Συνέντευξη με τον απολυμένο εργαζόμενο Ορέστη Αλεξίου
ΛΔ: Γιατί βρίσκεστε σε κινητοποιήσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα;
Ορ. Αλ.: Ο αγώνας που δίνουμε τις τελευταίες 4 εβδομάδες έχει ως αιχμή την ανάκληση των απολύσεων 8 συναδέλφων. Συγκεκριμένα, δυο ημέρες πριν το τέλος της χρονιάς, στις 29 Δεκεμβρίου, η TaskUs ανακοίνωσε και επίσημα την απόλυσή μας, παρά τις παραπλανητικές υποσχέσεις που είχε δώσει το προηγούμενο διάστημα για απορρόφησή μας σε άλλο τμήμα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι απολύσεις είναι άδικες και εκδικητικές και έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι ζητήσαμε επίσημα από την εταιρεία αύξηση μισθού και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ακόμη, σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι που απολύθηκαν είχαν συμμετάσχει στις απεργιακές κινητοποιήσεις της προηγούμενης χρονιάς, όπως αυτές για το έγκλημα στα Τέμπη, της Πρωτομαγιάς -γιατί ακόμη και αυτήν την μέρα, η εταιρεία καλεί τους εργαζόμενους να δουλέψουν κανονικά-, και της 21ης Σεπτέμβρη ενάντια στον νόμο Γεωργιάδη.
Ωστόσο, πέρα από το ζήτημα των απολύσεων, αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών στην TaskUs, με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν το αυξανόμενο κόστος ζωής και με ανθρώπινους ρυθμούς δουλειάς. Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε και διαφορετικά άλλωστε, αφού κι εμάς αυτά τα ζητήματα μας απασχολούσαν όσο εργαζόμασταν ακόμη στην εταιρεία. Πρόκειται για ζητήματα που πιστεύουμε ότι συγκινούν αναμφίβολα τους εργαζόμενους της εταιρείας, καθώς συζητήσεις που είχαμε με τους συναδέλφους το προηγούμενο διάστημα, οι περισσότεροι αναγνωρίζουν την ανάγκη για αύξηση του μισθού, καθώς αυτός δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες μέχρι το τέλος του μήνα.
ΛΔ: Ποια ήταν η στάση της εταιρείας στις κινητοποιήσεις αυτές;
Ορ. Αλ.: Γενικότερα, η στάση της εταιρείας απέναντι στις κινητοποιήσεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από απαράδεκτη έως και εκφοβιστική. Κι αυτό το λέω, διότι η διοίκηση της εταιρείας έφτασε στο σημείο, όταν κηρύχθηκε στάση εργασίας από το Σ.Ε.ΤΗ.Π. στις 22 Δεκεμβρίου ενάντια στις απολύσεις, να αποτρέπει τους εργαζόμενους που σχολούσαν εκείνη την ώρα να εξέλθουν από την κεντρική είσοδο, κρατώντας τους μέσα στο κτίριο για αρκετή ώρα.
Διέδωσε αισχρά ψεύδη πως τάχα οι συγκεντρωμένοι είχαν βίαιες διαθέσεις και πως επεδίωκαν να προκαλέσουν ζημιές στην είσοδο του κτιρίου!!! Ο λόγος που το έκαναν ήταν για να δημιουργήσουν σκοπίμως εσφαλμένες εντυπώσεις στους συναδέλφους που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο και να τους στρέψουν απέναντί μας. Ως εκεί έφτασε η κατάντια τους να σκαρφίζονται τέτοια γελοία ψέματα για να συκοφαντήσουν τον δίκαιο αγώνα μας. Το γεγονός ότι διεκδικούσαμε καλύτερες εργασιακές συνθήκες είναι κάτι που προφανώς ενόχλησε τη διοίκηση της εταιρείας, η οποία και αποφάσισε να μας απολύσει, ενώ θα μπορούσε να μας έχει απορροφήσει ήδη σε άλλο τμήμα ή να μας κρατήσει μέχρι να βρεθεί νέο πρότζεκτ, όπως είχε κάνει σε άλλες περιπτώσεις.
