Επιτυχία είναι να πεθαίνεις από τον σωστό πύραυλο
Από αυτό, θα κρινόταν η επίσημη έναρξη του Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αν ο πύραυλος που έπεσε στην Πολωνία, προκαλώντας έκρηξη και σκοτώνοντας δύο Πολωνούς πολίτες, είχε εκτοξευτεί από Ρωσία μεριά, αυτό θα ισοδυναμούσε με επίθεση της ρωσικής αρκούδας σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε κάλλιστα να ενεργοποιήσει το άρθρο 4 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, σύμφωνα με το οποίο τα μέλη του ΝΑΤΟ θα διαβουλεύονται από κοινού σε κάθε περίσταση κατά την οποία, κατά τη γνώμη οποιουδήποτε εξ αυτών, απειλείται το έδαφος, η πολιτική ανεξαρτησία ή η ασφάλεια οποιουδήποτε μέλους. Με τη σειρά του, το άρθρο 4 θα μπορούσε να δώσει τη σκυτάλη στο άρθρο 5, σύμφωνα με το οποίο τα μέλη συμφωνούν ότι μια ένοπλη επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων από αυτά στην Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική θα θεωρείται επίθεση εναντίον όλων των μελών. Το πρόβλημα είναι ότι το Σύμφωνο έχει πολλά ακόμη άρθρα.
Δίχως να χάσει λεπτό, αμέσως μετά την είδηση του πυραυλικού χτυπήματος, ο Ζελένσκι επιχείρησε να θέσει όλον τον δυτικό κόσμο προ των ιστορικών ευθυνών του, εξηγώντας: «Όσο περισσότερο η Ρωσία αισθάνεται την ατιμωρησία, τόσο περισσότερες απειλές θα υπάρχουν για όποιον βρίσκεται εντός της εμβέλειας των ρωσικών πυραύλων. Να εκτοξεύονται πύραυλοι σε έδαφος του ΝΑΤΟ! Αυτή είναι μια ρωσική πυραυλική επίθεση στη συλλογική ασφάλεια! Είναι μια πολύ σημαντική κλιμάκωση. Πρέπει να αναληφθεί δράση!».
Λίγες στιγμές αργότερα, επαληθευόταν από πολλές μπάντες, ότι ο πύραυλος ήταν ρώσικος. Για την ακρίβεια, σοβιετικός. Συγκεκριμένα, ήταν πύραυλος S300, προϊόν μάλιστα της πάλαι ποτέ σοβιετικής αεράμυνας, ο οποίος ωστόσο …εκτοξεύτηκε από την Ουκρανία. Κάπου εδώ ναυαγούσε το σχέδιο του Ζελένσκι για ένα ουρανοκατέβατο έναυσμα μιας πιθανής παγκόσμιας σύρραξης.
Πλην Ζελένσκι, και κάποιων ακόμη διεθνών εμπόρων όπλων, οι περισσότεροι άνθρωποι -εκ των άρτι καταμετρημένων 8 δισεκατομμυρίων- του πλανήτη, μάλλον ξεφύσηξαν ανακουφισμένοι με την εξέλιξη. Αν τυχόν διατηρούσαν το δικαίωμά τους στην άποψη, εξαιρετικά ικανοποιημένοι θα δήλωναν και οι ίδιοι οι νεκροί αγρότες, διότι σκοτώθηκαν από διαπιστωμένο ουκρανικό, και όχι ρωσικό, χτύπημα. Η πρώτη εκδοχή θα σήμαινε πιθανό όλεθρο της ανθρωπότητας, η δεύτερη εκδοχή σήμαινε ότι …απλώς εγκατέλειψαν τα εγκόσμια ημέρα Τρίτη.
Πολωνία: ένα γόνιμο έδαφος για προβοκάτσιες
Αν θυμηθεί κανείς την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Πολωνία, ιστορικώς, αποτελεί έδαφος ευεπίφορο σε προβοκάτσιες. Εκεί ο Χίτλερ και ο Χίμλερ σκηνοθέτησαν δήθεν επιθέσεις Πολωνών σε Γερμανούς πολίτες, κατασκευάζοντας τα προσχήματα για επίθεση της Γερμανίας στην Πολωνία, η οποία αποτέλεσε και την πρώτη στρατιωτική πράξη του μεγαλύτερου πολέμου που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα.
