Ενώ η παγκόσμια προσοχή και οι ανησυχίες έχουν στραφεί στη σύγκρουση της ισραηλινής θηριωδίας με την Παλαιστινιακή αντίσταση και στον κίνδυνο να μετατραπεί και η Μέση Ανατολή σε ένα ακόμα πεδίο ευρείας πολεμικής ανάφλεξης, με εμπλοκή χωρών της περιοχής σε αυτήν, στην Ουκρανία ο πόλεμος μαίνεται αμείωτος.
Οι τελευταίες ειδήσεις μιλούν για συνεχιζόμενες επιχειρήσεις, από τη μια, του ουκρανικού στρατού να διασπάσει τη ρωσική άμυνα για να ανακαταλάβει έδαφος που έχει χάσει και, από την άλλη,του ρωσικού στρατού, να αποκρούσει επιθετικές ενέργειες του ουκρανικού στρατού και να στερεώσει τον έλεγχό του στις περιοχές που έχει καταλάβει. Χωρίς όμως να σημειώνονται ουσιαστικές μεταβολές στις γραμμές του μετώπου και οι στρατιωτικές συγκρούσεις να εξακολουθούν ως ένας πόλεμος βελτίωσης των τακτικών θέσεων και φθοράς του αντιπάλου.
Η επιχείρηση που είχαν σχεδιάσει ο ουκρανικός στρατός και οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για μια εαρινή επιθετική εκστρατεία, ακολουθούμενη από μια καλοκαιρινή και τώρα μια φθινοπωρινή εκστρατεία δεν έχει αποδώσει καρπούς. Ο ρώσος υπουργός Άμυνας Σ. Σοϊγκού αναφέρει ότι «οι ουκρανικές αρχές δεν έχουν επιτύχει καμία αξιοσημείωτη επιτυχία σε καμία από αυτές», ενώ ο Πούτιν σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως «όσον αφορά την αντεπίθεση, η οποία φέρεται να έχει σταματήσει, απέτυχε εντελώς. Γνωρίζουμε ότι σε ορισμένες περιοχές μάχης η αντίπαλη πλευρά προετοιμάζει ωστόσο νέες ενεργές επιθετικές επιχειρήσεις. Το βλέπουμε και το γνωρίζουμε. Και είμαστε αντιδρώντας επίσης ανάλογα».
Παρά την εξέλιξη που έχει η αντεπίθεση, η Ουκρανία -τροφοδοτούμενη με όπλα από τη Δύση- προσπαθεί διαρκώς να πλήξει ρωσικούς στόχους. Τις τελευταίες ημέρες εξαπέλυσε μια πυραυλική επίθεση στην Κριμαία καθώς και επίθεση σε ρώσικες αεροπορικές βάσεις με αμερικάνικους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς (ATCMS).
Ωστόσο οι στρατιωτικές αλλά και οι οικονομικές δυνατότητες της Ουκρανίας να αντέξει την στρατιωτική πίεση της Ρωσίας εξαρτώνται απόλυτα από τη μεγάλη στήριξη που της δίνει η Δύση. Ο Πούτιν διατύπωσε ενώπιον Ρώσων και ξένων προσκεκλημένων στη Λέσχη Βαλντάι την εκτίμηση πως «σε γενικές γραμμές, η ουκρανική οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εξωτερική υποστήριξη… μόλις το σταματήσεις αυτό, όλα θα τελειώσουν σε μια βδομάδα. Το ίδιο ισχύει και για το αμυντικό σύστημα: Φανταστείτε ότι οι προμήθειες θα σταματήσουν αύριο – θα έχουν μόνο μια βδομάδα ζωής όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά».
