Και, ξανά, το βραβείο
α-πολίτικης αφίσας πηγαίνει στο…
Πουλώντας ένα αστικό προϊόν
Ξεπερνώντας ξανά τον εαυτό του (από τα δεξιά), το ΚΚΕ έφτιαξε για τις εθνικές κάλπες του Ιουλίου την πλέον απολίτικη κεντρική προεκλογική αφίσα που θα μπορούσε κανείς να περιμένει από ένα κόμμα που θέλει να λέγεται κομμουνιστικό.
Στη λογική διαφήμισης αστικού προϊόντος, το ΚΚΕ, αφήνει κατά μέρος τα αιτήματα, τα συνθήματα, τον πολιτικό λόγο. Ας μη κουράζουμε τους αναγνώστες μας. Ας μη τους στεναχωρούμε, και ας πουμε κάτι που τους χωράει όλους και τους κάνει δυνάμει ψηφοφόρους μας. Αν στο τετραγωνάκι της αφίσας έμπαινε ο τίτλος άλλου κόμματος, πχ. «ΚΙΝΑΛ ισχυρό», θα έβγαινε, και πάλι, μια χαρά νόημα.
Το ΚΚΕ, για μία ακόμη φορά, συναρτά τις τύχες της ελληνικής κοινωνίας όχι προς την πολιτική του παρέμβαση και τη διεκδίκηση διαμόρφωσης πολιτικών συνειδήσεων, αλλά προς τα εκλογικά του αποτελέσματα και τα ποσοστά του, και την (αστικώς) συνεπαγόμενη ισχύ του.
Για να μη μπερδεύεται κανένας, το ΚΚΕ στο εφετινό του προεκλογικό τετρασέλιδο φρόντισε να καταστήσει σαφές πού ακριβώς εντοπίζεται αυτή η «ισχύς»: Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει καλά αποτελέσματα στις βουλευτικές εκλογές, στις ευρωεκλογές, στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Μα την αλήθεια, πιο καλπο-κεντρικός, πεθαίνεις.
Εννοείται πως αυτοί που δεν πρέπει να κατηγορηθούν για τις (πολιτικώς …μινιμαλιστικές) αφίσες είναι οι γραφίστες του ΚΚΕ, διότι προφανώς η επιλογή για τις όποιες (πολιτικές ή μη) λέξεις κάθε αφίσας δεν είναι δική τους απόφαση. Αντιθέτως, οι ίδιοι υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς:
1) τα τριγωνάκια-βελάκια της αφίσας του 2019 που ενισχύουν την συνεπαγωγή «ισχυρό ΚΚΕ (ενν. στην κάλπη) – καλύτερη τύχη για την ελληνική κοινωνία (ενν. ήδη την επομένη της κάλπης)», είχαν ήδη δοκιμαστεί στην αντίστοιχη προεκλογική αφίσα του ΚΚΕ τον Ιανουάριο 2015 επιτυχώς, φέρνοντας αύξηση των ποσοστών του.
Και, συνταγή που κερδίζει, δεν αλλάζει.
Πάντως, τα τριγωνάκια αυτά που κάποιοι τόσο τα υποτιμούν, καθώς και οι γραμματοσειρές των αφισών, φαίνεται ότι αποτελούν πεδίο φιλονικίας και διεκδίκησης πατρότητος.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πλέοντας κι αυτή βαθιά στα νερά του πολιτικού λόγου, σημείωσε δηκτικά σε πρόσφατο «τιτίβισμά» της (επισυνάπτοντας σχετική εικόνα):
«ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΚΕ χρησιμοποιούν τα τρίγωνά μας στα σήματά τους! Πρωτότυποι όπως το πρόγραμμά τους! ΝΔ-ΚΚΕ γράφουν πια με τη γραμματοσειρά τής Πλεύσης απ’ όταν ξεκίνησε. Αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να μου στείλει μνμ, για να μην την ψάχνουν. Σ’ αυτούς τη δίνουμε δωρεάν, έχουν και έξοδα μετακόμισης ;)»
Λίγο θέλει η Κωνσταντοπούλου, που είναι δυνατή στα νομικά, να στοιχειοθετήσει υπόθεση κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας.
