Ανακοίνωση του Π.Γ. του Μ-Λ ΚΚΕ
1. Αναβιώνοντας τις μαύρες μέρες και πράξεις του καθεστώτος της επτάχρονης φασιστικής δικτατορίας, η κυβέρνηση της Δεξιάς -με πρόσχημα «την προστασία της δημόσιας υγείας»- επεχείρησε να επιβάλει ένα καθεστώς σιδηρόφρακτης τρομοκρατίας και καταστολής. Πίσω από τα υποκριτικά λόγια των όψιμων «τιμητών» του Πολυτεχνείου και τα στεφάνια τους, προσπάθησαν να κρύψουν την απέχθεια και το φόβο τους για μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του λαϊκού κινήματος, που 47 χρόνια μετά συνεχίζει να ακτινοβολεί τα μηνύματα του αγώνα και τα αδικαίωτα αιτήματα της μακρόχρονης πάλης του.
Και έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο με το πανελλαδικό πογκρόμ μαζικού εκφοβισμού και καταστολής που εξαπέλυσαν, ανασύροντας μνήμες από τις φασιστικές διώξεις της χούντας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στο Ηράκλειο, απαγόρευσαν την προσέγγιση στο χώρο της συγκέντρωσης των αριστερών οργανώσεων και των συλλόγων και κατέστειλαν κάθε προσπάθεια συνάθροισης, εξαπολύοντας ένα όργιο συλλήψεων, προσαγωγών, αστυνομοκρατίας και βίας.
Οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης, στα ασφυκτικά ελεγχόμενα ΜΜΕ, αφού όλες τις προηγούμενες μέρες έσπειραν την τρομοκρατία και άσκησαν αφόρητες πιέσεις για να αποτρέψουν το δημοκρατικό κόσμο να συμμετάσχει στις συγκεντρώσεις, στις 17 Νοέμβρη προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εξαφανίσουν όλες τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά για να μην ραγίσει η εικόνα της σιδηράς πυγμής που ήθελε να παρουσιάσει η κυβέρνηση.
2. Πάγιος πόθος της αντιδραστικής Δεξιάς και των κυρίαρχων δυνάμεων ήταν και παραμένει να ακυρώσουν τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, να καταργήσουν και να σβήσουν από τη λαϊκή μνήμη και συνείδηση τους μεγάλους στόχους της εξέγερσης. Αυτό έγινε φανερό από τη λυσσαλέα επιμονή τους σε μια απόφαση που κρίθηκε ακόμη και αντισυνταγματική και την τεράστια κινητοποίηση του κατασταλτικού μηχανισμού για την επιβολή της.
Η απαγόρευση του εορτασμού του Πολυτεχνείου δεν είχε κανένα απολύτως υγειονομικό στόχο και περιεχόμενο. Και όσο και αν επεχείρησαν αρχικά να την παρουσιάσουν ως τέτοια, τα επιχειρήματα που σταδιακά προβλήθηκαν από την πλευρά της κυβέρνησης και των κυρίαρχων κύκλων, που έφτασαν να μιλούν ακόμα για «κατσαρίδες» και για «τρωκτικά», φανέρωσαν τους πραγματικούς στόχους και αυτής της κυβερνητικής απαγόρευσης. Όλη η αντιδραστική προπαγάνδα της ελληνικής ακροδεξιάς άνθισε στα ειδησεογραφικά δελτία και τα πάνελ που έστησαν την προηγούμενη εβδομάδα. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του κόσμου, τα κυβερνητικά στελέχη της Δεξιάς, οι αρνητές των ΜΕΘ και δήμιοι της δημόσιας υγείας, προσπαθούσαν να παρουσιάσουν τις συγκεντρώσεις ως εστίες μετάδοσης το ιού. Και την ίδια στιγμή, με επιθέσεις και με περικυκλώσεις στους συγκεντρωμένους, γίνονταν αυτοί οι ίδιοι η αιτία του όποιου συνωστισμού δημιουργήθηκε.
