Η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και ιδιαίτερα του κοινωνικού κράτους Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
Στην Παιδεία, εκτός από τα κλεισίματα σχολείων μέσω των συγχωνεύσεων, ιδιαίτερα οξυμένο εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα και το πρόβλημα της υποστελέχωσης σε ανθρώπινο δυναμικό. Μόνο πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ, υπήρχαν περίπου 1.000 παραιτήσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έφυγαν μεσούσης της χρονιάς, επειδή αδυνατούσαν να καλύψουν τα έξοδα διαβίωσης εκτός έδρας με τον χαμηλό μισθό τους.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την οικονομία, η Ελλάδα καταγράφει την τέταρτη χαμηλότερη επίδοση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης σε ό,τι αφορά την αγοραστική δύναμη του ωρομισθίου των εκπαιδευτικών.
Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί έχασαν το 33% των μισθών τους σε πραγματικούς όρους την περίοδο 2005-2023. Η χώρα μας βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με τη μεγαλύτερη μείωση.
Οι οριζόντιες αυξήσεις των 20 ευρώ μικτά (12,5 ευρώ καθαρά) από τον Απρίλιο του 2025, που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση, ώστε ο βασικός μισθός του Δημοσίου να μην υπολείπεται του κατώτατου στον ιδιωτικό τομέα, ισοδυναμούν περίπου με 2,2% για τον νεοδιόριστο και λιγότερο από 1,5% για τον εκπαιδευτικό με 20 χρόνια προϋπηρεσίας.
Σε βάθος δεκαετίας, μεταξύ του 2013 και του 2023, διαφαίνεται μια παρόμοια τάση. Η Ελλάδα βρέθηκε στην κορυφή της λίστας με τη μεγαλύτερη μείωση κατά 12%, ακολουθούμενη από το Λουξεμβούργο (10%) και την Ιρλανδία, τη Φινλανδία και την Ιταλία (7%).
Σε σχολικές αίθουσες 30 ατόμων, πολλές φορές χωρίς θέρμανση, σε κτίρια παλαιά και χωρίς καμία συντήρηση, η Μόρφωση της νεολαίας στη χώρα μας πλήττεται και από την απουσία του απαιτούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού που δεν μπορεί να επιβιώσει, ιδιαίτερα στην επαρχία, με μισθούς πείνας σε συνθήκες ζωής εκρηκτικής ακρίβειας.