Μπροστά στη σκηνοθετημένη επίθεση, είναι βέβαιο ότι όλο και κάποια φωνή θα βρέθηκε να πει: «ρε παιδιά, Γερμανοί SS ντυμένοι με πολωνικά ρούχα είναι, δεν είναι Πολωνοί!», αλλά δεν εισακούστηκε. Σε πρακτικό επίπεδο αποδείχτηκε ότι δεν είχε και τόση σημασία το «ποιος έπραξε τις δολοφονίες αθώων», αλλά το «ποιος θέλησε και μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις δολοφονίες».
Ένα μικρό συμπέρασμα του πρόσφατου κρίσιμου επεισοδίου στην Πολωνία ήταν ότι όλος ο δυτικός κόσμος, και σίγουρα όχι για λόγους ειλικρίνειας, δεν επέλεξε να χρησιμοποιήσει το πρόσχημα. Αν ο δυτικός κόσμος το ήθελε, κανένας δεν θα μάθαινε μέσα στην αναμπουμπούλα από πού εκτοξεύτηκε ο πύραυλος που έπεσε στο πολωνικό έδαφος.
Αυτό από μόνο του, είναι μια ενδιαφέρουσα ένδειξη των ιμπεριαλιστικών συσχετισμών και ισορροπιών τρόμου που καλύπτουν τον πλανήτη.
Βέβαια, για να μη ξεχνιόμαστε, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι εξήγησαν ότι, παρά το γεγονός ότι οι Πολωνοί αγρότες πρακτικώς σκοτώθηκαν από τους γείτονές τους Ουκρανούς, η ευθύνη βαραίνει τη Ρωσία:
«Όποια και αν είναι τα τελικά συμπεράσματα, είναι σαφές ότι το μέρος που τελικά ευθύνεται για αυτό το τραγικό περιστατικό είναι η Ρωσία, η οποία εκτόξευσε ένα μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων στην Ουκρανία, στοχεύοντας ιδιαίτερα μη στρατιωτικές υποδομές» (Εκπρόσωπος Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας ΗΠΑ, Α. Γουάτσον).
«Από τις προκαταρκτικές έρευνες προκύπτει ότι ήταν πιθανώς αντιαεροπορικός πύραυλος της Ουκρανίας για να αναχαιτίσει ρωσικό. Ωστόσο θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Δεν είναι λάθος της Ουκρανίας. Η Ρωσία φέρει την ευθύνη καθώς συνεχίζει τον παράνομο πόλεμο στην Ουκρανία» (Γενικός Γραμματέας ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ).
«(Αυτή είναι η) σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα του πολέμου του Πούτιν» (Ρ. Σουνάκ, Πρωθυπουργός Ηνωμένου Βασιλείου).
Ευτυχώς για την Ουκρανία, δεν ενεργοποιήθηκε το άρθρο 4 και το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ
Πάλι καλά που Αμερικανοί και Ευρωπαίοι υπήρξαν ψύχραιμοι από την πρώτη στιγμή και δεν δεσμεύτηκαν να υλοποιήσουν τα κοινώς συμπεφωνημένα άρθρα του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Αν τυχόν ήταν υποχρεωμένοι να υλοποιήσουν τις αποφάσεις τους, τότε τα πράγματα θα ήταν άσχημα για την …Ουκρανία.
Εφόσον τελικώς αποδείχτηκε ότι το πυραυλικό χτύπημα σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, δηλαδή στην Πολωνία, πραγματοποιήθηκε αναίτια, άδικα και απροειδοποίητα από χώρα εκτός ΝΑΤΟ, δηλαδή την Ουκρανία, όλες οι χώρες-μέλη του Βορειοατλαντικού Συμφώνου θα έπρεπε να συνέλθουν σε διαβούλευση για να αποφασίσουν να αντιμετωπίσουν από κοινού τον επιθετιστή, την Ουκρανία. Διότι χτύπημα σε βάρος της Πολωνίας, είναι χτύπημα σε βάρος όλων των μελών του ΝΑΤΟ. Εν πάση περιπτώσει, οι ΝΑΤΟϊκοί έχουν, ανεπισήμως, όλο τον στρατό τους μέσα στην Ουκρανία. Αν αποφάσιζαν να τηρήσουν τις υπογραφές τους, ο επιθετιστής Ζελένσκι θα τιμωρούνταν μέσα σε λίγες ώρες.