3. Παρά το συντονισμένο προπαγανδιστικό οχετό, παρά την τρομοκρατία και την καταστολή, τις εκατοντάδες συλλήψεις και προσαγωγές που εξαπέλυσαν σε ένα λαό που -με την καθημερινή τρομολαγνεία και το νεκρολόγιο του κορονοϊού- προσπαθούν να τον βυθίσουν στην αδράνεια και την παράλυση, χιλιάδες αριστερού και δημοκρατικού κόσμου πανελλαδικά ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα των αριστερών και κομμουνιστικών οργανώσεων και συλλόγων.
Το Πολυτεχνείο, σχεδόν μισό αιώνα τώρα, συνεχίζει να εμψυχώνει τη νεολαία και το λαό, να εμπνέει τους σημερινούς αγώνες για ψωμί – παιδεία – δημοκρατία – εθνική ανεξαρτησία, ενάντια στις πολιτικές της πείνας, της εξαθλίωσης, της άγριας καταστολής και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Αυτά τα επίκαιρα αιτήματα και το μήνυμα του μαζικού λαϊκού ανυποχώρητου αγώνα διατηρούν μια άσβεστη φλόγα στη λαϊκή συνείδηση. Μια φλόγα που παρά τη λυσσασμένη επίθεση των κυρίαρχων δυνάμεων σιγοκαίει όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Για αυτό και, από άκρη σε άκρη της χώρας, τα καλέσματα των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και των συλλόγων, κόντρα στο κλίμα του ζόφου, βρήκαν θετική ανταπόκριση. Και όσοι σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, που έστησε η κυβέρνηση, απέρριψαν τη μαύρη κυβερνητική προπαγάνδα και κατάφεραν να ξεπεράσουν τα μπλόκα, τις προσαγωγές και τις συλλήψεις , αποδείχθηκαν αρκετοί ή και πολλοί για να σπάσουν την κυβερνητική απαγόρευση. Όσο και αν τα ΜΜΕ το αποκρύπτουν, η πολιτική της σιδηράς πυγμής χρεοκόπησε στα καλέσματα και τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν από το Ηράκλειο και τα Χανιά, μέχρι την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και από την Ηγουμενίτσα και τα Γιάννενα μέχρι την Πάτρα και την Ικαρία.
Απαίτηση του λαϊκού κινήματος και του προοδευτικού κόσμου είναι να αρθούν όλες οι στημένες κατηγορίες , να σταματήσει κάθε δίωξη σε βάρος διαδηλωτών και να παραγραφούν τα κατασταλτικά πρόστιμα.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ, συμπλέοντας σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα με τη ΝΔ, όλη την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από αυτήν, ευθυγραμμίστηκε στην πράξη με τη φασιστική κυβερνητική απαγόρευση. Και βρήκε ευκαιρία να ξαναφορέσει «αριστερή» μάσκα, πατώντας πάνω στο κείμενο που του πρόσφερε το ΚΚΕ, συνυπογράφοντάς το μαζί με το ΜΕΡΑ. Ένα κείμενο που περιοριζόταν στη φραστική καταδίκη της απαγόρευσης των συναθροίσεων και όχι μόνο δεν καλούσε το λαό να τη σπάσει, αλλά ούτε καν σε «συμβολικές» κινήσεις τύπου ΚΚΕ δεν προέτρεπε. Ένα κείμενο, δηλαδή, που προσαρμοζόταν στην πολιτική και τη στάση υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ και αποδεχόταν τελικά το τρομοκρατικό απαγορευτικό πλαίσιο. Άλλωστε, εδώ και εννέα μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ -επί της ουσίας- προσφέρει κάθε είδους στήριξη στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, στην πολιτική της καραντίνας, των απαγορεύσεων και της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών.