2) Σε ό,τι αφορά τον (πολιτικό;) λόγο της τωρινής προεκλογικής αφίσας του ΚΚΕ, αξίζει να σημειωθεί η επιλογή έμφασης στην έννοια «δύναμη»/«ισχύς», που απαντάται δύο φορές μέσα σε 7-8 λέξεις: «ΚΚΕ ισχυρό, η δύναμή σου την επόμενη ημέρα».
Πριν κατηγορήσουμε το ΚΚΕ για (πολιτική τουλάχιστον) λεξιπενία, πρέπει να θυμηθούμε ότι εδώ και 4 δεκαετίες, οι όροι «δύναμη» και «ισχύς» δίνουν και παίρνουν στις αφίσες του, αποτελώντας το πλέον παραμόνιμο στοιχείο στη μεταπολιτευτική συνθηματολογία του.
Πάντως το 1977, το ΚΚΕ έβαζε λίγο νερό στο ανόθευτο κοινοβουλευτικό κρασί του, διεκδικώντας να είναι ισχυρό όχι αποκλειστικώς στη Βουλή, αλλά και στον λαό.
Αν η σημειολογία έχει κάποια σημασία, στην αφίσα η «ΒΟΥΛΗ» στρογγυλοκάθεται πάνω στον «ΛΑΟ».
Μια ΚαλποΚΕντρική ιστορία
Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ έχει ήδη συμπληρώσει έξι ολόκληρες δεκαετίες καλλιέργειας κοινοβουλευτικών αυταπατών, αποδυνάμωσης των μαζικών αγώνων και του λαϊκού κινήματος με την επιζήμια υιοθέτηση στόχων κάλπης και εκλογικών ποσοστών,
με δεδομένο ότι είναι βαθιά πλέον ριζωμένη, και σταθερά αναπαραγόμενη, στους κόλπους του ΚΚΕ η κλασική ρεφορμιστική αντίληψη του κοινοβουλευτικού, ομαλού περάσματος στη …«λαϊκή εξουσία», με δεδομένο ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, το ΚΚΕ, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, έχει εισπράξει εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό (εφέτος, και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2019 και εν όψει ευρωεκλογών, η κρατική επιχορήγηση προς το ΚΚΕ ανήλθε στο ποσό των 906.938,98€ στο οποίο προστέθηκαν 181.387,80€ ως χρηματοδότηση για …«ερευνητικούς σκοπούς». Το ΚΚΕ δεν μπόρεσε, όπως ζήτησε ο Κουτσούμπας, να αναδειχθεί 3ο κόμμα σε ποσοστά στις ευρωεκλογές, μπόρεσε όμως να γίνει το 3o κόμμα σε εισπράξεις το 2019, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Ας σημειωθεί ότι, μπροστά στις εθνικές εκλογές, από τις τσέπες του κοσμάκη θα φύγει ένα επιπλέον ποσό της τάξεως του 2.146.000,00€ προς κόμματα που έχουν προσφάτως επιτύχει «ψηλά ποσοστά» ακόμη κι αν τώρα δεν κατεβαίνουν στις εθνικές εκλογές, όπως το Ποτάμι!), δεν αποτελούν έκπληξη οι καλπο-κεντρικές, ψηφο-λαγνικές, εκλογο-φρενικές εκδηλώσεις τής (πραγματικής) γραμμής του. «Τα χειρότερα…», όπως σωστά έχει παρατηρήσει σε προηγούμενη αφίσα του το ΚΚΕ, «…έρχονται».
