Προετοιμάζεται πυρετωδώς η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 3-4 Δεκέμβρη στο Λονδίνο, ενόψει μάλιστα και της συμπλήρωσης 70 χρόνων από την ίδρυσή του. Σημειώνουμε πως η Βρετανία ήταν ένα από τα 12 ιδρυτικά μέλη του ΝΑΤΟ, το 1949, και στο Λονδίνο βρισκόταν η πρώτη έδρα του και ο πρώτος Βρετανός γενικός γραμματέας του εγκληματικού αυτού ιμπεριαλιστικού στρατιωτικού οργανισμού.
Λίγες ημέρες πριν την έναρξη, ο γ.γ. Γ. Στόλτενμπεργκ δίνει ανάγλυφα το πλαίσιο των επιθετικών επιδιώξεων της αντιδραστικής αυτής συμμαχίας: «…Το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμαστεί για έναν κόσμο χωρίς συνθήκη πυρηνικού αφοπλισμού στην Ευρώπη και για μια Ρωσία που θα συνεχίσει να αναπτύσσει πυραύλους ικανούς να πλήξουν ευρωπαϊκές πόλεις (…) Βλέπουμε την άνοδο της Κίνας που σύντομα θα έχει τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Έχουν το δεύτερο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό. Επενδύει πολλά σε σύγχρονες αμυντικές δυνατότητες (…) που επηρεάζουν την ασφάλειά μας. Επίσης η Κίνα μάς πλησιάζει. Τους βλέπουμε στην Αφρική, στην Αρκτική, τους βλέπουμε να επενδύουν σε υποδομές στην Ευρώπη. Άρα χρειάζεται να εκτιμήσουμε τις συνέπειες για την ασφάλειά μας…».
Είναι βέβαιο πως θα παρθούν νέες αποφάσεις που απορρέουν από τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, Ε.Ε.) για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το μοίρασμα των παγκόσμιων αγορών και σφαιρών επιρροής. Για το ΝΑΤΟ, τα ζητήματα που θα κυριαρχήσουν στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής είναι αφενός ο «κίνδυνος» από μία ραγδαία ανερχόμενη Κίνα και ο κίνδυνος από μία συνεχώς αναβαθμιζόμενη παρεμβατική ρωσική ισχύ και μία εξίσου επικίνδυνη δημιουργία νέου «υπερόπλου». Κατά συνέπεια και με άλλοθι την προστασία της «ασφάλειάς» του, το ΝΑΤΟ θα δυναμώσει την επιθετική παρουσία του τόσο στην Ουκρανία, με ασκήσεις και ενίσχυση των «εκπαιδευτικών προγραμμάτων», όσο και στη Μαύρη Θάλασσα, με συνεχείς και περισσότερες περιπολίες των πλοίων του, περικυκλώνοντας με αυτό τον τρόπο τη Ρωσία.
Υπάρχει και ένας τρίτος, εξίσου σοβαρός παράγοντας που ελλοχεύει μέσα στη «συμμαχία»: οι αγεφύρωτες εσωτερικές αντιθέσεις, των ΗΠΑ με το γερμανογαλλικό άξονα. Ήδη η Γαλλία αναζητάει αναβάθμιση του ρόλου της, κυρίως μετά την ακύρωση βασικών διεθνών Συνθηκών εκ μέρους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, η δε Γερμανία μετά το ξέσπασμα του εμπορικού πολέμου, επιχειρεί ανεξάρτητη οικονομικοστρατιωτική επέμβαση στην Αφρική και στο Μάλι ειδικότερα. Από την πλευρά της η Γερμανία εμφανίζεται πιο διαλλακτική υποστηρίζοντας και προτείνοντας την «πολιτική ανάπτυξη» του ΝΑΤΟ. Όμως, οι εσωτερικές αντιθέσεις μέσα στο πλαίσιο της Συμμαχίας δεν μπορούν να κρυφτούν παρά τις προσπάθειες της γερμανικής διπλωματίας. Σοβαρό θέμα εγείρεται και με την Τουρκία. Κατά την προχθεσινή σύσκεψη για τον προϋπολογισμό της Συμμαχίας και το σχέδιο άμυνας στην Ευρώπη έναντι της Ρωσίας, η Άγκυρα έθεσε ως όρο να υπάρξει στήριξη των σχεδίων της για τις επιχειρήσεις στη Συρία. Ο Τούρκος εκπρόσωπος δήλωσε χαρακτηριστικά: «…Εφόσον δεν έχουμε τη στήριξη στην επιχείρηση εκκαθάρισης των κουρδικών περιοχών στη Συρία, η Τουρκία δεν πρόκειται να στηρίξει το σχέδιο άμυνας για την Πολωνία και τη Βαλτική από την απειλή της Ρωσίας…». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η Άγκυρα απαιτεί τη συνδρομή και την επίσημη αναγνώριση των στρατιωτικών επιχειρήσεών της κατά των Κούρδων στη Συρία και ενδεχομένως -σε μία δεύτερη φάση- στο Ιράκ.