Η πραγματοποίηση εκδήλωσης στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, όσο και αν επιχειρήθηκε στο εσωτερικό και τη νεολαία του να παρουσιαστεί σαν αμφισβήτηση της φασιστικής απαγόρευσης, δεν ήταν τίποτε άλλο από μια πράξη πειθάρχησης και στοίχισης με την κυβερνητική πολιτική. Σε όλους τους συλλογικούς φορείς, σε όλα τα συνδικαλιστικά όργανα, ο ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε απέναντι σε κάθε πρωτοβουλία και πρόταση για καλέσματα συγκεντρώσεων, επαναλαμβάνοντας στο ακέραιο τα κυβερνητικά προσχήματα περί της δημόσιας υγείας.
Παρά τα αδιέξοδα στα οποία οδηγείται η πολιτική της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται ανήμπορος να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο. Κάθε φράση του ενάντια στην κυβερνητική πολιτική καταβαραθρώνεται μέσα στο δικό του κυβερνητικό παρελθόν της πιστής εφαρμογής της μνημονιακής αντιλαϊκής πολιτικής.
Έτσι κι αλλιώς, η πρότασή του για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής με την κυβέρνηση υπήρξε το κερασάκι στην τούρτα του «εθνικοενωτικού» χαρακτήρα της πολιτικής που ακολουθεί όχι μόνο στο ζήτημα της πανδημίας αλλά σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της περιόδου διακυβέρνησης της ΝΔ.
5. Το ΚΙΝΑΛ ενεργεί σαν κυβερνητικός εταίρος του Μητσοτάκη υπερθεματίζοντας στην κυβερνητική απαγόρευση. Η ένδεια ενός στοιχειώδους αντιπολιτευτικού λόγου, το έφερε στη θλιβερή θέση των «ίσων» αποστάσεων ανάμεσα στο δημοκρατικό κόσμο των διαδηλώσεων και την κατασταλτική θηριωδία της κυβέρνησης, θέση που τελικά μετατράπηκε σε ευθεία στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής. Η επιχείρηση τεσσάρων στελεχών της νεολαίας του να ξεπλύνουν τη δεξιά πολιτική του ΚΙΝΑΛ, με την εμφάνισή τους ανήμερα της 17ης στο μνημείο του Φύσα για φωτογράφιση με τη Μάγδα Φύσα, δεδομένων όλων των παραπάνω, αποτελεί πράξη αυτογελοιοποίησης. Ακόμη, το γεγονός ότι η ανύπαρκτη πλέον ΠΑΣΠ, 47 χρόνια μετά, έχει σφετεριστεί και καπηλεύεται τη σημαία του Πολυτεχνείου, ένα σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, αποτελεί μια πράξη που κινείται στα όρια της πολιτικής αθλιότητας.
Ο αφόρητος ρεφορμισμός του ΜΕΡΑ 25 και οι συνεχείς επικλήσεις του στο Σύνταγμα και το θεσμό της δικαστικής εξουσίας το οδήγησαν στο ΣτΕ. Η απόφαση του ΣτΕ, που όχι τυχαία εκδόθηκε το προηγούμενο βράδυ, αποτέλεσε ένα ακόμη χτύπημα στην μαζικοποίηση των συγκεντρώσεων.
Η άρνησή του να καλέσει ανοιχτά το λαό σε συγκεντρώσεις και η προσπάθειά του να παρουσιαστεί ως αντιπρόσωπος των λαϊκών αγώνων, με τους 9 βουλευτές του να διεκδικούν να πορευτούν στην αμερικάνικη πρεσβεία φανερώνουν τα πραγματικά του χαρακτηριστικά και ρόλο. Το ΜΕΡΑ είναι ένα ρεφορμιστικό συμπλήρωμα της πολιτικής της προσαρμογής και της πειθάρχησης στην πολιτική των απαγορεύσεων.