Αλλά και το αμερικάνικο CNN σε πρόσφατο άρθρο του επισημαίνει πως «η Ουκρανία μπόρεσε να συνεχίσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας σε μεγάλο βαθμό λόγω της αστρονομικής στήριξης, σχεδόν 350 δισ. δολαρίων, που έχουν δοθεί κυρίως από κράτη του ΝΑΤΟ και άλλα δυτικά κράτη από το Γενάρη του 2022» προσθέτοντας ότι «τώρα υπάρχουν φόβοι ότι η βρύση μπορεί να αρχίσει να ρέει λιγότερο, κυρίως από τον πιο σημαντικό υποστηρικτή του Κιέβου,τις ΗΠΑ» και πως «η Ουκρανία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βοήθεια της Δύσης για να αλλάξει την πορεία του πολέμου».
Σε αυτό συνηγορούν και οι ίδιες οι κινήσεις, οι ανησυχίες και τα αιτήματα που διατυπώνει το ουκρανικό καθεστώς προς τη Δύση: Ο Ζελένσκι εξέφρασε ανησυχία για το ότι οι δυτικές δυνάμεις μπορεί να στρέψουν την προσοχή τους στο Ισραήλ και να βάλουν σε δεύτερο πλάνο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να υπάρξει προσωρινή υποχώρηση στη στήριξη που του δίνουν. Εξέφρασε ακόμα την ανησυχία του για την «ενότητα» του δυτικού στρατοπέδου στη σύγκρουση με τη Ρωσία στην Ουκρανία, αναφερόμενος στην κίνηση του αμερικάνικου Κογκρέσου να μη συμπεριληφθεί πρόσθετη βοήθεια για την Ουκρανία στη συμφωνία συμβιβασμού για την προσωρινή χρηματοδότηση της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς, επίσης, και στην εκλογική επικράτηση του σοσιαλδημοκράτη Ρ. Φίτσο στη Σλοβακία, με προεκλογικό «πρόγραμμα» να μη συνεχισθεί η στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο. Ας σημειωθεί πως «προβλήματα» καταγράφονται και από ευρωπαϊκά δημοσιεύματα που σχολιάζουν τη μείωση του ρυθμού αποστολής στρατιωτικών εξοπλισμών στην Ουκρανία με αιτιολογία ότι τα αποθέματα «εξαντλούνται».
Στην προσπάθειά της να διασφαλίσει τη συνέχιση της ισχυρής στρατιωτικής και οικονομικής στήριξης από τη Δύση, η ουκρανική ηγεσία κάνει κινήσεις για να εγκατασταθούν στην Ουκρανία δυτικές βιομηχανίες παραγωγής εξοπλισμών -που θα την τροφοδοτούν άμεσα με όπλα- και για να προσελκυστούν δυτικοί επενδυτές, που θα συμμετάσχουν στην «ανοικοδόμησή» της και θα στηρίξουν την οικονομία της. Στην κατεύθυνση αυτή οργάνωσε διεθνές φόρουμ πολεμικών βιομηχανιών για την έναρξη παραγωγής δυτικών όπλων στην Ουκρανία, όπου εκπροσωπήθηκαν 252 πολεμικές βιομηχανίες και ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε πως στη «συμμαχία αμυντικών βιομηχανιών» εντάχθηκαν 59 όμιλοι από 23 χώρες. Παράλληλα οργάνωσε διεθνές οικονομικό φόρουμ στο Κίεβο για να ζητήσει από τη Δύση «εγγυήσεις παρόμοιες με εκείνες που δόθηκαν στο Ισραήλ και τη Νότια Κορέα» θυμίζοντας πως αυτές προβλέπουν «μόνιμο αμερικάνικο στρατιωτικό σώμα στη Ν. Κορέα» και «το 70% του εξωτερικού χρέους του Ισραήλ να καλύπτεται από κρατικές εγγυήσεις των ΗΠΑ».
