Στο προηγούμενο φύλλο του Λ.Δ. γράψαμε σχετικά με την ΠΝΠ, με την οποία παγώνει ο κατώτατος μισθός για το 2020 στα ίδια επίπεδα, και θα υπάρξει εισήγηση για το θέμα αυτό από τον υπουργό Εργασίας τον Ιανουάριο του 2021.
Το τι σκοπεύει να εισηγηθεί ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης έσπευσε, λίγες μέρες μετά την ΠΝΠ, να το προ-εξαγγείλει. Σε ομιλία του στη Βουλή δήλωσε πως η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό -για τον οποίο ως γνωστό προ μηνών η κυβέρνηση υποσχόταν αύξησή του στα 680 ευρώ φέτος και στα 703 σε βάθος τριετίας- παραπέμπεται για όταν “θα έχουμε πλήρη ανατροπή των δυσμενών εξελίξεων” και “αποκλιμάκωση της ανεργίας”. Παραδέχεται ουσιαστικά ότι τα επόμενα χρόνια δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά αύξηση, καθώς οι προβλέψεις για την ύφεση της ελληνικής οικονομίας και για την εκτίναξη της ανεργίας είναι ιδιαίτερα δυσμενείς! Η δήλωσή του σημαίνει ότι οποιαδήποτε βελτίωση του κατώτατου μισθού παραπέμπεται σε άγνωστο βάθος χρόνου και όσο θα διαρκεί η οικονομική κρίση αυτός θα μένει στον “γύψο”.
Σύμφωνα με την κυβερνητική πολιτική η ασφυκτική οικονομική κατάσταση για τους εργαζόμενους, που δημιουργήθηκε με τα μέτρα της για την επιδημία, αντί να είναι λόγος ενίσχυσης του μισθού των χαμηλότερα αμειβομένων εργαζόμενων μετατρέπεται αντίστροφα σε λόγο για την καθήλωσή του και πιθανόν και τη μείωσή του.
Η κυβέρνηση θέλει, έτσι, να χρησιμοποιήσει ακόμα και τον κατώτατο μισθό σαν εργαλείο στήριξης του κεφαλαίου μέσα στην οικονομική κρίση, εκμεταλλευόμενη το μνημονιακό νόμο, με τον οποίο έχει οριστεί αρμόδια να αποφασίζει για το ποσό του κατώτατου μισθού κάθε χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Δηλώνοντας ο υπουργός Εργασίας πως “η αύξηση του μισθού πλέον, με βάση αυτόν τον νόμο, έρχεται να καθοριστεί στη βάση των δημοσιονομικών αντοχών της οικονομίας για να μην κάνει βλάβη” στοχοποιεί κάθε αύξηση του κατώτατου μισθού σαν υπαίτια “βλάβης στην οικονομία”! Και με ακόμα μεγαλύτερο θράσος την καθιστά υπεύθυνη και ένοχη απολύσεων των εργαζόμενων προσθέτοντας πως αύξηση στον κατώτατο μισθό “θα βλάψει τελικά και θα υπονομεύσει τους εργαζόμενους μέσα από απολύσεις”!
Με αυτού του τύπου η προπαγάνδα, από τη μια, επιχειρεί να συκοφαντήσει, εκ προοιμίου κάθε απόπειρα διεκδίκησης αυξημένου κατώτατου μισθού και, από την άλλη, να αθωώσει τους πραγματικούς υπαίτιους της οικονομικής κρίσης, πρώτα απ’ όλα την κυβερνητική πολιτική. Ταυτόχρονα αποτελεί μέγιστη υποκρισία, αυτοί που όλο αυτό το διάστημα έχουν δώσει εκατομμύρια ευρώ σε μεγαλοεπιχειρηματίες και εργοδότες να λένε τάχα ότι ενδιαφέρονται για τους εργαζόμενους. Και να το λένε την ίδια στιγμή που ο υπουργός Εργασίας στην ίδια ομιλία του είπε ότι θα υπάρξουν μειώσεις μισθών σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που θα συμπεριληφθούν στην εκ περιτροπής εργασία και θα ενταχθούν το πρόγραμμα SURE!
Με κυνισμό, μάλιστα, επιχείρησε να υποστηρίξει αυτή την πολιτική αναφέροντας ότι «τριάντα ολόκληρα χρόνια υπάρχουν και η εκ περιτροπής εργασία, και μερική απασχόληση” και ότι “η εκ περιτροπής απασχόληση και η μερική απασχόληση είναι οι δύο βραχίονες των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Γίνονται με βάση τον Ν. 1892/1990, ο οποίος νόμος υπάρχει στον τόπο μας ήδη τριάντα ολόκληρα χρόνια και δεν μπορεί να πει κάποιος από βήματος Βουλής ή από οπουδήποτε ότι θα καταργήσει τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, διότι τη στιγμή που θα τις καταργήσει, την επόμενη μέρα θα έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους»…
Με ωμότητα ο υπουργός Εργασίας κάνει δωράκι στους εργοδότες το να δίνουν μισό μισθό στους εργαζόμενους τους και να τους απασχολούν μισές ώρες, ενώ είναι, ήδη, γνωστό πως η επιδότηση του υπόλοιπου ποσού του μισθού τους από το κράτος και μέσω του προγράμματος SURE δεν θα φτάνει στις κανονικές αποδοχές τους. Φυσικά καταλαβαίνει ο καθένας, ότι ο μισός μισθός δεν θα συνεπάγεται σε πολλές περιπτώσεις και μισή δουλειά! Πολλοί εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να εργάζονται κανονικά με μισό μεροκάματο.