6. Στο ίδιο μήκος κύματος με τις παραπάνω δυνάμεις, παρά τους αφόρητους λεκτικούς βερμπαλισμούς, κινήθηκε στην πραγματικότητα και το ΚΚΕ. Όλο το προηγούμενο κρίσιμο διάστημα διαβεβαίωνε, σε όλους τους τόνους, πως θα κινηθεί στα πλαίσια μιας συμβολικής κίνησης, όπως την Πρωτομαγιά, κάνοντας διαρκώς λόγο για την «υπεύθυνη στάση» του για την οποία άλλωστε δέχτηκε πολλούς επαίνους και συγχαρητήρια από πολιτικούς εκπροσώπους του αστικού συστήματος και παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Στην πραγματικότητα, και το ΚΚΕ δεν κάλεσε ποτέ και πουθενά σε καμία συγκέντρωση το λαό και το μαζικό κίνημα για το σπάσιμο της απαγόρευσης. Όλες οι κρυφές εκδηλώσεις που προετοίμαζε αποτελούσαν τελικά δηλώσεις πειθάρχησης στην κυβερνητική απαγόρευση. Μπροστά στους χουντικούς νόμους της κυβέρνησης, εμφανίστηκε ξανά να υποτιμά το λαϊκό κίνημα και να θέλει να παρουσιάσει μερικές εκατοντάδες στελέχη του σαν αυτούς που «καθαρίζουν» για λογαριασμό του λαού.
Παρά το γεγονός ότι σε όλη τη χώρα ελέγχει δεκάδες φορείς, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες και εκατοντάδες σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους, ούτε μια στιγμή δεν κάλεσε, ούτε στήριξε καμία πρόταση για ανοιχτές συγκεντρώσεις. Εάν το λαϊκό κίνημα είχε μείνει σε αυτή τη γραμμή, η 17η Νοέμβρη του 2020 πραγματικά θα είχε μείνει στην ιστορία ως η μέρα καταθλιπτικής επιβολής των κυβερνητικών απαγορεύσεων.
Έτσι, το ΚΚΕ προώθησε μυστικές, «συμβολικές», εκδηλώσεις. Πραγματοποίησε, αρχικά, την ολιγάριθμη συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας, κορυφώνοντας το μήνυμα επίδειξης υποδειγματικής τάξης, κατά το «πρότυπο» της Πρωτομαγιάς. Ενώ όλα έδειχναν πως εκεί θα τελείωνε η όποια παρέμβασή του, το μεσημέρι πραγματοποιεί -με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να έχει προηγηθεί κανένα δημόσιο κάλεσμα – πολυπληθέστερη συγκέντρωση στα Προπύλαια, η οποία δέχθηκε την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων, τα χημικά και τις αύρες. Προφανώς, το ότι δεν περιορίστηκε στην πρώτη συγκέντρωση – «υπόδειγμα», φανερώνει τις μεγάλες εσωτερικές πιέσεις του κόσμου του που αναζητά μια αγωνιστική διέξοδο στο σημερινό τέλμα και την πίεση που δημιούργησαν εκείνη τη μέρα τα δημόσια καλέσματα και οι συγκεντρώσεις σειράς οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και συλλόγων εργαζομένων και φοιτητών που πραγματοποιούνταν από το πρωί και θα συνεχίζονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας σε όλη τη χώρα, όπως και η εκφρασμένη δημόσια βούληση για την πραγματοποίηση αντιιμπεριαλιστικής πορείας στην αμερικάνικη πρεσβεία. Να σημειωθεί ακόμη πως, πανελλαδικά, η στάση του διαφοροποιήθηκε. Αλλού διοργάνωσε τις «συμβολικές» του παρεμβάσεις και αλλού σιώπησε εκκωφαντικά.
