Πολλά νέα στοιχεία και αποκαλύψεις έρχονται καθημερινά στο φως, χάρη στην επιμονή και την αντοχή των οικογενειών των θυμάτων, που επικυρώνουν επί της ουσίας ξανά και ξανά αυτό που ο καθένας έχει καταλάβει από την πρώτη στιγμή, τη συγκάλυψη ενός προδιαγεγραμμένου εγκλήματος. Τα ηχητικά ντοκουμέντα που καταγράφουν τις τελευταίες στιγμές των επιβατών της αμαξοστοιχίας, η εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος, η πλημμελής εξέταση του πρώτου κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας, η καταστροφή κρίσιμου βιντεοληπτικού υλικού της φόρτωσης, της πορείας και των ενδιάμεσων σταθμών της εμπορικής αμαξοστοιχίας, η αδικαιολόγητη μη συμπερίληψη, από πλευράς ανακριτικών αρχών, εμπειρογνωμόνων, η τερατώδης εμπλοκή της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού (Υπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, Περιφέρεια, Αστυνομία, Πυροσβεστική, Δικαιοσύνη κλπ).
Και σε όλη αυτή την επιχείρηση έβαλε φρένο, πραγματικά οργισμένος, ένας ολόκληρος λαός. Και είναι αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες που βρέθηκαν την Κυριακή στις διαδηλώσεις, που καθόρισαν τις εξελίξεις και όχι η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, που «ξύπνησε» μετά τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις και «ενεργοποιήθηκε» με τις διάφορες προτάσεις για εξεταστικές, προανακριτικές επιτροπές, για προτάσεις μομφής, προ ημερήσιας συζήτηση στη Βουλή, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί τις αντικυβερνητικές διαθέσεις του κόσμου, αφού αυτή από μόνη της αδυνατεί να ασκήσει αντιπολίτευση.
Ήταν αυτή η λαϊκή αντιπολίτευση που «τάραξε τα νερά», που γκρέμισε την επιχείρηση συγκάλυψης, που στρίμωξε την κυβέρνηση και που «έβαλε φωτιά» στο πολιτικό σκηνικό. Ήταν αυτοί οι διαδηλωτές της Κυριακής που απέδωσαν πραγματική δικαιοσύνη, που «επικύρωσαν» τα στοιχεία των πραγματογνωμόνων και την αλήθεια. Και αυτό, εκτός των άλλων, είναι ένα πολιτικό δίδαγμα. Για το πώς αναμετριέται η αλήθεια με το ψέμα στην κοινωνία τής εκμετάλλευσης και της αδικίας. Για το πώς ο λαός κερδίζει, όταν μπορεί να βγει στο δρόμο.
Μητσοτάκης ως μετανοούσα Μαγδαληνή: «Δεν ήξερα, παραπλανήθηκα»
Η λαϊκή κατακραυγή ανάγκασε και το Μητσοτάκη, το «νούμερο ένα» υπεύθυνο για το έγκλημα των Τεμπών και κυρίως για την εξοργιστική επιχείρηση συγκάλυψης, να αναδιπλώνεται, να προβάλλει την «οργή και τη στεναχώρια του», να εμφανίζεται ότι μιλάει «στο όνομα των γονιών» και «του πόνου τους». Αυτός που δύο χρόνια τους κοροϊδεύει με το χειρότερο τρόπο. Αυτός που υπερασπίζεται ακόμη και τώρα την πολιτική κατακερματισμού – ιδιωτικοποίησης του σιδηρόδρομου με τις Οδηγίες της ΕΕ ανά χείρας, τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, την ανυπαρξία σύγχρονων συστημάτων ασφαλείας. Αυτός που την Κυριακή 26 Γενάρη, στην συνηθισμένη του ανάρτηση στα «social media» έγραψε σχεδόν 2.500 λέξεις για τις εξελίξεις στη χώρα και δεν βρήκε ούτε μία για τα Τέμπη.
