Με μαζικό – παρατεταμένο πανδημοσιοϋπαλληλικό αγώνα διεκδικούμε
πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας και την επαναφορά των δώρων
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Το προεκλογικό σκηνικό που στήνουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπολίτευση είναι κάλπικο και δημαγωγικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ καμώνεται πως τα μνημόνια τελείωσαν. Όμως όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως η πολιτική των απανωτών περικοπών στους μισθούς μας, η κατάργηση των δώρων, που συντηρούνται μέχρι και σήμερα, είναι αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής των τριών μνημονίων που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί ταυτόχρονα έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της μνημονιακής – αντεργατικής πολιτικής, που υπαγορεύθηκε από τις επιταγές της τρόικας και υπηρέτησαν πιστά όλες οι κυβερνήσεις. Η επαναφορά λοιπόν των δώρων που περικόπηκαν από τους δημοσίους υπαλλήλους, αποτελεί κομβικό σημείο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος με την κυβερνητική πολιτική των μνημονίων.
Με αφορμή τις πρόσφατες δικαστικές προσφυγές, το θέμα της δικαστικής διεκδίκησης των δώρων ή του 13ου και 14ου μισθού συζητιέται έντονα στους χώρους εργασίας του Δημοσίου. Η καθήλωση, η παρατεταμένη αδράνεια και η υποχώρηση των συνδικάτων που παρακολουθούν με αμηχανία τις εξελίξεις, εντείνει τις αγωνίες των συναδέλφων αλλά και την κατεύθυνση της δικαστικής οδού για την διεκδίκησή τους. Ευθύνη για την ανυπαρξία και την παραλυσία των συνδικάτων και την πολιτική που τα μετατρέπει σε ουραγούς της κυβερνητικής πολιτικής, φέρνουν οι φιλοκυβερνητικές συνδικαλιστικές δυνάμεις που σπεύδουν μάλιστα να ζητήσουν νομικές “γνωμοδοτήσεις” για το πως θα πρέπει να κινηθούν οι εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο προεκλογικά να συντηρεί το κλίμα της ελπίδας για επαναφορά των δώρων με δικαστικά μέσα. Να καλλιεργεί πλήθος αυταπατών στους δημόσιους υπαλλήλους, ότι μπορεί δηλαδή μέσα από δικαστικές αγωγές, εφόσον δικαιωθούν, να κερδηθεί η αποκατάσταση των εν λόγω επιδομάτων. Την ίδια στιγμή βέβαια σπεύδει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα και να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς του κοινωνικού αυτοματισμού, με το γνωστό επιχείρημα του “τεράστιου δημοσιονομικού κόστους” που θα υποχρεώσει – τάχα – την κυβέρνηση να εφαρμόσει ακόμα πιο σκληρή οριζόντια φοροληστρική πολιτική για να “αντισταθμίσει” την επιστροφή των δώρων! Η ΕΕ σε ρόλο οικονομικού χωροφύλακα απειλεί οτι αν γίνει επιστροφή των δώρων που περικόπηκαν τότε θα επιβληθούν “ισοδύναμα μέτρα”(περικοπές συντάξεων,μισθών κλπ.)
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Πρέπει να είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο, και έχει επιβεβαιωθεί άπειρες φορές, πως οι αποφάσεις της αστικής δικαιοσύνης ευθυγραμμίζονται με την κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική. Δεκάδες και κραυγαλέες ήταν οι περιπτώσεις που τα αστικά δικαστήρια έκριναν ως “συνταγματικούς” τους μνημονιακούς νόμους ή ακόμα και τα ίδια τα μνημόνια. Έτσι συνέβη με το κούρεμα των ομολόγων του Δημοσίου (PSI) που οδήγησε στην καταλήστευση των ταμείων μας, με την περικοπή των δώρων και των επιδομάτων αδείας, με τη μείωση των μισθών κατά 22% και κατά 35% για τους νέους, και τόσα άλλα.
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Είναι βέβαια επιλογή του κάθε εργαζόμενου να διεκδικήσει και δικαστικά τα δώρα που έχασε στα χρόνια αυτά των μνημονίων. Εκείνο, ωστόσο, που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι πως η ανατροπή των μνημονίων και των αντεργατικών μέτρων είναι ψευδαίσθηση να περιμένουν να γίνει μέσα από αποφάσεις της αστικής δικαιοσύνης. Μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μαζικό παρατεταμένο και πανεργατικό αγώνα ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν.