Όσο για τη συνυπογραφή – «έκπληξη» του κειμένου του με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΜΕΡΑ, καθώς και κάποια «ανοίγματά» του στον εξωκοινοβουλευτικό χώρο, μένει να φανεί αν πρόκειται για μια ευκαιριακή κίνηση ή ανοίγει «νέους» δρόμους για άλλου τύπου «παναριστερές», μετά το ανάλογο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ με τη γνωστή κατάληξη τόσο για την «πρώτη φορά κυβέρνηση αριστεράς» όσο και για τους κομπάρσους της.…
7. Η στάση του Μ-Λ ΚΚΕ, τα δημόσια καλέσματά του για πραγματοποίηση συγκεντρώσεων και αντιιμπεριαλιστικών διαδηλώσεων, που αρκετές μέρες πριν με αφίσες και πανό γνωστοποίησε, η πανελλαδική καμπάνια του, η δράση και η παρέμβαση των συντρόφων στο μαζικό κίνημα, το αγωνιστικό πνεύμα που εκφράστηκε τη μέρα του Πολυτεχνείου στις απαγορευμένες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, συνέβαλαν -στο μέτρο που μας αναλογεί- στο σπάσιμο της φασιστικής απαγόρευσης.
Σε όλα τα σωματεία και τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται σύντροφοι και φίλοι του Μ-Λ ΚΚΕ και των παρατάξεών του, δόθηκε η μάχη για να ληφθούν αποφάσεις για κινητοποιήσεις ενάντια στις απαγορεύσεις. Δίνοντας τη μάχη ενάντια στη γραμμή της προσαρμογής στις «συμβολικές εκδηλώσεις» που έσερνε ο ποικιλώνυμος ρεφορμισμός, υπηρετήθηκε η γραμμή της πίστης στη δύναμη του λαϊκού κινήματος και των αγώνων του. Γιατί μόνο το λαϊκό κίνημα, και κανείς άλλος στο όνομα του, είναι αυτό που μπορεί να σταματήσει και να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Η γραμμή, με την οποία μπήκε στη μάχη ενάντια στην απαγόρευση του εορτασμού της 47ης επετείου του Πολυτεχνείου το Μ-Λ ΚΚΕ, ήταν αυτή της έμπρακτης τιμής στο πραγματικό μήνυμα του Νοέμβρη και όχι της αποστεωμένης ιστορικής γιορτής που θέλουν να του προσδώσουν οι δυνάμεις του αστικού συστήματος και του ρεφορμισμού.
Το Μ-Λ ΚΚΕ, εδώ και εννέα μήνες και από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης του πρώτου lock down του Μάρτη, καταγγέλλει την πολιτική της κοινωνικής καραντίνας και των απαγορεύσεων ως μια πολιτική που, με πρόσχημα την πανδημία, έρχεται να επιβάλει ένα αντιδραστικό καθεστώς περιορισμού των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Τα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη αποκαλύπτουν, ακόμη και στον πιο αθώο, την ορθότητα αυτής της θέσης. Μιας θέσης που το Μ-Λ ΚΚΕ στήριξε εννέα μήνες τώρα, κόντρα στις αφόρητες πιέσεις του συστήματος, αλλά και στις πιέσεις που δημιουργούσε η αποδοχή, η ανοχή και σε ορισμένες περιπτώσεις η ανοιχτή στήριξη και η συμβολή στην πολιτική των απαγορεύσεων από τα επίσημα ρεφορμιστικά κόμματα της «αριστεράς», αλλά και από εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις που έκαναν σημαία τους το «μετά θα λογαριαστούμε».
8. Είναι βέβαιο ότι μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση της ΝΔ, με στόχο την επιβολή μιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής, προσπαθεί να επιβάλει ένα καθεστώς τρομοκρατίας, καταστολής και αναστολής θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Πρόσχημα και όχημα για την ακαριαία επιβολή αυτού του αντιδραστικού πλαισίου, αποτελεί η υγειονομική κρίση. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τίποτα από όσα επιβάλει εδώ και εννέα μήνες η κυβέρνηση δεν αφορά, στην πραγματικότητα, την αντιμετώπιση της πανδημίας. Και αυτό γιατί η εγκατάλειψη του ΕΣΥ και η παραχώρηση της υγείας στα ιδιωτικά συμφέροντα, με ολέθρια για το λαό αποτελέσματα, συνεχίζεται παρά τα όσα η γκεμπελική προπαγάνδα τους ισχυρίζεται.