Υπό την πίεση των αποκαλύψεων, με το άγχος του να ξεχειλίζει από την πίεση των στοιχείων που έχουν προκύψει, προσπάθησε ανεπιτυχώς μέσα από συνέντευξή του να δικαιολογηθεί, λέγοντας ότι αυτός -πρωθυπουργός της χώρας- «μετέφερε πληροφορίες» (αν είναι δυνατόν;), όταν πριν δυο χρόνια διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό ότι «είναι απόλυτα βέβαιο ότι η αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα παράνομο», λες και δεν είναι αυτός που ηγείται αυτού του κρατικού μηχανισμού. Αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι υπάρχουν «αναπάντητα ερωτηματικά», αλλά, παρά το θλιμμένο ύφος του, έσπευσε να συμπληρώσει ότι «οι απαντήσεις μπορούν να δοθούν μόνο από τη Δικαιοσύνη».
Υποκρισίας το ανάγνωσμα. Δεν διευκρίνισε ποιοι του έδωσαν τέτοιες «πληροφορίες», ποιος έσβησε τα βίντεο με τη φόρτωση του τρένου, ποιος συγκρότησε τις στημένες επιτροπές, ποιος συντόνισε την προσπάθεια καταστροφής του βιολογικού υλικού των θυμάτων λίγες μέρες μετά το έγκλημα και όλων των άλλων στοιχείων πριν τη δίκη, ώστε τα πλέον ουσιώδη στοιχεία για τη διερεύνηση των ευθυνών, που έχουν περιληφθεί στην δικογραφία, να κατατίθενται από τους συγγενείς των θυμάτων! Το μοναδικό βίντεο που υπάρχει από την εμπορική αμαξοστοιχία προέρχεται από κάμερα «μίνι μάρκετ». Το βρήκαν και αυτό οι συγγενείς και το πήγαν στον ανακριτή. Τα χώματα «ξεμπαζώθηκαν» και μεταφέρθηκαν σε ιδιωτικό οικόπεδο, όπου βρέθηκαν -και πάλι από τους συγγενείς- 14 μήνες μετά.
Ο Μητσοτάκης παρέπεμψε στο «πρώτο πόρισμα της Πυροσβεστικής», στον ΟΣΕ -λες και όλοι αυτοί δεν δρουν όπως τους προστάζουν από την εκάστοτε κυβέρνηση- και «στην απάντηση της Hellenic Train», ότι το τρένο δεν μετέφερε εύφλεκτες ύλες. Λες και υπήρχε περίπτωση η εταιρεία που μετέφερε παράνομα φορτία να ερωτηθεί και να απαντήσει ότι μετέφερε παράνομα φορτία που έκαψαν τον κόσμο. Λες και ο ρόλος του κρατικού μηχανισμού είναι απλά να ρωτάει τις εταιρείες αν τα έκαναν όλα σωστά και τίμια και όχι να τις ελέγχει για αυτό. Ακόμη και τώρα ισχυρίζονται πως η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνη για αυτά που μεταφέρει ένα τρένο!
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση, περιμένει μήπως τα επόμενα πορίσματα διαφοροποιήσουν κάπως τα δεδομένα και φαίνεται ότι, θέλοντας να αποσείσει τις δικές της ευθύνες, αναγκάζεται να «δείξει» την «Hellenic Train», με το Μητσοτάκη να δηλώνει ότι «Αν η “Hellenic Train” μάς διαβεβαιώνει ότι σε αυτή την αμαξοστοιχία δεν υπήρχε τίποτε πέραν αυτών που γνωρίζαμε και προέκυψε κάτι άλλο, η ευθύνη βαρύνει πρωτίστως αυτή» και «θα πρέπει να λογοδοτήσει» και την Εισαγγελία Λάρισας να καλεί τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της «Ηellenic Train» Μαουρίτσιο Καποτόρτο για ψευδή κατάθεση, ο οποίος στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής έδωσε ασαφείς και αόριστες απαντήσεις και επιχείρησε την μετάθεση ευθυνών προς άλλους.
