Ούτε δυο μήνες δεν έχουν μείνει μέχρι τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών και όλα τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη ζωή, το παρόν και το μέλλον των ευρωπαϊκών λαών και του λαού μας απουσιάζουν από τη δημόσια συζήτηση. Διανύουμε μια περίοδο όπου το ιδεολόγημα για το «μοναδικό ευρωπαϊκό εγχείρημα» της ευημερίας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, των ελευθεριών και του ανθρωπισμού δεν έχει απλώς ξεθωριάσει, έχει εντελώς καταρρακωθεί. Σε όλη πλέον την επικράτεια της ΕΕ η φτώχεια και η ανεργία φουντώνουν, τα εργασιακά δικαιώματα συρρικνώνονται, το κράτος πρόνοιας διαλύεται, τα πολιτικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες καρατομούνται, ο αυταρχισμός, η αστυνομική βία και η καταστολή των λαϊκών και εργατικών αγώνων είναι στην ημερήσια διάταξη.
Μετά την πανδημία και ιδιαίτερα μετά τη ρήξη της με τη Ρωσία και την εκβιαστική της στοίχιση με τις ΗΠΑ, η ΕΕ αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Δυνατοί τριγμοί διαπερνούν τον άλλοτε ισχυρό γαλλογερμανικό άξονα, την περίφημη «προωθητική δύναμή» της, και η ατμομηχανή της, η μέχρι πρότινος κραταιά Γερμανία, παραπαίει, μετά το μεγάλο πλήγμα που έχει δεχθεί η οικονομία της από τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Παράλληλα, οι φωνές, οι αποφάσεις και οι κινήσεις για στρατιωτικοποίηση και ένταση της «οικονομίας πολέμου» περισσεύουν, ενώ ο πόλεμος στην καρδιά της (Ουκρανία) αλλά και στη Μέση Ανατολή τροφοδοτείται και από την ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία. Στα δε σύνορά της ορθώνονται όλο και πιο ψηλά τείχη απέναντι στα αυξανόμενα μεταναστευτικά ρεύματα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μια ΕΕ σε ολόπλευρη κρίση και παρακμή, με τα αποσυνθετικά φαινόμενα, τις μεγάλες αποκλίσεις και τις βαθιές αντιθέσεις στο εσωτερικό της να κυριαρχούν. Ένα αντιδραστικό οικοδόμημα όπου τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στις αδύναμες και ευάλωτες χώρες, όπως η Ελλάδα. Τα Μνημόνια της υποδούλωσης και της λεηλασίας της χώρας μας και του λαού μας κουρελιάζουν όλη τη φιλολογία περί συνοχής, αλληλεγγύης και οικονομικής ολοκλήρωσης…
Ευτελισμός και πολιτική αντίδραση
Αυτή η ΕΕ, η πραγματική ΕΕ, περιβάλλεται από ένα πέπλο σιωπής. Όλα τα αστικά κόμματα πασχίζουν να την εξωραΐσουν. Να πείσουν πως οι «αξίες» της, οι «αξίες» της Δύσης, είναι υπεράνω κάθε αμφισβήτησης, πως η ένταξη και η παραμονή της χώρας μας σε αυτήν είναι μονόδρομος και πανάκεια. Από την προ Μνημονίων εποχή και τις πολιτικές γελοιότητες για την ένταξη της Ελλάδας στον «ισχυρό πυρήνα» της ΕΕ και την «κοσμογονία» που θα ερχόταν μέχρι το τρομοκρατικό «μένουμε Ευρώπη» απέναντι στη μεγάλη λαϊκή αμφισβήτηση και την τρέχουσα υπερφίαλη προπαγάνδα για «καθοδηγητικού» χαρακτήρα παρεμβάσεις του Κυρ. Μητσοτάκη στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, η αστική προπαγάνδα της ευρωδουλείας και της υποταγής παρουσιάζει την έξοδο από την ΕΕ και την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας σαν τη μεγαλύτερη καταστροφή.
