Στοχευμένες παρεμβάσεις στην άσκηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, κυρίως στα πρωτοβάθμια σωματεία, επιχειρεί η κυβέρνηση και η εργοδοσία μέσα από το αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση- Χατζηδάκη, όπως αυτό παρουσιάστηκε στη δημοσιότητα.
Το νομοσχέδιο προβλέπει:
Καταχώρηση συνδικαλιστικών οργανώσεων και μελών στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. (Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων) που τηρείται στο Πληροφοριακό Σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ και είναι υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας. Πέρα από το καταστατικό της συνδικαλιστικής οργάνωσης, τις δικαστικές αποφάσεις που εγκρίνουν πράξεις της και την έδρα και τα στοιχεία επικοινωνίας, πρέπει να τηρούνται σε ψηφιακή μορφή στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.:
-Ο αριθμός των μελών της που είχαν δικαίωμα ψήφου κατά την εκάστοτε πιο πρόσφατη γενική συνέλευση για εκλογή οργάνων διοίκησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης, ο αριθμός μελών που ψήφισαν στις εκλογές αυτές και η σύνθεση των οργάνων διοίκησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης, όπως προκύπτουν από υπεύθυνη δήλωση του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της, την οποία η συνδικαλιστική οργάνωση εργαζομένων οφείλει να καταθέσει στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.
-Οι οικονομικές της καταστάσεις και οι χρηματοδότες της συνδικαλιστικής οργάνωσης, και τα κύρια οικονομικά της μεγέθη ως προς τα έσοδα κατά κατηγορία εσόδων (ιδίως συνδρομές μελών, δωρεές και χορηγίες, επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις του δημοσίου, πόροι από εισφορές που παρακρατούνται υποχρεωτικά ή άλλες, λοιπά έσοδα) και ως προς τις δαπάνες κατά κατηγορία δαπανών (ιδίως μισθοί υπαλλήλων, αποζημιώσεις, οδοιπορικά και κάθε είδους λοιπές παροχές προς συνδικαλιστές, αμοιβές τρίτων, ενοίκια, λοιπά λειτουργικά έξοδα).
Όσον αφορά τις Γενικές Συνελεύσεις και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες ορίζονται τα εξής:
Ειδικά για την απεργία μπαίνει η προϋπόθεση της ψήφισής της από το 1/2 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών του σωματείου ενώ για όλες τις υπόλοιπες αποφάσεις απαιτείται το 1/3 (επανάληψη της αντιαναπτυξιακής διάταξης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ).
-Επιπλέον μπαίνει ως υποχρέωση της συνδικαλιστικής οργάνωσης η παροχή δυνατότητας για ηλεκτρονική ψηφοφορία και για την εξ αποστάσεως παρακολούθηση της γενικής συνέλευσης, διαφορετικά οι αποφάσεις της δεν θεωρούνται έγκυρες. Ιδιαίτερα το νομοσχέδιο ορίζει ότι «το καταστατικό οφείλει να προβλέπει τους τρόπους εξ αποστάσεως συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση και ψήφου». Η διάταξη αυτή συνεπάγεται ότι πρέπει να αλλάξουν όλα τα καταστατικά των σωματείων. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει παντού να συγκληθούν Καταστατικές Γενικές Συνελεύσεις που απαιτούν πολύ αυξημένη απαρτία για να εγκριθεί μεταβολή ή προσθήκη άρθρου στο Καταστατικό. Αυτό στην πράξη σημαίνει μια διαδικασία που για πολύ καιρό μπορεί να απενεργοποιήσει τη λειτουργία σωματείων, καθώς χωρίς την προσθήκη άρθρου στο καταστατικό τους που να ρυθμίζει την εξ αποστάσεως συμμετοχή και ψηφοφορία δεν θα μπορούν να πάρουν αποφάσεις σε Γενικές Συνελεύσεις!
Ταυτόχρονα αφαιρείται το δικαίωμα ενός σωματείου και των μελών του να προσκαλέσουν στη γενική συνέλευση κάποιον ο οποίος δεν ανήκει στα μέλη του σωματείου. Συγκεκριμένα: «Απόφαση συνέλευσης μπορεί να ακυρωθεί αν στη Συνέλευση παραβρέθηκαν φυσικώς ή εξ αποστάσεως πρόσωπα που δεν ήταν μελη της συνδικαλιστικής οργάνωσης και η παρουσία τους μπορούσε να επηρεάσει το αποτέλεσμα».
Περιορίζονται οι συνδικαλιστικές άδειες κυρίως στα πρωτοβάθμια σωματεία αφού μέρος της συνδικαλιστικής άδειας που μέχρι τώρα καλύπτονταν από τον εργοδότη ως προς τον μισθό και τις ασφαλιστικές εισφορές, πλέον μετακυλίεται στα έξοδα του σωματείου.
Τα παραπάνω επιβάλλονται ως προϋποθέσεις για να μπορεί η εκάστοτε συνδικαλιστική οργάνωση να ασκεί συνδικαλιστική δράση, να προκηρύσσει απεργίες, να διαπραγματεύεται συλλογικά και να καταρτίζει συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να προστατεύει τα μέλη της έναντι της απόλυσης και της μετάθεσης.
Η λειτουργία των σωματείων, ο έλεγχος των οικονομικών εσόδων και εξόδων ενός σωματείου, ο τρόπος σύγκλησης των γενικών συνελεύσεων ο τρόπος προκήρυξης απεργίας μπαίνουν κάτω από πιο στενή κρατική εποπτεία.
Οι όροι λειτουργίας των σωματείων που περιγράφονται στο νομοσχέδιο αποτελούν προαπαιτούμενα για τη νόμιμη λειτουργία τους και συνιστούν έναν ακόμα πιο ασφυκτικό κρατικό και εργοδοτικό έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης. Κύρια στόχευση κυβέρνησης και εργοδοσίας αποτελούν τα δύο αγκωνάρια του συνδικαλιστικού κινήματος, δηλαδή η απεργία, η προκήρυξη της οποίας γίνεται πλέον πολύ πιο δύσκολη έως και αδύνατη και η δια ζώσης γενική συνέλευση των σωματείων, η οποία αποτελεί την πιο ζωντανή και σημαντική διαδικασία στην οποία οι εργαζόμενοι συνέρχονται για να συζητήσουν, να αντλήσουν δύναμη και να αποφασίσουν τη δράση τους ενάντια στις εργοδοτικές επιθέσεις και τις αντεργατικές πολιτικές.
Η ωμή παρέμβαση που επιχειρεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη στον εργατικό συνδικαλισμό πρέπει να βγάλει το σύνολο των εργαζομένων στον δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους που απειλούνται με ένα βαρύτερο χτύπημα.