Τέσσερις και πλέον δεκαετίες αυταπατών
Το 1977 το ΚΚΕ κατεβαίνει για πρώτη φορά στις εθνικές εκλογές στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. Βαδίζοντας στη δεκαετία του’ 80, και σε ό,τι αφορά τις αφίσες του, το χειρότερο δεν είναι ότι το ΚΚΕ «συνομιλεί» σε επίπεδο αισθητικής, με το ΠΑΣΟΚ.
Το χειρότερο είναι ότι το ΚΚΕ στην πραγματικότητα θεωρεί ότι με το ΠΑΣΟΚ, λίγο-πολύ, έχει έρθει η πολιτική «αλλαγή», και συνεπώς δεν μπορεί παρά να το παρακολουθεί και με τις πολιτικές αφίσες του.
1981, 1985. ΚΚΕ, για να το σιγουρέψουμε
Πάντοτε στη γραμμή «λίγα λόγια και καλά», στις εθνικές και ευρωπαϊκές κάλπες του 1981 το ΚΚΕ αφενός διατράνωνε ότι και το ίδιο επιθυμούσε την αλλαγή, αφετέρου μισο-παραδεχόταν ότι η αλλαγή αυτή έχει ήδη έρθει (προφανώς, όπως το καταλάβαινε, με κάλπες, όχι με διαδικασίες κινήματος), ωστόσο μόνο με το ίδιο το ΚΚΕ θα μπορούσε να διασφαλιστεί.
Προσέξτε την ελαφρώς ύποπτη αλλαγή προσώπου στη φράση της αφίσας: «Για να κάνουμε σίγουρη την αλλαγή ψηφίστε ΚΚΕ». Άλλοι είναι αυτοί που ψηφίζουν, και άλλοι είναι αυτοί που κάνουν;
Μετά το ’85, ο Φλωράκης σκέφτηκε να βγάλει το ΠΑΣΟΚ από το παιχνίδι!
Τα χρόνια του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. 30 χρόνια από το «βρώμικο ’89»!
Αυτές τις μέρες, και συγκεκριμένα στις 2 Ιουλίου 2019 εορτάζουμε 30 χρόνια από την εκλογική σύμπραξη ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ – ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και της ΠΡΟΟΔΟΥ! Θυμίζουμε ότι ο Συνασπισμός απαρτιζόταν κατά το πλείστον μέρος του από το ΚΚΕ (με αρχηγό του τον Φλωράκη), και κατά το ήττον μέρος του από την ΕΑΡ, πρώην ΚΚΕ Εσωτερικού (με αρχηγό της τον Κύρκο). Ο Συνασπισμός συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία (υποτίθεται) για να επιτύχει την πολιτική «κάθαρση» και να στείλει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο.
Πάντως θα μπορούσε κανείς να ρισκάρει την πρόβλεψη ότι το σημερινό ΚΚΕ δεν θα θελήσει να θυμηθεί την μαργαριταρένια του επέτειο. Παρεμπιπτόντως, ακόμα περιμένουμε από το ΚΚΕ (όχι την αυτοκριτική του αλλά, έστω) την ερμηνεία του πάνω στο καλύτερο ξέπλυμα που έχει γνωρίσει η δεξιά εδώ και δεκαετίες.
Όπως και σήμερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να στρώνει το δρόμο στη δεξιά, έτσι και τότε ο Φλωράκης και ο Κύρκος δεν βοήθησαν τους εαυτούς τους (το ΚΚΕ σίγουρα θα θυμάται ότι ζημίωσε τα …ποσοστά του και τον αριθμό των βουλευτών του), ενώ κατόρθωσε να ενισχύσει τόσο τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ!
Ας πούμε κι ένα αστείο. Μολονότι το ΚΚΕ τα έκανε όλα στο όνομα της κάθαρσης, και της παραπομπής του Παπανδρέου, λίγους μήνες αργότερα ο Συνασπισμός συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της οικουμενικής κυβέρνησης.