Σε αυτή, λοιπόν, την παρακμιακή και αντιδραστική ΕΕ και σε αυτό το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα της υποτέλειας δεν μπορεί παρά να αντιστοιχούν ανάλογες υποψηφιότητες στα ευρωψηφοδέλτια που μόλις παρουσιάστηκαν από τις κομματικές ηγεσίες της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, με τους απαραίτητους πια -τα πολλά τελευταία χρόνια- σελέμπριτις να συγκεντρώνουν τους προβολείς της δημοσιότητας…
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, ακυρώνοντας παλιότερες δικές του εξαγγελίες για την αναγκαία επάρκεια και τα προσόντα των υποψηφίων, υπερέβαλε σε αυτή την κατεύθυνση επιστρατεύοντας διάφορους… τηλε-αναγνωρίσιμους, τηλεαστέρες, ηθοποιούς και αθλητές, αλλά και κάποιες νέες μεταγραφές-απολειφάδια από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως που δίνει έναν εξαιρετικά αντιδραστικό πολιτικό τόνο είναι η συμμετοχή στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ του γνωστού για παρακρατική και προβοκατόρικη δράση (καταδικασθέντα στο παρελθόν από τα ελληνικά δικαστήρια) καθώς και για τις σχέσεις του με τη «Χρυσή Αυγή» Φρέντι Μπελέρη. Ο ευτελισμός (Ελεονώρα Μελέτη) παρέα με τα «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη» (Αυτιάς) και τη μετεμφυλιακή αντίδραση (Μπελέρης). Ένα ψηφοδέλτιο που αποτυπώνει το φόβο της κυβερνητικής παράταξης για τα επερχόμενα εκλογικά αποτελέσματα βλέποντας τα χαμηλά δημοσκοπικά της ποσοστά. Ένα ψηφοδέλτιο που πασχίζει να ψαρέψει από παντού, με κάθε μέσο, και κυρίως να συγκρατήσει τις σημαντικές απώλειες προς την Ακροδεξιά. Αυτή είναι η κυβερνητική παράταξη της «αξιοκρατίας» και των «αρίστων»…
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε πάλι η «βάση», αδιαμεσολάβητα… Επιστρατεύθηκαν οι δήθεν πλατιές «δημοκρατικές» διαδικασίες που στηρίζονται στην εφήμερη εκλογική προτίμηση του κάθε τυχόντα, του «ισχυρού» υποτίθεται πολίτη. Μια πρακτική που ακυρώνει κάθε ζωντανή εσωκομματική διαδικασία και διεργασία. Μια πρακτική αρχηγικής αυθαιρεσίας και χειραγώγησης που φανερώνει μια βαθιά περιφρόνηση των οργανωμένων συλλογικοτήτων και της πραγματικής δημοκρατίας. Και με την ευκαιρία, ανάμεσα σε διάφορα «λαμπερά» ονόματα, γνωρίσαμε και τον Παπανώτα. Φαιδρότητες και ευτελισμός, επίσης…
Στο ΠΑΣΟΚ, η ίδια συνταγή, με τρόπαιο τη μεταγραφή και υποψηφιότητα του σημερινού ευρωβουλευτή της ΝΔ, Θοδωρή Ζαγοράκη.
Η κρίση και η παρακμή, ο ευτελισμός και η πολιτική αντίδραση, οι κάθε είδους φαιδρότητες και αυθαιρεσίες χέρι-χέρι…
Οι «αξίες» της Δύσης
Αυτές οι «αξίες» της Δύσης εκπροσωπούνται σήμερα από το κράτος-δολοφόνο, το Ισραήλ. Το σιωνιστικό κράτος, η «μοναδική Δημοκρατία» στη Μέση Ανατολή, κορυφώνει τα θηριώδη εγκλήματα γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού, καταστρέφει ολοσχερώς την Παλαιστίνη, κάνει τρομοκρατικές εφόδους και βομβαρδίζει «ενοχλητικές» εγκαταστάσεις στα γειτονικά κράτη, δολοφονεί «χειρουργικά» υψηλόβαθμα στελέχη της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, επιστήμονες και στρατιωτικούς παράγοντες του Ιράν, βομβαρδίζει ακόμη και το ιρανικό προξενείο στη Συρία και όλη αυτή η πρωτοφανής βαρβαρότητα αποτελεί, κατά τη δυτική θεώρηση, «δίκαιη αυτοάμυνα»!
Και η μετρημένη, νόμιμη βάσει του Διεθνούς Δικαίου, απάντηση αποκλιμάκωσης -στην πραγματικότητα- του Ιράν, όπως και η δίκαιη παλαιστινιακή επίθεση-αντίσταση της 7ης Οκτωβρίου, πάλι κατά τη δυτική θεώρηση, αποτελούν πράξεις βαρβαρότητας παραφρόνων μουλάδων, φρικιαστική σφαγή τρομοκρατών, αποτρόπαια επίθεση στην «ελεύθερη», «δημοκρατική» Δύση.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύσσωμο το ελληνικό αστικό πολιτικό σύστημα της «σωστής πλευράς της Ιστορίας», του «ανήκομεν εις την Δύσιν» και της «ιερής αμυντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ», όπως πρόσφατα δήλωσε ο Στ. Κασσελάκης επιδιώκοντας να πάρει τα σκήπτρα της πολιτικής της ξενοδουλείας, έσπευσε να καταδικάσει «απερίφραστα», «χωρίς αστερίσκους», την «επίθεση εναντίον του Ισραήλ». Ακόμη και το ΚΚΕ χαρακτήρισε τη δίκαιη ιρανική απάντηση, με ανακοίνωσή του, ως πράξη κλιμάκωσης του πολέμου! Οι δυο βάρκες και τα συνήθη διαπιστευτήρια του ΚΚΕ στην αστική εξουσία…
Και το σημαντικότερο όλων και το πιο επικίνδυνο, το έδαφος της Ελλάδας και της Κύπρου χρησιμοποιείται για τις επιθέσεις των αμερικανών και βρετανών στη Μέση Ανατολή και για την αποτροπή κάθε δίκαιης αντίστασης εναντίον των δικών τους επιθετικών σχεδίων και της βάρβαρης μικρογραφίας τους, του Ισραήλ. Η δε ενεργή στρατιωτική υποστήριξη του Ισραήλ, από την Ελλάδα και την Κύπρο, περιλαμβάνει συνεκπαιδεύσεις και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με προσομοίωση αντιποίνων κατά του Ιράν και των φιλικά σε αυτό προσκείμενων οργανώσεων και δυνάμεων.
Εξελίξεις που απειλούν ευθέως την ειρηνική διαβίωση και τα συμφέροντα και του ελληνικού λαού.
