Πόλεμος για την επιβολή της ειρήνης
Στο πεδίο αυτό, είναι αλήθεια, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ των τελευταίων δεκαετιών έχουν υπάρξει σημαιοφόροι. Για την ακρίβεια, προασπιζόμενες τη δημοκρατία, την/τις ελευθερία/-ες, την ειρήνη, πρακτικώς κήρυξαν τον πόλεμο και έπειτα βομβάρδισαν τις μισές χώρες του πλανήτη, ενώ φύτεψαν κυβερνήσεις στις υπόλοιπες μισές. Ο αγώνας για τη Χειραφέτιση του ατόμου έχει ένα τίμημα, το οποίο οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να πληρώσουν: ένας πολυεπίπεδος έως πολύχρωμος αγώνας, για ειρήνη και ισότητα, ενάντια σε τυράννους και κάθε λογής δυνάστες, ενάντια στις διακρίσεις και κάθε λογής καταπιέσεις, έχει από καιρό ξεκινήσει με σήμα τον αετό. Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ δεν είναι μόνες τους. Αργά αλλά σταθερά μπαίνουν στην κοινή προσπάθεια και παίρνουν πρωτοβουλίες, όχι μόνο οι αμερικανικές πρεσβείες απανταχού γης (όπως εξάλλου έχει ήδη καταγραφεί και με την περίπτωση της χώρας μας), αλλά, από το τοπικό μεγάλο κεφάλαιο μέχρι τις μεγάλες πολυεθνικές / επιχειρηματικούς κολοσσούς, καταγράφεται μια εκτίναξη προσφοράς στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.
Και οι πολυεθνικές στην τίμια μάχη
Βάζοντας το λιθαράκι της, και δίνοντας ένα ακόμη συνθλιπτικό πλήγμα στις διακρίσεις, η αεροπορική εταιρεία Virgin Atlantic αποφάσισε πριν λίγες ημέρες να επιτρέψει στο προσωπικό της, συμπεριλαμβανομένου του πληρώματος των αεροσκαφών και των πιλότων, «να φοράει στολές που εκφράζουν την πραγματική του ταυτότητα», καταργώντας τις απαιτήσεις ένδυσης με βάση το φύλο και εισάγοντας σήματα αντωνυμιών. Σε πρακτικό επίπεδο, από τους εργαζόμενους στην Virgin, όλοι/ες θα μπορούν να φοράνε είτε παντελόνι είτε φούστα, ενώ για να τους απευθυνθεί κανείς σωστά με βεβαιότητα, θα πρέπει να διαβάσει το σήμα που θα φοράνε και το οποίο θα τους επιτρέπει να αυτοπροσδιορίζονται. Ας σημειωθεί ότι η αεροπορική εταιρεία θα φτιάξει προαιρετικές κονκάρδες αντωνυμιών, όχι μόνο για το προσωπικό, αλλά και για τους πελάτες της, επιτρέποντάς τους να αποκαλούνται όπως οι ίδιοι επιθυμούν. Για ένα όνομα και μια προσφώνηση θα τα χαλάσουμε;
Θα ήταν ευχής έργο να κουβαλούσε η Virgin τόσο προοδευτική σκέψη προ 4ετίας, όταν στα τέλη του 2018 αρνιόταν να αναγνωρίσει το συνδικάτο εκπροσώπησης του μεγαλύτερου κομματιού των πιλότων της εταιρείας, και επιχειρούσε να τερματίσει την απεργία τους. Συνδικαλιστικά, φαίνεται, το προσωπικό της Virgin Atlantic, δεν έχει δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται.
Έχοντας βάλει το λιθαράκι της στον αγώνα για τη Χειραφέτηση του ατόμου, αν θέλει να προσθέσει και το κερασάκι, το μοναδικό που μένει τώρα στη Virgin είναι να αλλάξει και η ίδια το όνομά της, διότι ο τίτλος της («παρθένος») είναι δυσανάλογα ρατσιστικός για μια εταιρεία που θέλει να δώσει τη μάχη ενάντια σε κάθε μορφής διακρίσεις και στερεότυπα.
Μπαίνουν μπροστά και οι τράπεζες
Στη μάχη για την «εξάλειψη των έμφυλων στερεοτύπων» και η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία στηρίζει αφιλοκερδώς, και μάλιστα σε όφελος δημόσιων σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Profession has no Gender (δηλαδή, «το Επάγγελμα δεν έχει Φύλο»).
Ας εξηγήσουμε το concept, δηλαδή τη βασική σύλληψη του προγράμματος: όταν λέμε στην καθομιλουμένη «μήπως πρέπει να σε δει κανένας ιατρός;» αυτό είναι λάθος, διότι η διατύπωση υποβάλλει και αναπαράγει την ιδέα ότι ο ιατρικός έλεγχος θα διενεργηθεί από άντρα, και όχι από γυναίκα, και συνεπώς διαιωνίζεται μια αντίληψη που συνδέει επαγγέλματα με συγκεκριμένα φύλα. Είναι μεγάλη η συζήτηση για το πώς προτείνει η Τράπεζα να το λέμε, πχ., εν προκειμένω, «μήπως πρέπει να σε δει κανένας/καμία ιατρός;» ή, ακόμη καλύτερα «μήπως πρέπει να σε δει κανένας ιατρός/ καμία ιατρίνα;» (ή και «ιάτρισσα»), ή «μήπως πρέπει να σε δει καν@ ιατρ@;» κλπ., αλλά σε κάθε περίπτωση η μάχη που θα δοθεί είναι να λιγοστέψουν τα αρσενικά άρθρα αλλά και οι αρσενικές καταλήξεις αντωνυμιών, επιθέτων και ουσιαστικών, και να ισορροπήσουν με τα θηλυκά άρθρα και τις θηλυκές καταλήξεις. Μονώ λόγω, η τράπεζα δεν αποδέχεται τον συμπεριληπτικό χαρακτήρα των άρθρων και των καταλήξεων στην ελληνική γλώσσα, και επιχειρεί να ξεριζώσει την αντροκρατία με επέμβαση καταρχάς στον τρόπο που μιλάμε. Ας αφήσουμε την ίδια την τράπεζα να το πει εναργώς, με τα δικά της λόγια (η έντονη γραφή, δική μας):
«Άραγε με τόσα “ο” υπάρχει χώρος για ένα “η”; Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι η αλήθεια του κόσμου μας. Τα αρσενικά άρθρα που αναπαράγονται στο λόγο αντικατοπτρίζουν την άνιση εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης. Στην Τράπεζα Πειραιώς σχεδιάσαμε το πρόγραμμα EQUALL και δεσμευόμαστε ότι θα συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας ισότιμων ανθρώπων».
Πού να το ‘ξεραν οι παλαιότεροι αγωνιστές, ότι η ισοτιμία στην κοινωνία θα κατακτιόταν με τέτοιο τρόπο;! Και πού να το φαντάζονταν, ότι πρόμαχος των αγώνων θα γίνονταν κάποτε οι τράπεζες;! Μήπως είναι κι αυτό μια ακόμη απόδειξη ότι ο καπιταλισμός παράγει τους νεκροθάφτες του;
Ας μη μένουμε πίσω. Χαλάλι οι μνημονιακές ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, οι φούσκες και τα κόκκινα δάνεια, οι εκατό δόσεις και τα ασταθή επιτόκια. Η αντεπίθεση έχει ξεκινήσει, με αδόκητο τρόπο. Από τράπεζες, πρεσβείες και πολυεθνικές. Η Εποχή της Χειραφέτησης, είναι ένα βήμα πιο κοντά.
