Πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοέμβρη προγραμματισμένη «άτυπη» τριμερής συνάντηση για το Κυπριακό με τη μορφή δείπνου που παρέθεσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Γκουτιέρες, στο Βερολίνο, στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναστασιάδη, και στον ηγέτη του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, Ακιντζί.
Στη δήλωσή του ο Γκουτιέρες, μετά τη συνάντηση, επιβεβαίωσε τη δρομολόγηση νέων δυσμενέστερων εξελίξεων για την Κύπρο με την «αίσθηση του κατεπείγοντος» καθόσον «το (σημερινό) στάτους κβο είναι μη βιώσιμο». Στα πλαίσια αυτά μεθοδεύεται νέα απόπειρα πενταμερούς Διάσκεψης «σε κατάλληλο στάδιο», με τη συμμετοχή και των εγγυητριών δυνάμεων (Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας), με βάση την «Κοινή Διακήρυξη της 11ης Φλεβάρη του 2014», που υιοθετεί την προοπτική των δύο συνιστώντων κρατών και τις «προηγούμενες συγκλίσεις» αλλά και το «πλαίσιο των έξι σημείων» που παρουσίασε ο ΓΓ, τον Ιούνη του 2017 στην Ελβετία. Όλοι αυτοί οι άξονες υποβαθμίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, για μια ενιαία ανεξάρτητη Κύπρο χωρίς κατοχικά στρατεύματα. Αναγνωρίζουν, νομιμοποιούν και διαιωνίζουν το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων. Σε τελευταία ανάλυση μετατρέπουν το Κυπριακό από πρόβλημα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής σε εσωτερικό-διακοινοτικό, ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο της διχοτόμησης του νησιού.
Είναι επίσης χαρακτηριστική η πλήρης εξομοίωση των δυο πλευρών ακόμα και σε επίπεδο προσφώνησης, όπου ο Γκουτιέρες επιχειρεί να εφαρμόσει την «ισότητα» των δυο μερών καθώς αναφέρεται στον Αναστασιάδη σαν «ηγέτη» της ελληνοκυπριακής κοινότητας και όχι σαν Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας σε αντιστοιχία με την αναφορά στον Ακιντζί σαν «Τουρκοκύπριο ηγέτη». Τέτοιες ισοπεδωτικές αναφορές προμηνύουν και το πραγματικό περιεχόμενο της «πολιτικής ισότητας», που θα βρίσκεται υπό τη σκιά του Αττίλα, με την Άγκυρα να κατοχυρώνει κιόλας ντε φάκτο νέα δικαιώματα με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και στα θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και ενώ τα ιμπεριαλιστικά κέντρα Ευρώπης, Αμερικής και Ρωσίας, έσπευσαν να χαιρετήσουν το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων, προκειμένου το καθένα να αναβαθμίσει το μεσολαβητικό του ρόλο και -κατ’ επέκταση- να ενισχύσει την επιρροή του στην περιοχή, η συνάντηση του Βερολίνου παρέπεμψε τη συνέχεια του διαλόγου στο μέλλον. Επιβεβαίωσε τη διαπίστωση του ΓΓ του ΟΗΕ, στην τελευταία έκθεσή του για το Κυπριακό, ότι «το κλίμα στην ειρηνευτική διαδικασία πάει προς το χειρότερο», αναβάλλοντας τη συνέχεια της αναζήτησης των όρων αναφοράς για μετά τις «εκλογές » του Απρίλη, στα κατεχόμενα.
Το ίδιο διάστημα η ένταση κλιμακώνεται. Η Άγκυρα δια του υπουργού Ενέργειας, Ντονμέζ, διαμηνύει ότι θα ακολουθήσει «μια ενεργητική πολιτική με τα εθνικά (της) πλοία το 2020 να διεξάγουν πέντε γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου» διαβεβαιώνοντας ότι «είναι άσκοπη προσδοκία το να περιμένει κάποιος πως η Τουρκία θα υποχωρήσει από τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο» και υπενθυμίζοντας ότι το 2023 θα τεθεί σε λειτουργία ο πρώτος πυρηνικός αντιδραστήρας στο Άκκουγιου, που κατασκευάζεται από τη Ρωσία.
Ταυτόχρονα οι τουρκικές παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ τέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης Φάνον – Χριστοδουλίδη, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Κύπριου ΥΠΕΞ στην Ουάσιγκτον, ενώ ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, με επιστολή του προς το Γενικό Γραμματέα, καταγγέλλει τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην ΑΟΖ/ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Κύπρου καθώς και τις δεκάδες παράνομες στρατιωτικές της δραστηριότητες σε θάλασσα και αέρα.
★★★
Στο μεταξύ η Μέρκελ, από το βήμα του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, απαντώντας έμμεσα στον Γάλλο Πρόεδρο, Μακρόν, ο οποίος χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ «εγκεφαλικά νεκρό», εγκωμιάζοντας τη «διατήρηση του ΝΑΤΟ (που) είναι σήμερα προς το ίδιο το συμφέρον μας, περισσότερο από ό,τι κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ή έστω εξίσου» ευθυγραμμίστηκε με την αμερικανική αγκύρωση της Τουρκίας στη Δύση, υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να παραμείνει μέλος του ΝΑΤΟ και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτό», για γεωστρατηγικούς λόγους, έχοντας υπόψη της και την ανάσχεση των μεταναστευτικών πιέσεων, που ασκεί η Άγκυρα προς την Ευρώπη.
Επίσης οι πρόσφατες αποκαλύψεις στη Λευκωσία σχετικά με τις παρακολουθήσεις του ισραηλινού κατασκοπευτικού βαν, που εντοπίστηκε στη Λάρνακα και εμπλέκουν την κυπριακή Αστυνομία με εταιρείες ισραηλινών συμφερόντων, ανατρέπουν την υποτελή γραμμή Αθήνας και Λευκωσίας για στήριξη σε «στρατηγικούς συμμάχους» και εταίρους, που παραδίδουν την υπεράσπιση της κυριαρχίας σε γη, αέρα και θάλασσες σε ξένους προστάτες.
