Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ
- Καταγγέλλουμε την αντιλαϊκή πολιτική της δραματικής περικοπής των δαπανών για την υγεία και της εγκληματικής αδιαφορίας απέναντι στις ανάγκες της υγειονομικής προστασίας του λαού που τηρεί η κυβέρνηση της ΝΔ
- Απαιτούμε την άμεση κάλυψη όλων των αναγκών του νοσοκομείου Ρεθύμνου και συνολικά του ΕΣΥ
- Υποστηρίζουμε το δίκαιο αγώνα των υγειονομικών ενάντια στα αντιδραστικά μέτρα της υποστελέχωσης των νοσοκομείων και της υπονόμευσης των εργασιακών δικαιωμάτων και συλλογικών κατακτήσεων των εργαζομένων
- Καταδικάζουμε την πολιτική του αυταρχισμού, της λαϊκής τρομοκράτησης και ποινικοποίησης της συλλογικής πάλης
Το Μ-Λ ΚΚΕ καταδικάζει, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, την αντιδραστική πολιτική της πλήρους απαξίωσης των λαϊκών αναγκών για υγειονομική προστασία που τηρεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με τα βάρβαρα μέτρα της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης του ΕΣΥ, της αδιοριστίας και της έλλειψης των αναγκαίων κλινικών ΜΕΘ, αλλά και της συνακόλουθης ενίσχυσης των επιχειρηματιών στο χώρο της Υγείας.
Η αντιλαϊκή αυτή πολιτική από τη μια απαξιώνει εντελώς τις ανάγκες του λαού για περίθαλψη και από την άλλη δημιουργεί ένα ασφυκτικό εργασιακό καθεστώς για τους «ήρωες» γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους λοιπούς εργαζομένους, που καλούνται, με έναν τεράστιο φόρτο εργασίας, με εξαντλητικά ωράρια, να «μπαλώσουν» τα δυσαναπλήρωτα κενά των υποστελεχωμένων κλινικών.
Στη βάση αυτή, στο Νοσοκομείο του Ρεθύμνου, δεκαπέντε (15) γιατροί υπέβαλαν αιτήσεις παραίτησης, διαμαρτυρόμενοι για το ασφυκτικό καθεστώς των εξαντλητικών εφημεριών και γενικότερα των εξουθενωτικών εργασιακών ωραρίων που ακυρώνουν τις βασικές προϋποθέσεις της υπεύθυνης άσκησης του έργου τους. Οι αιτήσεις παραίτησης των γιατρών (14 στην παθολογική κλινική και 1 στην παιδιατρική) ακολούθησαν μετά την άρνηση της διοίκησης να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα της μείωσης των εφημεριών και της συνακόλουθης πρόσληψης του αναγκαίου ιατρικού προσωπικού.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, όχι μόνο δεν παίρνει τα στοιχειώδη μέτρα υγειονομικής θωράκισης του λαού έναντι του κορονοϊού, ενισχύοντας το δημόσιο σύστημα υγείας, στελεχώνοντας τα νοσοκομεία με το αναγκαίο προσωπικό σε όλους του τομείς (30.000) και δημιουργώντας τις αναγκαίες κλίνες ΜΕΘ (3.000), αλλά επιπλέον μειώνει τον κρατικό προϋπολογισμό για την υγεία(17%), εν μέσω πανδημίας, και χαρίζει πλουσιοπάροχα τεράστια ποσά στους κλινικάρχες, επιβεβαιώνοντας στην πράξη την στόχευσή της για πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Πρόκειται για μια πολιτική απαξίωσης των λαϊκών αναγκών για περίθαλψη, που παίρνει δραματικές διαστάσεις αυτή την περίοδο της επίθεσης του κορονοϊού, και συγχρόνως δείχνει τις απώτερες πολιτικές στοχεύσεις της δεξιάς κυβέρνησης για ισοπέδωση των δικαιωμάτων του λαού για υγεία, περίθαλψη, πρόνοια, ασφάλιση και για συνακόλουθη φίμωση του λαϊκού κινήματος.
Ωστόσο, η αντιδραστική αυτή πολιτική της ΝΔ έχει ισχυρά ερείσματα στην πολιτική της προκάτοχης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που με αριστερό μανδύα ακολούθησε τον ευρωμονόδρομο, επέβαλε το 3ο Μνημόνιο και εξάγνισε όλες τις αντιλαϊκές συνθήκες της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ που επιτάσσουν: συρρίκνωση του δημόσιου τομέα της Υγείας, εισαγωγή των ιδιωτικο-οικονομκών κριτηρίων στη λειτουργία του, κατάργηση των διορισμών μονίμων, γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχολισιμότητας και συνολικότερα εμπορευματοποίηση της υγείας. Συνεπώς, ο ΣΥΡΙΖΑ -που και σήμερα, ουσιαστικά, καταθέτει «υπεύθυνες» προτάσεις συνδιαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, ζητώντας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να δεχτεί την πρότασή του για «Υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής!»- και από τη θέση της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης βάζει πλάτη σε μια καταστροφική για τα λαϊκά στρώματα πολιτική. Μια πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας, την οποία ανοιχτά και χωρίς «αριστερά» πρόσημα στηρίξαν και στηρίζουν ΝΔ-ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικώς όλα τα κόμματα του κεφαλαίου.
Με γνώμονα αυτήν την αλήθεια, οφείλουν όλοι οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας, γιατροί, νοσηλευτές και όλοι οι υπάλληλοι να ενωθούν στο σωματείο τους, να αντισταθούν στα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα, χωρίς αυταπάτες για «υπεύθυνη» διαχείριση της υγειονομικής και εν γένει καπιταλιστικής κρίσης. Γιατί η μόνη υπεύθυνη στάση είναι αυτή της ριζικής άρνησης των αιτίων που παράγουν το πρόβλημα και της μαζικής, ενωτικής και ανυποχώρητης πάλης ενάντια στις πολιτικές που εδραιώνουν και ισχυροποιούν αυτά τα αίτια.