Ωστόσο, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις που στοιχειοθετούν κατά τον Μακρόν ένα «εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ», ο στρατηγικός σκοπός του βασικού πυρήνα του ΝΑΤΟ, του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, δεν είναι άλλος από το να αποφύγει τον κίνδυνο της απώλειας της παγκόσμιας ηγεμονικής του θέσης, και επιδιώξει να φρενάρει την ορμητική άνοδο της Κίνας και τη σταθερή επάνοδο της Ρωσίας, αποτρέποντας με κάθε τρόπο μια συμμαχία ανάμεσά τους.
Ταυτόχρονα εξαπολύει απειλές και προετοιμάζει δραστήρια για πόλεμο, εξαναγκάζοντας όλες τις άλλες δυνάμεις, στην Ευρώπη και την Ασία, να ευθυγραμμιστούν μαζί του σ’ αυτή την αντιπαράθεση, προλαβαίνοντας διαφοροποιήσεις και ρήγματα που διαφαίνονται.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα πλέγμα προβλημάτων και αντιθέσεων και προσδιορίζουν το κάδρο των συζητήσεων που θα διεξαχθούν στη Σύνοδο Κορυφής του Λονδίνου.
Την τελευταία εικοσαετία, ο αντιδραστικός Οργανισμός έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο θέατρο των ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών επεμβάσεων. Θυμίζουμε ότι η Διάσκεψη της Ουάσιγκτον για τα πενηντάχρονα του εγκληματικού αυτού ιμπεριαλιστικού μορφώματος (Απρίλης του 1999), έκλεισε με τη νέα Εταιρική Ιδρυτική Πράξη που περιλάμβανε 45 άρθρα και καταργούσε τον «…αμυντικό χαρακτήρα της Συμμαχίας» (sic). Η τότε, «νέα στρατηγική αντίληψη» διακήρυττε ότι το ΝΑΤΟ θα ασχοληθεί πλέον με «…τα ζωτικά συμφέροντα του, τη διαχείριση των κρίσεων, την επιβολή κυρώσεων για την τρομοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα…» Περιττό να προσθέσουμε ότι αυτή η πρώτη αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα είχε επιβεβαιωθεί λίγους μήνες πριν, με την ΝΑΤΟϊκή επίθεση στα Βαλκάνια και το κομμάτιασμα της ενιαίας Ο.Δ.Γιουγκοσλαβίας. Το αίμα αθώων θυμάτων των λαών της Βαλκανικής χρησιμοποιήθηκε από τα συνένοχα κράτη-μέλη για την υπογραφή του εταιρικού και του «Νέου Δόγματος» του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, δύο χρόνια μετά ήρθε και η ώρα της «επιβολής κυρώσεων κατά της τρομοκρατίας», για να εκπληρωθεί ένα άλλο τμήμα του προαναγγελθέντος τότε δόγματος «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και σε χώρες-παρίες (Βόρεια Κορέα, Κούβα, Ιράκ, Ιράν, Λιβύη, Σουδάν, Συρία), που επέβαλλε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Γιατί τα «ζωτικά συμφέροντα» των αμερικανών αναγορεύονταν σαν ο ύψιστος απαράβατος κανόνας και η οποιαδήποτε υποψία επιβουλής εναντίον τους επέσυρε την άμεση τιμωρία. Σύμφωνα με τον θεωρητικό του ιμπεριαλισμού Σ. Μπρεζίνσκι (1990), «…οι ΗΠΑ είναι τώρα η μόνη παγκόσμια δύναμη και η Ευρασία είναι η κεντρική αρένα της Υδρογείου».
