφυγική ροή στην ιστορία της ανθρωπότητας και η ασύλληπτη καταστροφή του περιβάλλοντος και οι εμφύλιες διαμάχες, θρησκευτικές έριδες, εθνικοί διαχωρισμοί και η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και το σάρωμα της αγροτικής παραγωγής και οι τεράστιες επιπτώσεις στις πρώτες ύλες και τον πληθωρισμό και οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και οι σοβαρές μειώσεις στα εισοδήματα των εργαζομένων και ανεργία, πείνα, δυστυχία.
Σε ό,τι αφορά στις κατά καιρούς αποφάσεις, για δήθεν βελτίωση της κατάστασης που πάρθηκαν στις πολλές έκτακτες συσκέψεις από τα G7, οι «15» της Ευρωζώνης, οι «27» των έκτακτων Συνόδων Κορυφής της ΕΕ, το G20, ο ΠΟΕ, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλπ, κλπ, πέρα από τις σκόπιμα ακατανόητες, για τον πλατύ κόσμο, διατυπώσεις, υποσημειώσεις και αστερίσκους, επί της ουσίας όλες οι επισημάνσεις διακατέχονται από το πνεύμα της άνευ όρων υποστήριξης του πανίσχυρου χρηματιστικού κεφαλαίου.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και για τον κόσμο της εργασίας, όπου η παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση διαρκώς σώριασε σε ερείπια το εργασιακό μέλλον εκατομμυρίων εργαζόμενων, ενώ την ίδια στιγμή άλλα εκατομμύρια απολυμένοι μπαίνουν στην παρατεταμένη ανεργία. Άλλωστε η κρίση αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για μία «εκ βαθέων» ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στο σύνολό τους, περιλαμβανομένης και της Ασφάλισης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.
Ποιος αμφιβάλλει για όλα αυτά;
Ποιος αμφισβητεί τις αμερικανοΝΑΤΟικές επεμβάσεις σε ανεξάρτητες χώρες, τη διάλυση ανεξαρτήτων κρατών και τη δολοφονία εκλεγμένων ηγετών;
Ποιος αρνείται την περικύκλωση της Ρωσίας με τη διαβόητη «αντιπυραυλική ασπίδα» ήδη επί εποχής Ρήγκαν;
Ποιος δεν πιστεύει την ένταξη των περισσοτέρων χωρών της Ανατ. Ευρώπης στο ΝΑΤΟ;
Ποιος αρνείται να δει τη συγκεκριμένη πραγματικότητα της ρωσικής εισβολής, πιστεύοντας πως εξυπηρετεί «τη σωστή πλευρά της ιστορίας»;
Μα προφανώς οι απολογητές του Δυτικού ιμπεριαλισμού -και στη χώρα μας η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ- που τον υπηρέτησαν και τον υπηρετούν με αξιοθαύμαστη υποτέλεια! Όλοι αυτοί στηρίζουν ανεπιφύλακτα το φασιστικό καθεστώς Ζελένσκι, καταδικάζουν απερίφραστα τη ρωσική εισβολή, εντάσσονται στο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο, αποστέλλουν πολεμικό υλικό στην ακροδεξιά κυβέρνηση Ζελένσκι, με τους γνωστούς αστερίσκους του ΣΥΡΙΖΑ.
Η χώρα μας βρίσκεται ήδη μέσα στα βαθιά νερά της εμπλοκής. Οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη Σούδα, στην Αλεξανδρούπολη, στο Στεφανοβίκειο, στη Λάρισα χρησιμοποιούνται για την πολεμική προετοιμασία, παρά τις επανειλημμένες ρωσικές προειδοποιήσεις.
***
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ εμφανίζουν την ελληνική εμπλοκή στο Ουκρανικό σαν μία στήριξη των «δημοκρατικών» κατά των «αυταρχικών» καθεστώτων. Αξιοποιεί τη ρωσική εισβολή για να επιρρίψει σε αυτή τις συνέπειες όλων των κυβερνητικών πολιτικών για την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια, και να ξεπλύνει στην Κολυμπήθρα του Σιλωάμ το προσφυγικό, τα ελληνοτουρκικά, την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια. Η παντελής αδιαφορία για τις λαϊκές ανάγκες, αποδίδεται συλλήβδην στα δεινά που επισώρευσε η ρωσική εισβολή -και ιδίως στην οικονομία. Λες και δεν υπήρχαν όλα αυτά εδώ και δεκαετίες…
Ο πληθωρισμός καλπάζει προς το 11,1% του ΑΕΠ, τα λαϊκά εισοδήματα περιορίζονται, τα κυβερνητικά φιλοδωρήματα είναι για το θεαθήναι, τα εργατολαϊκά στρώματα δυστυχούν.