Με δυο λόγια, το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την ημέρα ορκωμοσίας του Τζαννετάκη, με τίτλο «Κυβέρνηση κάθαρσης ανοιχτή σε όλους – Μόνο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αυτοαποκλείεται» (υπότιτλος «Αλλάζει το πολιτικό κλίμα με την ουσιαστική συμβολή του Συνασπισμού»), πολύ γρήγορα …αυτοδιαψεύσθηκε.
Από το ’89 μέχρι το ’93 δεν έχουμε προφανώς ξεχωριστές προεκλογικές αφίσες του ΚΚΕ. Έχουμε αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στις οποίες το ΚΚΕ είναι, για τα δικά του δεδομένα, …αρκετά πολύχρωμο.
Πλέον, περισσότερο από ποτέ, οι αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ θυμίζουν αστικό προϊόν προς κατανάλωση, τώρα με τη νέα του σύνθεση.
Αντεπίθεση
Το 1996 το ΚΚΕ κατεβαίνει αυτόνομα στις εθνικές εκλογές έπειτα από 11 χρόνια! Όχι απλώς επανέρχεται, αλλά, ασυγκράτητο, κηρύσσει την «αντεπίθεση», η οποία θα το ακολουθεί πολλές φορές μέχρι και τις σημερινές του αφίσες. Εν πάση περιπτώσει, η αντεπίθεση γίνεται η λέξη κλειδί στις κεντρικές προεκλογικές, και όχι μόνο, αφίσες του ΚΚΕ, που συνοδεύεται από τον λοξά γραμμένο χρονικό προσδιορισμό «τώρα», όπως το γνωρίσαμε και σε κάποιες αφίσες του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Αν μετράμε σωστά, εδώ και δύο δεκαετίες βρισκόμαστε στη λεγόμενη αυτή φάση της «αντεπίθεσης».
Αυταπάτες και στη νέα χιλιετία
Αναθερμαίνοντας τις εκλογικές αυταπάτες και στη νέα χιλιετία ο Περισσός περιγράφει ως «μεγάλο άλμα…» την «…ψήφο στο ΚΚΕ». Το μήνυμα αυτό ξεπερνάει τα όρια της αφίσας και βρίσκει θέση ακόμα και στα πανό των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Στις (κοινοβουλευτικές) αντιλήψεις αυτές δεν υπάρχει χώρος (ούτε και η παραμικρή αναφορά) σε «συνδικάτα», «σωματεία», «χώρους εργασίας», «εκπαίδευσης», σε «μαζικούς αγώνες». Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, σε ένα δυνατό ΚΚΕ …στις κάλπες!
Το κόμμα που μετράει αντίστροφα για τις εκλογές
Το 2004 είχαμε και εθνικές και ευρωπαϊκές κάλπες. Το τροπάρι του ΚΚΕ συνεχίζεται.
Τουλάχιστον, στην αφίσα κυριολεκτικώς σκιαγραφούνται αγωνιστικές κινητοποιήσεις (όπως και στην προεκλογική αφίσα του 2000)!
Κάπου εδώ, όμως, το ΚΚΕ μάς τα χαλάει.
Τόσο στην έντυπη όσο και στην ψηφιακή έκδοση του Ριζοσπάστη, τόσο στις εθνικές όσο και στις ευρωπαϊκές κάλπες, το ΚΚΕ μετράει, κυριολεκτικώς, αντίστροφα ως τις ημέρες των εκλογών (και μάλιστα στα πρωτοσέλιδά του), καταδεικνύοντας το ειδικό βάρος κάθε …ψήφου!
Άλλο κόμμα, να μετράει (ως άλλος φαντάρος που προσμένει με χαρά την ημερομηνία απόλυσής του) αντίστροφα ως τις εκλογές, και μάλιστα ξεκινώντας 40 μέρες πριν τις κάλπες, δεν υπήρξε, και δύσκολα θα ξανα-υπάρξει.