Η Διάσκεψη της Ουάσιγκτον αχρήστευσε ουσιαστικά τον ΟΗΕ και κατάργησε τη θεμελιώδη αρχή της κυριαρχίας των ανεξαρτήτων κρατών, μετατρέποντας παράλληλα το ΝΑΤΟ σε στρατιωτικό όργανο κατάκτησης της παγκόσμιας ηγεμονίας από τις ΗΠΑ. Για να ακολουθήσει η Σύνοδος Κορυφής των Βρυξελλών το Μάη του 2017 με τις εμπρηστικές δηλώσεις της εκπροσώπου του γερμανογαλλικού ιμπεριαλισμού, Α. Μέρκελ, που αμφισβήτησαν ανοιχτά την ηγεμονία των ΗΠΑ: «…η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται πλήρως στους συμμάχους της (…) θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε μόνοι μας για το μέλλον μας, για τη μοίρα μας ως Ευρωπαίοι…».
Στην τωρινή Σύνοδο Κορυφής, θα επιχειρηθεί να αρθεί η εσωτερική αμφισβήτηση της ηγεμονικής θέσης των ΗΠΑ, να παρθούν «μέτρα ασφαλείας» κατά της Ρωσίας και Κίνας και να αποσπαστεί μία πιο κατηγορηματική αποδοχή από πλευράς του γερμανογαλλικού άξονα, μετά τις απαξιωτικές δηλώσεις του Γάλλου προέδρου, και παράλληλα να πιεσθούν τα 29 κράτη-μέλη και κυρίως οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, για να συναινέσουν στα ζητήματα πολιτικής και οικονομικής στήριξης της αμερικανική υπερδύναμης σε ό,τι αφορά την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών (κυρίως από αμερικάνικα εξοπλιστικά μονοπώλια) στο 2% του ΑΕΠ τους μέχρι το 2024. Παράλληλα θα υποχρεωθούν να αποδεχθούν ανεπιφύλακτα τη νέα επιχειρησιακή στροφή για τη δράση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων σε επιθετικούς προληπτικούς πολέμους όπου Γης!
Σε ό,τι αφορά στα τρέχοντα ζητήματα, είναι προφανές πως η τουρκική εισβολή στη Β. Συρία, καλύπτεται πλήρως από το ΝΑΤΟ («η Τουρκία έχει νόμιμες ανησυχίες λόγω του αριθμού των προσφύγων που έχουν καταφύγει στο έδαφός της και λόγω των τρομοκρατικών επιθέσεων που υφίσταται»), και παράλληλα δίνει αφορμή για τη διατήρηση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην περιοχή, με το πρόσχημα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», αλλά και του αυτόκλητου ρυθμιστή των αντιθέσεων ανάμεσα στα εμπλεκόμενα κράτη.
Ωστόσο, επιτείνουν τα νατοϊκά προβλήματα η ισχυρή εμπλοκή της Ρωσίας και οι επαφές Πούτιν σε μία σειρά από χώρες-συμμάχους των ΗΠΑ (Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, Αίγυπτος, κ.α.), καθώς και η πλήρης εναντίωση του Γάλλου προέδρου Μακρόν για τη στάση των ΗΠΑ στη Συρία, που απομακρύνουν τους Κούρδους από τη συμμαχία με το ΝΑΤΟ. Ακόμα και το…διάστημα θεωρείται ένας ακόμα επιχειρησιακός τομέας παράλληλα με τον αέρα, το έδαφος, τη θάλασσα και τον κυβερνοχώρο, μέσω των δικτύων 5G και 6G που αναπτύσσει με ραγδαίους ρυθμούς η κινέζικη «Huawei», η οποία ήδη συμμετέχει σε γερμανικούς διαγωνισμούς για την ανάπτυξη δικτύων!
Ενάντια σε όλ’ αυτά που απεργάζεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός μαζί με τους συμμάχους του στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, κατά ανεξαρτήτων κρατών και λαών, με γνώμονα πάντα τα οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντά του, αναδύονται στην επιφάνεια οι λαοί με την καταλυτική παρουσία τους.
Σε δεκάδες πόλεις στην Ευρώπη, στην Ασία, τη Λατινική Αμερική, στη Μαρτυρική Μέση Ανατολή, χιλιάδες λαού συρρέουν σε ολοένα διογκούμενες, αντιπολεμικές και αντιϊμπεριαλιστικές διαδηλώσεις. Σιγά-σιγά ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα φουντώνει σε πολλές χώρες του Πλανήτη.
Επαφίεται στην κομμουνιστική πρωτοπορία να εμπνεύσει, να προσανατολίσει ταξικά και να καθοδηγήσει τις λαϊκές δυνάμεις, έξω από τη φρίκη της ιμπεριαλιστικής σκλαβιάς.
