Μόλις πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η πτώχευση του FTI, του τρίτου μεγαλύτερου τουριστικού οργανισμού της Γερμανίας, προκαλώντας ένα γαϊτανάκι εξελίξεων: δεκάδες χιλιάδες ταξιδιώτες μένουν πλέον στον αέρα, καθώς είτε βρίσκονται σε διακοπές είτε ετοιμάζονται για διακοπές με ταξιδιωτικά πακέτα της συγκεκριμένης εταιρείας. Η πτώχευση προκαλεί ντόμινο αλυσιδωτών αντιδράσεων και αρνητικών εξελίξεων για τους περίπου 11.000 εργαζόμενους.

Η τουριστική εταιρεία με έδρα το Μόναχο, αποτελούσε τον «Μεγάλο Ασθενή» της ασθμαίνουσας γερμανικής οικονομίας ήδη την περίοδο πριν την πανδημία με χρέος ύψους 1 δισ. ευρώ. Για τη διάσωσή της είχε λάβει τότε 595 εκ. ευρώ από το ταμείο οικονομικής σταθερότητας και άλλα 280 εκ. ευρώ από την Unicredit, με εγγύηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και του κρατιδίου της Βαυαρίας. Στη συγκυρία οι σχετικές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Σολτς απέβησαν άκαρπες, προφανώς διότι προτεραιότητα του γερμανικού ιμπεριαλισμού αποτελεί η «στρατιωτικοποίηση της οικονομίας», όπως πιστοποιούν και τα κολοσσιαία ποσά που διατίθενται από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό για την πολεμική βιομηχανία.

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, μέσω του FTI, βρίσκονται 7.500 τουρίστες που διαμένουν σε 250 ξενοδοχεία, ενώ ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός θα κατέφθανε κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν – μόνο η Κρήτη περίμενε περί τους 80.000 τουρίστες φέτος από τον συγκεκριμένο όμιλο. Αυτοί μένουν στον “αέρα”. Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν περίπου 300 ξενοδοχεία στη χώρα μας στα οποία ο FTI χρωστά ήδη περί τα 1,8 εκ. ευρώ από την προηγούμενη χρονιά. Ωστόσο ειδικά για την Ελλάδα της «βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού», οι συνέπειες από το «κανόνι» του FTI αναμένεται να επηρεάσουν δραματικά και τους αλληλοεξαρτώμενους με τον τουρισμό κλάδους της οικονομίας (επισιτισμός, αναψυχή), μειώνοντας καταλυτικά τη συμμετοχή τους στο ήδη συρρικνωμένο ΑΕΠ της χώρας.

Οι εξελίξεις έθεσαν -σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει απέναντι στην εργασιακή αθλιότητα και υπερεκμετάλλευση στις τουριστικές επιχειρήσεις- σε πλήρη εγρήγορση τους μηχανισμούς του Υπουργείου Τουρισμού, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι όσοι βρίσκονται ήδη στη χώρα θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις διακοπές τους κανονικά, ενώ σε συνεργασία με τους ξενοδόχους της χώρας θα φροντίσουν για τη μεταφορά τους στα ελληνικά αεροδρόμια και την ασφαλή επιστροφή τους στις χώρες τους.

Τι γίνεται, όμως, με τους εργαζόμενους που επίσης «έμειναν στον αέρα»; Στην Ελλάδα ο συγκεκριμένος όμιλος απασχολούσε συνολικά 150 εργαζόμενους στο ταξιδιωτικό πρακτορείο «Meeting Point Hellas» (θυγατρική της FTI), καθώς και 2.000 ξενοδοχοϋπαλλήλους σε μονάδες που διαχειριζόταν ο όμιλος σε Κω, Ρόδο και Κέρκυρα. Ωστόσο, από την πτώχευση επηρεάζονται πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι σε ξενοδοχεία, εξαιτίας των ακυρώσεων του συνόλου των κρατήσεων στα ξενοδοχεία που συνεργάζονται με τη συγκεκριμένη εταιρεία, αλλά και όλοι οι μικροεπαγγελματίες που εργάζονταν στους τόπους προορισμού. Δεν γίνεται κανένας λόγος, λοιπόν, για τον άμεσο κίνδυνο να μείνουν χιλιάδες εργαζόμενοι χωρίς εισόδημα, χωρίς αποζημιώσεις, χωρίς αποπληρωμή δεδουλευμένων και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Μπροστά στον κίνδυνο οι εργαζόμενοι αυτοί να μείνουν χωρίς εισόδημα (προνοεί γι αυτό ο πτωχευτικός κώδικας που ευνοεί τράπεζες και κράτος, ενώ την ίδια στιγμή το γερμανικό δημόσιο έχει δεσμεύσει όλη την περιουσία του ομίλου και των θυγατρικών του με πρόδηλο στόχο να διασφαλίσει τα συμφέροντά του), ξεκίνησαν ήδη τις κινητοποιήσεις τους. Χωρίς να έχουν λάβει επίσημη ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι, οι εργαζόμενοι της εταιρείας στην Κέρκυρα, σε τρία ξενοδοχεία και στα ταξιδιωτικά γραφεία, προχώρησαν σε 24ωρη απεργία, ενώ αναμένονται κι άλλες κινητοποιήσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την πτώχευση της Thomas Cook τον Σεπτέμβριο του 2019, του παλαιότερου βρετανικού tour operator με ιστορία 178 ετών, αφήνοντας «φέσι» τότε ύψους 500 εκατ. ευρώ, ακάλυπτα συμβόλαια ύψους 1 δισ. ευρώ και πάνω από 40.000 τουρίστες εγκλωβισμένους στη χώρα μας στην καλύτερη μέχρι τότε χρονιά στην ιστορία του ελληνικού και ευρωπαϊκού τουρισμού, η ιστορία επαναλαμβάνεται με την κατάρρευση ενός ακόμα “κολοσσού”, που συμπαρασύρει χιλιάδες εργαζόμενους. Μία ακόμα περίπτωση που αποδεικνύει ότι το παραμύθι της βιομηχανίας του τουρισμού, με τις ασταμάτητες ροές επισκεπτών και τα υπερκέρδη, μπορεί να καταρρεύσει εν μία νυκτί, αφήνοντας έκθετο ένα τεράστιο κομμάτι οικονομικής δομής της χώρας.