Η Μεταφυσική στην πολιτική
Με μεταφυσικό τρόπο, αν για κάποιον λόγο όλοι οι Έλληνες ψήφιζαν ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές, αυτομάτως -για την ακρίβεια, με την παρέλευση μίας (εργάσιμης;) ημέρας- θα είχαμε τη δημιουργία μαζικού κινήματος και προεπαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα. Σε αυτή το συμπέρασμα φαίνεται να καταλήγει το ΚΚΕ.
Στα 2007, επί Παπαρήγα, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη, ο Ριζοσπάστης καλεί τον λαό να στηρίξει ΚΚΕ, ως αταλάντευτο αντίβαρο σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Διαβάζουμε στο σχετικό πρωτοσέλιδο «Ψηφίζουμε ΚΚΕ, για ισχυρό λαϊκό κίνημα την επόμενη μέρα των εκλογών». Τέτοιο είναι το λαϊκό κίνημα στο οποίο και σήμερα προσβλέπει το ΚΚΕ: ετοιμοπαράδοτο, και μάλιστα «ισχυρό», μέσα σε 24 ώρες από τη διενέργεια εκλογών! Τέτοιο είναι το λαϊκό κίνημα για το οποίο καλεί να παλέψουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές του ΜΑΣ, τα μέλη της ΚΝΕ, η νεολαία της χώρας.
«ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν αλλάζουν…», λέει ένα ακόμη απολιτίκ σύνθημα του ΚΚΕ, και συνεχίζει, προτρέποντας τους ψηφοφόρους: «…Άλλαξε εσύ».
Περίπου σωστό το σύνθημα, τουλάχιστον κατά το πρώτο ήμισυ, μολονότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ άλλαξαν, βέβαια μόνο προς το χειρότερο. Επίσης, με βάση την πείρα των τελευταίων έξι περίπου δεκαετιών, θα πρέπει να προστεθεί και το ίδιο το ΚΚΕ ανάμεσα στα κόμματα που δεν αλλάζουν, ή, μάλλον, αλλάζουν προς το χειρότερο. Μάλιστα, ειδικά σε ό,τι αφορά τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που σπέρνει στον κόσμο του και στην ελληνική κοινωνία γενικά, το ΚΚΕ σημειώνει στις τελευταίες αυτές δεκαετίες ραγδαία ρεφορμιστική επιδείνωση.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει μία από τις αφίσες του ΚΚΕ, «τα χειρότερα έρχονται». Αυτή η παρατήρηση, δυστυχώς, μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται στον ίδιο τον προσανατολισμό της γραμμής του ΚΚΕ.
Εννοείται ότι δεν αλλάζει η αυτο-παρουσίαση του ΚΚΕ, ως άλλου εμπορικού προϊόντος. Σταθερό, δοκιμασμένο, σίγουρο. Θα ‘λεγε κανείς ότι μοιάζει με διαφήμιση απορρυπαντικού ή ασφαλιστικής εταιρίας.
Πράσινο, μπλε, κόκκινο
Μια δεκαετία πριν τη σημερινή ημέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε-δεν είχε 4,6% στο Κοινοβούλιο, ενώ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκέντρωναν ένα 77% των ψήφων! Δικαιολογημένη, συνεπώς, η τριχρωμία (την οποία γνωρίσαμε ήδη από το 2007) από πλευράς ΚΚΕ, που επιθυμούσε να γίνει ο …τρίτος εκλογικός πόλος.
Και πάλι παρούσα ή έννοια της δύναμης, και πάλι α-πολίτικο περιεχόμενο, σε μια περίοδο μάλιστα που έχει ξεσπάσει παγκόσμια καπιταλιστική κρίση…
Χωρίς αυταπάτες
Στις διπλές κάλπες Μαΐου και Ιουνίου 2012, το ΚΚΕ προσήλθε χωρίς …κινηματικές αυταπάτες, ως γνήσιο ρεφορμιστικό κόμμα που σέβεται τον εαυτό του. Ο σκιαγραφημένος αγωνιστής της αφίσας, σφίγγει σε γροθιά το αριστερό του χέρι, και με το δεξί του χέρι ρίχνει αγωνιστική ψήφο.
