Ανάγκη διεύρυνσης και κλιμάκωσης των αγώνων
Εν όψει της Γενικής Απεργίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στις 20 Νοεμβρίου, κηρύχθηκαν μια σειρά κλαδικών απεργιακών κινητοποιήσεων:
Στις 11/10 απεργία εργαζομένων σε e-food και Wolt, με κυριότερο και κοινό αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Στις 17/10 πανελλαδική κινητοποίηση ΠΟΕΔΗΝ, με βασικό αίτημα να αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα της δημόσιας Υγείας, με την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία ζητούν προσλήψεις, αυξήσεις μισθών, μονιμοποίηση συμβασιούχων, να φύγουν οι εργολάβοι από τα νοσοκομεία και ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Στις 22-23/10 48ωρη πανελλαδική προειδοποιητική απεργία της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ), με προοπτική κλιμάκωσης, για τη διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ με ποσοστό αύξησης 12%.
Στις 23/10 απεργία εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως αποφάσισε το ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Οι ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς τω εκπαιδευτικών, η κατάργηση της αξιολόγησης, η αντίθεση στις συμπτύξεις τμημάτων και η λήψη μέτρων για την ασφάλεια των σχολείων με κρατική χρηματοδότηση «στο ύψος των πραγματικών αναγκών», βρίσκονται στο επίκεντρο των διεκδικήσεων του κλάδου.
Στις 23/10 απεργία εργαζομένων στα ξενοδοχεία – επισιτισμό – τουρισμό. Αιτήματα της κινητοποίησης είναι η υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις και 5ήμερο 40ωρο, αλλά και η «αξιοπρεπής διαβίωση τους “νεκρούς” μήνες για τους εποχιακά εργαζόμενους μέσω του ταμείου ανεργίας.»
Στις 6/10 απεργία οικοδόμων. Όπως ανακοίνωσε η Ομοσπονδία Οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων Ελλάδας, έχει αποφασισθεί 24ωρη κλαδική απεργία στις 6 Οκτωβρίου και συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 20 Νοεμβρίου για την υπογραφή ΣΣΕ, αυξήσεις και άλλα αιτήματα, για όλους τους οικοδόμους.
Μέχρι να φτάσουμε στις 20 Νοεμβρίου, δεν αποκλείεται να αποφασιστούν και άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις από κλάδους εργαζομένων. Οι μέχρις ώρας αποφάσεις των κλαδικών κινητοποιήσεων, αφενός εκφράζουν ξεκάθαρα την οξύτητα των προβλημάτων που βιώνει ο κόσμος της εργασίας, αφετέρου αναδεικνύουν τη διάθεση των εργαζομένων να κινητοποιηθούν προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους και ταυτόχρονα να αντισταθούν απέναντι στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική ή την όποια εργοδοτική αυθαιρεσία.
Μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας πως αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ διέθεταν τη βούληση να ανταποκριθούν σε αυτό το αγωνιστικό κλίμα το οποίο ξεδιπλώνεται το τελευταίο διάστημα, θα μπορούσε να οργανωθεί ένα πρόγραμμα εργατικών κινητοποιήσεων που δεν θα περιορίζεται στην 24ωρη απεργία που έχουν ανακοινώσει για τις 20 Νοεμβρίου. Ένα πρόγραμμα που δίνει συνέχεια και κλιμάκωση στον αγώνα των εργαζομένων. Ωστόσο, είναι βέβαιο πως δεν θα το κάνουν από μόνες τους. Ο μόνος τρόπος για να γίνει, είναι να ασκηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους προς αυτή την κατεύθυνση. Μέσα από αποφάσεις ΓΣ οι οποίες θα εκφράζουν την αγωνιστική διάθεση, μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα, μέσα από την απαίτηση να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ο αγώνας τους, αυτά είναι που μπορούν να ασκήσουν πίεση στις συμβιβασμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Έχει μεγάλη σημασία στη φάση αυτή, οι εργαζόμενοι αποφασιστικά να στηρίξουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτές τις κινητοποιήσεις τόσο επιμέρους του κάθε κλάδου, όπως βέβαια και την 24ωρη γενική απεργία στις 20 Νοεμβρίου η οποία θα στείλει το μήνυμα αποφασιστικότητας των εργαζομένων. Να στηρίξουν με μαζικούς όρους κάθε κινητοποίηση και να απαιτήσουν τη συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων για τα δίκαια αιτήματά τους.
Μόνο ο δρόμος των μαζικών αγώνων, του πανεργατικού μετώπου αγώνων, με προοπτική κλιμάκωσης μπορεί να βάλει φρένο στην αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική αυτής της κυβέρνησης και των ευνοουμένων της, των μεγαλοεργοδοτών. Κλαδικοί αγώνες στο κοντινό παρελθόν, όπως των εργαζομένων της e-food, που δόθηκαν αποφασιστικά και με μαζικούς όρους είχαν αποτέλεσμα – κατάφεραν να αναστείλουν τα αντεργατικά εργοδοτικά σχέδια. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση όπως και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, κατάφεραν να αλλάξουν τα σχέδια της κυβέρνησης.
Σήμερα το αίτημα για μέτρα ουσιαστικά κατά της ακρίβειας και όχι εκείνα με τα οποία η κυβέρνηση εμπαίζει τον λαό, το αίτημα για ΣΣΕ και πραγματικές αυξήσεις είναι κοινά σε όλο τον ιδιωτικό τομέα.
Το αίτημα για ΕΓΣΣΕ που θα καθορίζει τον κατώτατο μισθό, καταργώντας αφενός τον μνημονιακό νόμο, αφετέρου θέτοντας το κατώτατο όριο του βασικού μισθού, είναι κοινή υπόθεση όλων των εργαζομένων και συσπειρώνει όλους τους κλάδους. Ταυτόχρονα στον δημόσιο τομέα, τα αιτήματα για αυξήσεις και για κατάργηση ενός ακόμη μνημονιακού νόμου και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, για προσλήψεις προσωπικού είναι επίσης υπόθεση όλων των εργαζομένων.
Κοινά αιτήματα για εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δημιουργούν τις προϋποθέσεις να ξεδιπλωθούν μεγάλες κινητοποιήσεις, με σταθμούς την πανελλήνια πανεργατική απεργία στις 20 Νοεμβρίου αλλά και αποφάσεις για συνέχιση των κινητοποιήσεων, εν όψει και του επερχόμενου προϋπολογισμού, όπου μπορούν να συνδεθούν και με επιπλέον αιτήματα όπως την αύξηση των δαπανών για Υγεία-Παιδεία-Πρόνοια.