Η πολιτική των αντιδημοκρατικών επιβουλών, των απαγορεύσεων και της καταστολής, που με σφοδρότητα εγκαινίασε και επιχειρεί να εδραιώσει η κυβέρνηση της ΝΔ, έρχεται για να επιβάλει ένα βαθιά αντιδραστικό πλαίσιο, το οποίο δεν θα τελειώσει με κανένα εμβόλιο. Μια επιχείρηση κατεδάφισης εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι σε εξέλιξη. Ένας ορυμαγδός αλλεπάλληλων αντιλαϊκών μέτρων επιχειρείται να επιβληθούν στο όνομα του νέου κορονοϊού. Επιστέγασμα αυτών των πολύ αρνητικών ανατροπών το νομοσχέδιο Βρούτση, που προωθεί ένα ακόμη πιο ελαστικό και φθηνό εργασιακό μοντέλο, ενώ επιχειρεί τη χαριστική βολή στα συνδικάτα, την απεργία και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.
Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να κρύβονται για πολύ καιρό κάτω από την τρομολαγνεία των κρουσμάτων και των διασωληνωμένων. Ο λαός, μέρα με τη μέρα, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της κυβερνητικής υποκρισίας, των αδιεξόδων που δημιουργεί αυτή η πολιτική και των εγκληματικών συνεπειών της. Ένα κύμα οργής και αγανάκτησης απλώνεται υπόκωφα, για την ώρα, σε όλους τους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους. Οι οικονομικές συνέπειες της βαθιάς ύφεσης, η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, η αναστολή λειτουργίας ολόκληρων τομέων, εργασιακών και επαγγελματικών κλάδων που εκτινάσσει την ανεργία, το κλείσιμο των σχολείων, ο εγκλεισμός, οι διαρκώς εντεινόμενες απαγορεύσεις, τα πρόστιμα και η φασιστικής οσμής καταστολή, δημιουργούν ένα εύφλεκτο κοινωνικό υπόβαθρο.
Τώρα, μπροστά στην απεργία της 26ης Νοέμβρη την ερχόμενη Πέμπτη, οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανώσουν τη μάχη της απεργίας και να δώσουν απάντηση στο σύνολο των αντεργατικών μέτρων και στο νομοσχέδιο – έκτρωμα Βρούτση, δυναμώνοντας τον πανεργατικό αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. Πρέπει να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση στις ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος, τις λίγες μέρες που απομένουν, ώστε να εξαναγκαστούν να προκηρύξουν μαζικές εργατικές συγκεντρώσεις και πορείες τη μέρα της απεργίας σε όλη τη χώρα. Η ΕΡΓΑΣ και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος έχουν απευθύνει κάλεσμα δράσης σε πρωτοβάθμια σωματεία να αναλάβουν αγωνιστική πρωτοβουλία συντονισμού των δυνάμεών τους για να πιέσουν σε αυτή την κατεύθυνση, και αν τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα αρνηθούν τότε άμεσα τα συνδικάτα, δίνοντας τη μάχη της πιο πλατιάς συμμετοχή στην απεργία, να προκηρύξουν κεντρική απεργιακή συγκέντρωση και πορεία. Καλεί όλες τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση
Όσο και αν επιδεικτικά η κυβέρνηση της ΝΔ και οι κυρίαρχοι κύκλοι αγνοούν την ιστορία και τους απαράβατους νόμους της ταξικής πάλης, είναι βέβαιο ότι θα αναμετρηθούν με την λαϊκή οργή. Η απάντηση των προοδευτικών δυνάμεων στο όργιο βίας και καταστολής στην επέτειο του Πολυτεχνείου έστειλε ένα καθαρό μήνυμα. Το ίδιο μήνυμα πρέπει να στείλει η απεργία, οι απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες στις 26 Νοέμβρη: Οι λαϊκοί αγώνες μπορούν να νικήσουν.
Π.Γ. του Μ-Λ ΚΚΕ
22 Νοέμβρη 2020