Θυμίζουμε ότι πρώτο το ΚΚΕ, ήδη από το φθινόπωρο του 2011, και ενώ ένα μαζικό, ογκούμενο αντιμνημονιακό κίνημα είχε βγει στους δρόμους, φρόντισε να ζητήσει εκλογές, ελπίζοντας να κεφαλαιοποιήσει σε κοινοβουλευτικά ποσοστά τη διάθεση του κόσμου.
Λάθος υπολογισμός. 8,5% τον Μάιο, 4,5% τον Ιούνιο.
Την κεφαλαιοποίηση, τελικώς, την καρπώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ψήφισέ με, και ασ’ το πάνω μου
«Απλώς στείλε με στη βουλή, και θα καθαρίσω εγώ για εσένα» είναι το μήνυμα που, χρόνια τώρα, μοιάζει να εκπέμπει το ΚΚΕ, κάποτε-κάποτε με προκλητική σαφήνεια:
Η αφίσα τού ΚΚΕ για την οικονομική ενίσχυση του Περισσού (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2013) εν όψει των αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών καλπών του 2014, μιλάει από μόνη της: «Ενίσχυσε το ΚΚΕ. Το χρειάζεσαι δυνατό, να μάχεται για σένα» (!).
Το ευχάριστο είναι ότι, εν προκειμένω, επανέρχονται οι κινητοποιήσεις στην κεντρική αφίσα του ΚΚΕ, το οποίο ωστόσο τις αναλαμβάνει …εργολαβικά!
Ισχυρό ΚΚΕ «παντού»
Στο κάλεσμα της 3ης Ιανουαρίου 2015 της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, και πάλι αναδεικνύεται η θεωρία της μονοήμερης χρονοκαθυστέρησης, η οποία ωστόσο αξίζει τον κόπο: «Την επόμενη ημέρα χρειάζεσαι δυνατό ΚΚΕ» είναι η πρώτη ακριβώς φράση του καλέσματος. Μετά από τη σχετική ανάλυση του κειμένου, το κάλεσμα (κάπως επίμονα) καταλήγει: «Γι’ αυτό και την επόμενη μέρα, ο εργαζόμενος λαός χρειάζεται ένα δυνατό ΚΚΕ στη Βουλή, παντού, δύναμη εργατικής – λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης». Τι θα πει «παντού»; ο Περισσός εξηγείται: «Ισχυρό ΚΚΕ παντού, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους». Άκλαφτα κι εδώ, τα σωματεία, τα συνδικάτα, οι χώροι εργασίας, εκπαίδευσης, δράσης, κλπ. Καμία αναφορά. Αρκεί να πάνε καλά οι έδρες!
Στις πρώτες κάλπες του Ιανουαρίου, το σύνθημα (ο θεός να το κάνει) της αφίσας του ΚΚΕ έμοιαζε αρκετά με αυτό της …Νέας Δημοκρατίας. Ποιος έλεγε την αλήθεια;
Στην αυτοαξιολόγησή τους, το ΚΚΕ, σε τρίτο πρόσωπο, δηλώνει ότι «λέει την αλήθεια» και «δεν θα σας πουλήσει». Η ΝΔ, σε πρώτο πληθυντικό, σαν άλλη ηχώ, επαναλαμβάνει: «λέμε την αλήθεια» και «εγγυόμαστε το αύριο».
Με μια μάλλον ατυχή, ηττοπαθή διατύπωση, τον Σεπτέμβριο του 2015 το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό να το ψηφίσει στη βάση ότι …δοκίμασε τους προηγούμενους, που αποδείχτηκαν ανάξιοι έως κοινωνικά επικίνδυνοι.
