Η καθιέρωση της τηλεργασίας αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια καίριας σημασίας για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την εργοδοσία, και για αυτό συμπεριλήφθηκε και στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να επιβάλει την τηλεργασία σαν μια “φυσιολογική” και “θετική” για τους εργαζόμενους μορφή εργασίας. Πρόκειται όμως ουσιαστικά για άλλη μια ευέλικτη μορφή εργασίας που έρχεται να εξυπηρετήσει το μεγάλο κεφάλαιο.
Για την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη μετά το φθινόπωρο, εκδόθηκε και η διάταξη για το επίδομα τηλεργασίας που πρέπει να δίνει ο εργοδότης και το οποίο ανέρχεται στα 28€! Όπως είχαμε σχολιάσει και σε προηγούμενο ΛΔ το λιγότερο ως εμπαιγμός από πλευράς κυβέρνησης μπορεί να θεωρηθεί το ποσό αυτό που έρχεται να καλύψει το κόστος εξοπλισμού, χρήσης οικιακού χώρου και κόστους επικοινωνιών και πόσο μάλλον σήμερα που μόνο η επιβάρυνση για το ρεύμα βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη. Το ποσό αυτό των 28€ μάλιστα θα το έπαιρναν ολόκληρο σύμφωνα με την διάταξη όσοι δούλευαν τηλεργασία τουλάχιστον 22 μέρες το μήνα!
Αν από την πλευρά της κυβέρνησης, το να δώσει αυτό το επίδομα και να το παρουσιάσει ως μοιρασιά του κόστους με τον εργοδότη, το χαρακτηρίζουμε εμπαιγμό και υποκρισία, πώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι εδώ και τόσους μήνες οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν έχουν δει ούτε 1 ευρώ στους λογαριασμούς τους και ας δουλεύουν σε καθεστώς τηλεργασίας.
Σύμφωνα με ελέγχους του Σώματος επιθεωρητών εργασίας η πλειονότητα των επιχειρήσεων δεν καταβάλλει το συγκεκριμένο ποσό σε τέτοια έκταση που ακόμα και στον φιλοκυβερνητικό Τύπο έγινε σχόλιο. Βέβαια μπορούν να “δικαιολογούνται” οι εργοδότες , γιατί όπως ανέφεραν και στους επιθεωρητές δεν το έχουν ακούσει! Φυσικά η εργοδοσία ακούει και βλέπει πολύ καλά όλες τις υπόλοιπες διατάξεις πριν ακόμα ψηφιστούν οι νόμοι!