Κάτω από την επίδραση των παλλαϊκών κυριακάτικων συλλαλητηρίων, φάνηκε να περιορίζεται η αλαζονεία και η έπαρση και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων, που μετά την Κυριακή, εμφανίζονται μαζεμένοι να επιδίδονται σε πιρουέτες σεμνότητας και «συμπόνοιας». Βέβαια ο ανεκδιήγητος κυβερνητικός εκπρόσωπος Μαρινάκης, συνεχίζει να παραπέμπει στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, να αναμασά το «παραμύθι» της θεωρίας του ανθρώπινου λάθους και της διάχυσης ευθυνών, να κατηγορεί τα «κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία προσπαθούν να βρουν αφήγημα στις πλάτες πονεμένων ανθρώπων» και να «βγάζει λάδι» την ΕΡΤ που πραγματικά προσπάθησε να «θάψει» τις συγκεντρώσεις.
Ο γνωστός για το θράσος του κυβερνητικός τηλεαστέρας Γεωργιάδης, που στην αρχή έλεγε ότι αν η τραγωδία χαρακτηριστεί «έγκλημα οι αποζημιώσεις που θα πάρουν (οι συγγενείς) θα είναι εκατομμύρια, ενώ αν είναι δυστύχημα θα πάρουν εκατοντάδες χιλιάδες»…, αναγκάστηκε να «ανακρούσει πρύμναν», για να ανακαλύψει «κλαίων» ότι «εδώ εξυφαίνεται μεθοδικά ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της Χώρας».
Και όντως το οικονομικό-πολιτικό κατεστημένο που βρίσκεται πίσω από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κρατά στα χέρια του τα νήματα της εξουσίας, ανησυχεί από την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Και από τα επιτελεία του εξυφαίνονται σίγουρα τέτοια σενάρια για να αντιμετωπιστεί η προϊούσα φθορά της κυβέρνησης που βρίσκεται στριμωγμένη, που το -όποιο- πολιτικό κεφάλαιο του Μητσοτάκη εξαντλείται και που δεν προκύπτει μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση από την ψοφοδεή και διασπασμένη «αντιπολίτευση». Οι «σκληρές» και «επιθετικές» ερωτήσεις που έκανε στον Μητσοτάκη ένας δημοσιογράφος, που συνήθως τον «χαϊδεύει», μαρτυρά πολλά για τη στάση της αστικής τάξης απέναντί του. Ο δρόμος φαίνεται να στενεύει. Ο Σαμαράς δεν σταματάει τις «υπονομευτικές» παρεμβάσεις κάνοντας λόγο για «κατρακύλα» της κυβέρνησης, η ακροδεξιά ενισχύεται και οι ιθύνοντες του πολιτικού σκηνικού βρίσκονται σε πυρετώδεις διεργασίες για την αναζήτηση διεξόδου.
Πέρα όμως από την επιχείρηση συγκάλυψης, εκείνο που προκύπτει ξεκάθαρα για το έγκλημα στα Τέμπη είναι οι ευθύνες του πρωθυπουργού, Κ. Μητσοτάκη, της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ.), του αστικού κράτους συνολικά καθώς και της εταιρείας («Hellenic Train»), για την πολιτική απελευθέρωσης, κατάτμησης των σιδηροδρόμων σε ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ, ιδιωτικοποίησης και υποχρηματοδότησης των σιδηροδρομικών μεταφορών και τη λειτουργία τους με γνώμονα το κέρδος και όχι τη φθηνή και ασφαλή εξυπηρέτηση των επιβατών.
Το έγκλημα στα Τέμπη μαζί με την ακρίβεια και την πολεμική οικονομία ΝΑΤΟ-ΕΕ-κυβέρνησης προσβάλλουν και πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειονότητα και αυτό δημιουργεί ρεύματα λαϊκής οργής, δυσαρέσκειας και τάσεις αμφισβήτησης, που εκφράζονται με διάφορους τρόπους και αφορμές, που φέρνουν τον λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο, που αυτός μόνο μπορεί να καλύψει το κενό της αντιπολίτευσης.
Τώρα, θα πρέπει μπροστά στη θλιβερή συμπλήρωση 2 χρόνων από το έγκλημα των Τεμπών να κλιμακωθεί ο παλλαϊκός αγώνας με πανεργατική απεργία, οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερη απομόνωση την κυβέρνηση Μητσοτάκη κι όλους αυτούς που τη στηρίζουν, για να αποκαλυφθεί όλη η επιχείρηση συγκάλυψης και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Βέβαια σε αυτό τον αγώνα αντοχής έχουμε ακόμη πολύ δρόμο.