Λοιπόν, τώρα ήρθε η ώρα ο κόσμος να δοκιμάσει μια νέα συνταγή.
Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ ΔΕΝ επενδύει στην δική του …ανατρεπτική πολιτική πρόταση και πρόγραμμα, αλλά στην αποτυχία της πρότασης των άλλων.
ΚΚΕ και …το μέλλον;
Λοιπόν, πώς προσλαμβάνει η νέα γενιά την εκλογο-λαγνεία του ΚΚΕ; Μήπως η ΚΝΕ ή το ΜΑΣ ή η ΠΚΣ ή οι μικρότερες ακόμη ηλικίες έχουν αναπτύξει αντιστάσεις στις κάλπη-κες διεξόδους τού ΚΚΕ;
«Κάνε τη διαφορά» ήταν το φετινό βασικό σλόγκαν του ΚΚΕ στις αφίσες που χρησιμοποίησε απευθυνόμενο σε νέο κόσμο. Έτσι, στη σχετική διαφήμιση των μαθητικών φεστιβάλ του, το ΚΚΕ συμβουλεύει αγωνιστικά (μήπως μισο-αναρχικά ή ατομο-κεντρικά;) τους νεαρούς μαθητές: «Κάψε τα σενάρια, και γράψε το δικό σου…». Εννοείται «…με δυνατό ΚΚΕ».
Η κορυφαία ίσως α-πολιτική προεκλογική αφίσα της ΠΚΣ καλούσε (το 2013) τους φοιτητές-ψηφοφόρους να …«μη την πατήσουν»;! Μα την αλήθεια, η αφίσα αυτή έμεινε στην ιστορία.
Εννοείται ότι το (α-)πολιτικό περιεχόμενο της αφίσας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει προεκλογικό υλικό για οποιαδήποτε άλλη από τις μεγάλες κυβερνητικές παρατάξεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, και η μπανανόφλουδα θα μπορούσε να κοσμήσει άνετα αφίσες της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ. Βέβαια, στην πραγματικότητα, ο εξοβελισμός του όποιου πολιτικού περιεχομένου, ούτε εδώ είναι ανεξάρτητος από ψηφοθηρικούς λόγους. Αντιθέτως. Η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ λογαριάζει ότι με «ουδέτερο», πολιτικά, λόγο, μπορεί να διεκδικήσει κάποιες ψήφους παραέξω. Είναι ένα από τα τιμήματα που πρέπει να πληρώσουν εκείνοι που κυνηγούν πολιτικά αποτελέσματα στο επίπεδο της κάλπης.
Τελευταία, αλλά όχι έσχατη, η αναφορά μας σε αφίσα της ΚΝΕ εν όψει των ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019: Μεταφερόμαστε σε ένα …σφαιριστήριο. Η τύχη της χώρας «είναι στο χέρι μας», ως άλλη μπάλα του μπόουλινγκ. Στο στόχαστρο, κορύνες με τα αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπάλες βαρύγδουπες, ναι, πολιτικός λόγος βαρύγδουπος, όχι.
Όπως και να ‘χει, με τον τρόπο αυτό η ΚΝΕ «κάνει τη διαφορά». Εδώ, θα συμφωνήσουμε. ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΜΑΣ, ΠΚΣ, κλπ. έχουν ήδη κάνει τη διαφορά: έχουν κατευθυνθεί μακριά από κάθε αγωνιστικό προσανατολισμό και, συνεπώς, υπέσκαψαν και συνεχίζουν να υποσκάπτουν κάθε ουσιαστική προσπάθεια συγκρότησης μαζικού αγωνιστικού κινήματος. Οι αφίσες τους θα μείνουν στην ιστορία, ως ανεξίτηλες αναμνήσεις ενός …αστικού προϊόντος που, ως τέτοιο, αναζήτησε τη διαφήμισή του.
