Ξεκίνησε στην Κύπρο η προεκλογική περίοδος για την ανάδειξη νέου προέδρου τον Φλεβάρη του 2023. Επιλογή του ΑΚΕΛ, είναι ο Μαυρογιάννης, διπλωμάτης καριέρας, ο οποίος υπηρέτησε όλους τους προέδρους από τον Γλαύκο Κληρίδη και μετά. Από τον κυβερνητικό ΔΗΣΥ κατεβαίνουν δυο υποψήφιοι. Ο πρόεδρός του, Αβέρωφ Νεοφύτου, και ο μέχρι πρόσφατα υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης.
Τόσο αυτές καθαυτές οι υποψηφιότητες, που διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στο θάψιμο του Κυπριακού, όσο και οι ομιλίες τους κατά την εξαγγελία των υποψηφιοτήτων τους, που δεν είπαν σχεδόν τίποτα για το Κυπριακό, δείχνουν το κατάντημα της κυπριακής υπόθεσης.
Το Κυπριακό σήμερα, βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση από το 1974. Ο ΟΗΕ δεν έχει ειδικό απεσταλμένο και ο Γενικός Γραμματέας του αποδίδει στην Ελληνοκυπριακή πλευρά ίσες ευθύνες για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται.
Η Τουρκία και Τουρκοκυπριακή πλευρά ζητούν εκ των προτέρων την αναγνώριση της «κυριαρχικής ισότητας» των Τουρκοκυπρίων, πριν προσέλθουν σε οποιασδήποτε μορφής συνομιλίες. Η θέση αυτή, αν και δεν είναι τυπικά αποδεκτή διεθνώς, έγινε ανεκτή και νομιμοποιήθηκε στον ΟΗΕ και εφόσον δεν προκύψουν συνομιλίες η κυριαρχική ισότητα αποτελεί μια παρακαταθήκη για λύση δύο κρατών.
Η Τουρκία δρα στην Κύπρο ανενόχλητη, αφού εμπεδώνει τα τετελεσμένα στα κατεχόμενα, αλλοιώνοντας τον πληθυσμό με τους εποίκους και ελέγχοντάς τα οικονομικά. Επεκτείνει τη δημιουργία τετελεσμένων με το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων και πραγματοποιεί συνεχώς γεωτρήσεις για εξεύρεση φυσικού αερίου στη Νότια Κυπριακή ΑΟΖ. Σ’ αυτό το κατάντημα οδήγησε η πολιτική των διαβουλεύσεων και συνεχών συμβιβασμών του Αναστασιάδη και τώρα, στη λήξη της θητείας του, θυμήθηκε ότι το Κυπριακό είναι ζήτημα τουρκικής εισβολής και παράνομης κατοχής και όχι «διμερής διαφορά» που αφορά στην ασφάλεια και ενιαία διακυβέρνηση του νησιού.
Στο μεταξύ «εξαιρετικά» νέα ανακοίνωσε η Λευκωσία καθώς η κοινοπραξία Eni-Total προγραμματίζει να προχωρήσει την επόμενή της γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ μέσα σε αυτό τον μήνα. Στην ίδια κατεύθυνση και η ExxonMobil – Qatar Energy ξεκινά σεισμικές έρευνες κατά πάσα πιθανότητα μέσα στον Ιούνιο, για το τεμάχιο 5, και πιθανά σε τμήμα του τεμαχίου 10.
Οι θριαμβολογίες της Λευκωσίας ότι «η Κύπρος εντάσσεται πλέον στο κάδρο για την ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο», συνοδεύτηκαν από την κάθοδο στη Μεσόγειο του νεοαποκτηθέντος από την Τουρκία γεωτρύπανου τον Ιούλιο. Η επιλογή του Ιουλίου δεν είναι τυχαία. Συνδυάζεται με τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, που κάνουν κάθε χρόνο για την εισβολή στα κατεχόμενα. Επιπλέον οι ενέργειες της κατοχικής Τουρκίας συμπίπτουν με γεωτρήσεις, που θα διενεργούν οι αδειοδοτημένες από την Κυπριακή Δημοκρατία εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στην ΑΟΖ με την τουρκική κίνηση να συνιστά απάντηση στις γεωτρήσεις αυτές. Το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία έχει νομιμοποιήσει την πειρατική καταπάτηση της κυπριακής ΑΟΖ. Επέβαλε στην πράξη στους ενεργειακούς κολοσσούς, που δήθεν θα κατοχύρωναν τα κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα, την παράλληλη δραστηριότητά τους με τα Τουρκικά γεωτρύπανα.
