Την Κυριακή 19 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Κολομβία, με αντιπάλους τον Γκουστάβο Πέτρο, πρώην δήμαρχο της πρωτεύουσας Μπογκοτά και πρώην αντάρτη της M-19 και τον μεγιστάνα του κατασκευαστικού τομέα Ροδόλφο Ερνάντεζ. Νικητής της εκλογικής μάχης ανεδείχθη ο Γκουστάβο Πέτρο.
Ο ίδιος είναι φορέας μιας ρεφορμιστικής και σοσιαλδημοκρατικής πλατφόρμας, που θεωρείται πολύ αριστερή για μια χώρα που δεν έχει εκλέξει μέχρι στιγμής ποτέ πρόεδρο με -έστω- την παραμικρή σύνδεση με την αριστερά. Ο Ερνάντεζ ήταν ο υποψήφιος που συσπείρωσε γύρω του την ολιγαρχία και την αντίδραση, αφού το παραδοσιακό κόμμα της δεξιάς υποχώρησε στην τρίτη θέση κατά τον πρώτο γύρο, πληρώνοντας την ακροδεξιά διακυβέρνηση του Ιβάν Ντούκε.
Σύμφωνα με πληροφορίες από διάφορα μέσα, ο νέος πρόεδρος που θα αναλάβει καθήκοντα τον Αύγουστο, ανάμεσα σε άλλα υπόσχεται να προχωρήσει σε απεξάρτηση της οικονομίας από την εξαγωγή πετρελαίου, να ανακόψει την αποψίλωση του Αμαζονίου, να αυξήσει τις κοινωνικές δαπάνες και τους φόρους στα ανώτερα στρώματα και να χτυπήσει το κύκλωμα εμπορίου της κοκαΐνης.
Αυτό όμως που ίσως είναι πιο σημαντικό είναι η πρωτοβουλία του Πέτρο να επικοινωνήσει με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας για την επαναλειτουργία των κοινών τους συνόρων. «Μίλησα με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας για να ανοίξουν τα σύνορα και να επανέλθει η πλήρης άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτά», ανέφερε στο Twitter. Παράλληλα φέρεται να είπε ότι θέλει να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη γειτονική Βενεζουέλα.
«Μίλησα με τον εκλεγμένο πρόεδρο Γκουστάβο Πέτρο και εκ μέρους του λαού της Βενεζουέλας τον συγχάρηκα για τη νίκη του. Μιλήσαμε για τη θέλησή μας να αποκατασταθεί η κανονικότητα στα σύνορα, για διάφορα θέματα που αφορούν την ειρήνη και το ευήμερο μέλλον των δύο λαών», ανέφερε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νίκολας Μαδούρο, επίσης στο Twitter, που ήταν και από τους πρώτους που συνεχάρη τον Γκουστάβο Πέτρο.
Σίγουρα, η εκλογή αυτή πρέπει να ενταχθεί στο κύμα κυβερνήσεων που προκύπτουν τις τελευταίες δεκαετίες στη Λατινική Αμερική, με λιγότερο ή περισσότερο προοδευτικό πρόσημο. Αυτές εκφράζουν μια θέληση των λαών της περιοχής να απελευθερωθούν από τις παραδοσιακές δεξιές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις, που ρήμαξαν τις χώρες τους και εξέφρασαν την αμερικάνικη επικυριαρχία.
Αν τώρα επιβεβαιωθεί μια αναζωογόνηση των σχέσεων της Κολομβίας με τη Βενεζουέλα, αυτό θα είναι μια σημαντική εξέλιξη. Η Κολομβία υπήρξε από τους πιο σταθερούς συμμάχους τού αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή και χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές ενάντια στη Βενεζουέλα. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να σημάνει μια περαιτέρω εξασθένιση της επιρροής τού αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική, που τα τελευταία χρόνια έχει δει πολλές χώρες εκεί να αναζητούν μια διαφορετική πορεία από αυτήν της υποταγής στις ΗΠΑ. Παράλληλα θα αφαιρούσε και κάποια από την πίεση που υφίσταται η κυβέρνηση του Νίκολας Μαδούρο.
Είναι όμως ακόμη νωρίς για τέτοιες προβλέψεις, ειδικά στον βαθμό που ο νέος πρόεδρος φέρεται να έχει εκφράσει την επιθυμία του να συνεργαστεί με τον Μπάιντεν στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Η Κολομβία και η Βενεζουέλα μοιράζονται σύνορα μήκους 2.219 χιλιομέτρων και τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε μεγάλο μεταναστευτικό κύμα από τη δεύτερη στην πρώτη. Η λειτουργία των συνόρων είχε σταματήσει, αφού ο πρώην πρόεδρος της Κολομβίας, Ιβάν Ντούκε, είχε αναγνωρίσει τον Χουάν Γκουαϊδό ως πρόεδρο της Βενεζουέλας, την οποία -κάτω από τις οδηγίες των αμερικανών ιμπεριαλιστών- απειλούσε και με επέμβαση.