ΗΠΑ και ΝΑΤΟ επανέλαβαν υποσχέσεις τους για στήριξη του Κιέβου στον πόλεμο με τη Ρωσία τόσο με νέα οικονομικά ποσά όσο και με νέο και ισχυρότερο εξοπλισμό, όπως τα αμερικάνικα αεροπλάνα F-16 και οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς (ATACMS), που ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε ότι τους παρέδωσε κρυφά στην Ουκρανία. Συγχρόνως, συνεχίζοντας την πολιτική αποπομπής της Ρωσίας από διεθνή όργανα, πέτυχαν να μην ανακτήσει την έδρα της στο Συμβούλιο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Η απάντηση της Ρωσίας στις παραπάνω εξελίξεις συμπεριλαμβάνει μια σειρά ενέργειες:
Την στρατιωτική συνεργασία με την Βόρεια Κορέα, την οποία ευχαρίστησε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας για τη στήριξή της στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» και για την αναγνώριση της προσάρτησης των τεσσάρων κατεχόμενων ουκρανικών επαρχιών ως τμήματος της Ρωσίας.
Τις απειλές ότι θα χτυπήσει τις δυτικές μονάδες παραγωγής όπλων στην Ουκρανία.
Την ενίσχυση του στρατιωτικού οπλοστασίου της με νέα πανίσχυρα όπλα, όπως το διηπειρωτικό πυραυλικό σύστημα «Σαρμάτ» (με δυνατότητα για προσαρμογής πυρηνικών κεφαλών) και ο στρατηγικός πύραυλος Κρουζ «Burevestnik», παγκόσμιας εμβέλειας, που λειτουργεί με πυρηνική ενέργεια και επίσης μπορεί να φέρει πυρηνικές κεφαλές.
Την ανακίνηση της πυρηνικής απειλής με την απόφαση της Κρατικής Δούμας να ανακαλέσει την επικύρωση της Συνθήκης της Πλήρους Απαγόρευσης των Πυρηνικών δοκιμών (CTBT), την οποία ο Πούτιν την παρουσίασε ως «εξισορρόπηση» με τις ΗΠΑ, που έχουν υπογράψει τη Συνθήκη αλλά δεν την έχουν επικυρώσει.
Ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σ. Σοϊγκού δήλωσε ότι η Ρωσία ενισχύει τα δυτικά σύνορά της ως απάντηση στις προμήθειες όπλων της Δύσης στην Ουκρανία. Μίλησε για σημαντική αύξηση του ανθρώπινου δυναμικού του ρώσικου στρατού καθώς «από την αρχή του έτους, πάνω από 335.000 άνθρωποι κατατάχθηκαν σε στρατιωτική υπηρεσία» αλλά και για σχέδια που έχει εκπονήσει η Μόσχα για συνέχιση της σύγκρουσης στην Ουκρανία ως το 2025.
Σε όλα αυτά αξιοπρόσεκτη είναι και η εντολή Πούτιν για περιπολίες των ρώσικων αεροδιαστημικών δυνάμεων με τη διευκρίνησή του ότι αυτές θα καταστήσουν δυνατό τον οπτικό έλεγχο και τον «έλεγχο με όπλα» των γεγονότων στη Μεσόγειο. Διευκρίνηση που συνδέεται άμεσα με την πολεμική ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και την κάθοδο αμερικάνικων αεροπλανοφόρων εκεί.
Η όλο και μεγαλύτερη συσσώρευση τεράστιων στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία και σε όλο το μήκος των συνόρων της Ρωσίας, η πολεμική ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή με τις πολεμικές αρμάδες των ΗΠΑ να παρατάσσονται έξω από την Παλαιστίνη, μαζί με τα αλλεπάλληλα στρατιωτικά επεισόδια στις θάλασσες της Κίνας, δεν δείχνουν μόνο μια αμείωτη ένταση του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και ότι ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων οδηγεί σε επικίνδυνο πολλαπλασιασμό των εστιών πόλεμου και τις απειλές για την ειρήνη να παίρνουν εξαιρετικά ανησυχητικές διαστάσεις.