Οι κυρώσεις της Δύσης, προκάλεσαν την έκρηξη των τιμών του αργού πετρελαίου και την αλυσιδωτή επίπτωση που προκλήθηκε στο στάδιο της χονδρικής και της λιανικής. Η μέση τιμή της αμόλυβδης σε διάστημα μόλις 15 ημερών εκτινάχθηκε μέχρι και τα 2,10 €/lt (μέση τιμή) από τα 1,887 € που ήταν πριν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ φρενήρης ήταν η πορεία του πετρελαίου κίνησης. Και δεν γίνεται λόγος για την εκτίναξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και την περιβόητη «ρήτρα αναπροσαρμογής» που τσακίζει τα λαϊκά νοικοκυριά. Η κίνηση, οι μεταφορές, η βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, ήδη αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Το μαλακό σιτάρι αυξήθηκε κατά 65% συμπαρασύροντας το αλεύρι, το ψωμί και όλα τα αρτοσκευάσματα. Οι τιμές των λιπασμάτων και ζωοτροφών τετραπλασιάστηκαν. Το πρωτογενές πλεόνασμα των 847 εκ. € που παρουσιάζει ο προϋπολογισμός οφείλεται αποκλειστικά στην αυξημένη φορολογία και στο κύμα των ανατιμήσεων που πλήττει τα νοικοκυριά. H κυβέρνηση παρεμβαίνει με «εισοδηματικά κριτήρια» δίνοντας τα γνωστά ψίχουλα στις επιλεγμένες οικογένειες και μειώνοντας κατά 2-3 λεπτά/lt την τιμή της βενζίνης (!), αρνούμενη κατηγορηματικά να μειώσει τους δυσβάσταχτους φόρους στα καύσιμα. Την ίδια στιγμή, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή αποφαίνεται ότι: «η επαναφορά της δημοσιονομικής ισορροπίας αποτελεί μείζονα προτεραιότητα». Κοινώς, δώστε φιλοδωρήματα!
Παντού άλλωστε η «φιλοδωρούμενη» κυβερνητική ευαισθησία!
Παρά τα τεράστια κέρδη που έχουν αποκομίσει τον τελευταίο χρόνο οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, επιμένουν να προχωρούν σε συνεχείς αυξήσεις τιμών. Ένα ανεξέλεγκτο κύμα ανατιμήσεων σαρώνει την αγορά. Οι τιμές σε μια σειρά βασικών προϊόντων έχουν πάρει την ανιούσα. Για παράδειγμα: Τα τυροκομικά, ζυμαρικά, όσπρια, ρύζι κ.ά. αυξήθηκαν κατά 35-40%, τα οπωροκηπευτικά κατά 40-50%, το ηλιέλαιο, καλαμποκέλαιο κατά 60% και τέλος τα χαρτικά τουλάχιστον κατά 20%-30%.
Ο πρόεδρος του ΙΕΛΚΑ, Κ.Μαχαίρας, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ανέφερε ότι «οι ανατιμήσεις αφορούν σε ολόκληρη την Ευρώπη καθώς ανέβηκαν οι πρώτες ύλες»! Σημειώνουμε, πως τα σούπερ μάρκετ έχουν έναν συνολικό ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 90 δισ. €!
Νέο άλμα 20% πραγματοποίησε η χονδρική τιμή ρεύματος στην Ελλάδα, φτάνοντας κατά μέσον όρο στα 319,26 €/μεγαβατώρα έναντι 266,65 €, ενώ από την αρχή του 2022 η Ελλάδα ανακηρύσσεται τρίτη ακριβότερη χώρα με μέση τιμή 238,39 €, λίγο πιο κάτω από την Ελβετία (239,87) και την πρωτοπόρα Ιταλία (244,95).
Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα δεσμά για τη χώρα και συσσωρεύει εθνικές ταπεινώσεις, όταν ο λαός καταδικάζεται σε αργό θάνατο από την πείνα, τη φτώχεια και την ανεργία, όταν πλανάται πάνω από το λαό και τον τόπο το φάσμα της πτώχευσης και της χρεοκοπίας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος σωτηρίας από την παλλαϊκή ενότητα και πάλη.
Όλες οι τάξεις και τα στρώματα που θίγονται από τη σημερινή κατάσταση, αυτοί που αποτελούν δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, πρέπει να ενωθούν και να παλέψουν ενάντια στους κοινούς εχθρούς τους.