ΛΔ: Ποια η στάση της εργοδοσίας τους προηγούμενους μήνες; Έχει απολύσει ξανά εργαζόμενους που διεκδικούν;
Ορ. Αλ.: Γενικά η στάση της εργοδοσίας και στελεχών της διοίκησης ήταν απαξιωτική απέναντι στα αιτήματά μας για αυξήσεις στους μισθούς και για πρόσληψη επιπλέον προσωπικού λόγω της δραματικής αύξησης του φόρτου εργασίας. Μας απάντησαν με έμμεσο, αλλά αρκετά σαφή τρόπο, ότι είμαστε προνομιούχοι μιας και αμειβόμαστε πάνω από τον κατώτατο μισθό κι ότι δε θα έπρεπε να ζητάμε παραπάνω καθώς η εταιρεία μάς τα παρέχει όλα (!!!). Ακόμη και στο αίτημά μας για επιπλέον προσωπικό, δε δίστασαν να βγουν κι από πάνω, λέγοντας ότι η παραγωγικότητά μας έχει πέσει, κι ας γνώριζαν ότι αρκετοί από τους συναδέλφους ήταν για μεγάλα διαστήματα στα όρια της κατάρρευσης από τον αυξημένο φόρτο εργασίας..
Σε άλλες περιπτώσεις επιχείρησε να απομονώσει κάποιους συναδέλφους και τους προειδοποίησε ότι αν θέλουν να έχουν μέλλον στην εταιρεία πρέπει να κοιτάνε τη δουλειά τους και μόνο. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί και η στάση της απέναντι στη δήλωσή μας για συμμετοχή στην πρώτη μεγάλη απεργία στις 8 Μαρτίου για τα Τέμπη, στην οποία, με παρέμβαση ενός στελέχους, προσπάθησε να μας αποτρέψει να συμμετέχουμε. Μάταια, όμως, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία, παρά τις πιέσεις, αποφάσισε να απεργήσει.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η απόλυση είναι μια πάγια και καθόλα προσφιλής τακτική που χρησιμοποιεί η εταιρεία απέναντι σε όποιον σηκώνει κεφάλι και διεκδικεί τα δικαιώματά του. Αυτό είχε κάνει και στις 2 Μαΐου όταν και προχώρησε στην άδικη απόλυση μιας συναδέλφου που δούλευε στο ίδιο τμήμα με εμάς, η οποία συμμετείχε στην απεργία της Πρωτομαγιάς, γιατί αυτήν τη μέρα εμείς δουλεύαμε κανονικά. Οπότε και πήραμε την απόφαση να απεργήσουμε το δίχως άλλο, καθώς θεωρήσαμε αδιανόητο να δουλεύουμε μια μέρα σαν κι αυτή. Κι ως απάντηση η εταιρεία απέλυσε τη συνάδελφο μια μέρα μετά και λίγο πριν συμπληρώσει 12μηνο στη εταιρεία, οπότε θα θεμελίωνε και δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης.
ΛΔ: Πώς εκτιμάς τις κινητοποιήσεις και πώς θα συνεχίσετε τον αγώνα;
Ορ. Αλ.: Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους συναδέλφους που συνεχίζουν να εργάζονται μέσα στην εταιρεία. Το πλέον κρίσιμο τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι να πιστέψουν οι συνάδελφοι ότι μπορούμε να καταφέρουμε νίκες, όπως μπορεί να είναι η ανάκληση των απολύσεων ή μια αύξηση του μισθού, μέσα από τη διεκδίκηση και τον συλλογικό και ενιαίο αγώνα απέναντι στη διοίκηση της εταιρείας. Πάνω σε αυτό εργαζόμαστε αυτές τις μέρες με τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιούμε για να πετύχουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση από τους συναδέλφους, γιατί η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι καθοριστικής σημασίας για να γίνουν τα επόμενα βήματα. Σίγουρα, η δημιουργία μιας επιτροπής εργαζομένων με παρέμβαση στον χώρο της εταιρείας με βασικό στόχο τη συγκρότηση επιχειρησιακού σωματείου θα διευκόλυνε αναμφίβολα τον αγώνα που δίνουμε σήμερα. Αλλά, δυστυχώς, για διάφορους λόγους δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το επίπεδο. Τούτο, όμως, δε σημαίνει ότι δε θα συνεχίσουμε να το παλεύουμε, καθώς έχοντας τέτοια εργαλεία στα χέρια μας, οι πιθανότητες επιτυχίας θα είναι σαφώς καλύτερες. Πρόκειται για ένα εργαλείο που μπορεί να συσπειρώσει κατ’ αρχήν τους εργαζόμενους της εταιρείας μέσα στον ίδιο τον χώρο της δουλειάς ως συλλογικός φορέας προάσπισης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μέσα από τη δημιουργία ενός μαζικού και ενιαίου μετώπου απέναντι στην εργοδοσία και τις αντεργατικές της πρακτικές.
