Φουντώνει η αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ μιας και πλησιάζει ο χρόνος προς τις ευρωεκλογές και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βαλτωμένο στην εσωτερική του κρίση, που βλέπει και τα δημοσκοπικά του ποσοστά να καταβαραθρώνονται, επιδιώκει με κάθε τρόπο να ανακάμψει και να διεκδικήσει τη δεύτερη θέση.
Το τέλος του επεισοδιακού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που κινήθηκε σε ένα παράλληλο σύμπαν και μακριά από τις ανάγκες των καιρών, έβγαλε τον Κασσελάκη νικητή της εσωκομματικής αντιπαράθεσης, αφού η αντιπολίτευση υποκλίθηκε μπροστά του. Αποτέλεσε αφορμή για τον Κασσελάκη να χαράξει μια διαχωριστική γραμμή με τον ανύπαρκτο Τσίπρα και την περίοδο της διακυβέρνησής του. Να προχωρήσει με γοργά βήματα στον πλήρη μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθαρόαιμο αρχηγικό κόμμα με σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά, παίρνοντας οριστικό διαζύγιο με ό,τι θυμίζει αριστερά.
Αυτή ακριβώς η πολιτική που έχει χαράξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνεται και από την ατζέντα που ανοίγει στην τρέχουσα συγκυρία, την ώρα που η ακρίβεια συνεχίζει με αμείωτη ένταση να σαρώνει τους προϋπολογισμούς των λαϊκών νοικοκυριών. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επιδίδονται σε μια κοκορομαχία που δίνει τροφή στα τηλεοπτικά πάνελ και στα κυρίαρχα αστικά ΜΜΕ με αφορμή, από τη μια μεριά τις επιχειρήσεις του εφοπλιστή Κασσελάκη και από την άλλη το κυβερνητικό σκάνδαλο με τη διαρροή των χιλιάδων e-mails απόδημων που εκμεταλλεύτηκε για ψηφοθηρικούς λόγους η Ασημακοπούλου.
Η ΝΔ, στην προσπάθειά της να αποδράσει από τα προβλήματα της ακρίβειας, αλλά και του εγκλήματος των Τεμπών, το οποίο αποτελεί καυτή πατάτα για την ίδια, εκμεταλλεύεται τη νομοθεσία που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ με την οποία απαγορεύεται οι πολιτικοί αρχηγοί να εμπλέκονται σε επιχειρήσεις. Ένα νόμο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ για να ξεμπροστιάσει και να στριμώξει το Μητσοτάκη αλλά τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ τον στρέφει εναντίον του για να φέρει σε δύσκολη θέση τον εφοπλιστή Κασσελάκη, την σχέση του με τις επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και τα περίφημα αστακοκάραβα. Εγείρει επίσης ζητήματα οικονομικής διαφάνειας για το δανεισμό στον οποίο προχώρησε ο Κασσελάκης προς τον όμιλο επιχειρήσεων του ΣΥΡΙΖΑ που διαχειρίζεται τα κομματικά ΜΜΕ (εφημερίδα «Αυγή», ηλεκτρονικά και ραδιοφωνικά μέσα).
Από την άλλη μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια να περάσει στην αντεπίθεση απέναντι στη ΝΔ αναδεικνύει σε κυρίαρχο θέμα την υποκλοπή -επί της ουσίας- των προσωπικών δεδομένων των αποδήμων, μάλιστα λίγο διάστημα μετά την ψήφιση του νόμου για την επιστολική ψήφο μέσα σε κυβερνητικούς πανηγυρισμούς. Καταγγέλλει την Κεραμέως, υπουργό εσωτερικών, ως τη βασική υπεύθυνη για τη διαρροή των προσωπικών δεδομένων των Ελλήνων του εξωτερικού, προσπαθώντας να δώσει παράλληλα και τη διάσταση της διαβλητότητας της επιστολικής ψήφου.
Η αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, με μπαλαντέρ το ΠΑΣΟΚ σε ρόλο συμπληρωματικό πότε στην κυβέρνηση, πότε στην αξιωματική αντιπολίτευση, αν και μακριά από τα ουσιώδη προβλήματα των εργατολαϊκών στρωμάτων, είναι ωστόσο αποκαλυπτική.
Από τη μια μεριά φανερώνει τις πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης της ΝΔ γύρω από το ζήτημα της επιστολικής ψήφου. Τη χειραγώγηση του εκλογικού σώματος και την υφαρπαγή της ψήφου του, που θέτει σε κίνδυνο τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και την ελεύθερη έκφραση της βούλησής του.
Από την άλλη, φανερώνει το κατάντημα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που υποτίθεται πως αναφέρεται στην αριστερά και ο πρόεδρός του είναι οργανικό τμήμα του εφοπλιστικού κεφαλαίου, μεγαλοεπιχειρηματίας ο ίδιος με επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, πακτωλό καταθέσεων και μερισμάτων, από τα οποία μάλιστα ζει -όπως φρόντισε να δηλώσει δημόσια. Ποια σχέση άραγε μπορεί να έχει ο εκπρόσωπος των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου με την Αριστερά, τις ιδέες και τα ιδανικά της; Με τις εμβληματικές και ηγετικές μορφές της που πέρασαν από τον τόπο, τους αγωνιστές που αφιέρωσαν τη ζωή τους και θυσιάστηκαν στην υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Την απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Κασσελάκης στο σχετικά πρόσφατο συνέδριο του ΣΕΒ με τη αμίμητη δήλωσή του πως βλέπει το κεφάλαιο «σαν εργαλείο για την ευημερία». Προφανώς εννοούσε την ευημερία της δικής του τάξης, της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας που όντως ευημερεί καταδυναστεύοντας και καταληστεύοντας καθημερινά την εργατική τάξη και το λαό, καταδικάζοντάς τον στη φτώχεια, την ανεργία και την ανέχεια.
Τα πραγματικά προβλήματα του λαού είναι άλλα. Αφορούν την επιβίωσή του από το σαρωτικό κύμα της ακρίβειας και των ράλι των ανατιμήσεων σε όλα τα είδη. Απέναντι σε αυτά τα προβλήματα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν έχουν να πουν τίποτα. Για αυτό επιδίδονται σε μια μεταξύ τους αντιπαράθεση που φανερώνει ότι οι πολιτικές των δύο κομμάτων αποτελούν επί της ουσίας τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μιας πολιτικής που παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και των εργαζομένων.
