Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Τέσσερα χρόνια επιβολής μνημονιακής βαρβαρότητας δεν σβήνονται, δεν παραγράφονται με κούφιες δημαγωγίες. Τα πεπραγμένα στέκουν αμείλικτα. Καμιά κίβδηλη εικόνα «επιτυχιών» και νέων υποσχέσεων, καμιά υποκριτική αυτοκριτική δεν μπορεί να σταματήσει, πολύ περισσότερο να αναστρέψει το κύμα πλατιάς λαϊκής δυσαρέσκειας. Και ο «απολογισμός» και το «πρόγραμμά» τους, και όσα έπραξαν και όσα υπόσχονται πως θα πράξουν, τους τοποθετούν απέναντι από το λαό, σε εχθρική διάταξη.
Το μόνο που απομένει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, για να συγκρατήσει εκλογικές δυνάμεις και να σταθεροποιήσει τη θέση της εναλλακτικής πολιτικής δύναμης στο σημερινό δίπολο κυβερνητικής διαχείρισης, είναι η καλλιέργεια φόβου, η επιστράτευση απειλών προς το λαό. Η προπαγάνδα της συμπυκνώνεται στο νέο παραπλανητικό αφήγημα «να μην ξαναγυρίσουμε στις μαύρες μέρες των μνημονίων». Κάτι που το ταυτίζει αποκλειστικά με την κυριαρχία και την επάνοδο της ΝΔ στην κυβερνητική εξουσία. Μοναδική τάχα διέξοδος η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζεται. Και πασχίζει να επιβάλει σαν αλήθεια το ψευδολόγημα περί του «τέλους των μνημονίων και της επιτροπείας», θέτοντας βέβαια την εκβιαστική προϋπόθεση πως κυβέρνηση θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή του λαού και τις τύχες της χώρας, ταυτίστηκε με την πολιτική της Δεξιάς. Κράτησε ανέπαφα τα πρώτα δυο Μνημόνια και ψήφισε, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, τους ΑΝΕΛ, το τρίτο, το δικό της Μνημόνιο. Εδραίωσε δηλαδή και κλιμάκωσε τη μνημονιακή υποδούλωση του λαού και της χώρας στους ισχυρούς της ΕΕ. Όσο για το πρόγραμμα που προβάλλει τώρα, αν αφαιρέσουμε κάποιες ανέξοδες και αμφίβολες προεκλογικές υποσχέσεις, είναι ένα πρόγραμμα που ορίζεται αυστηρά από το πλαίσιο της περιβόητης «ενισχυμένης εποπτείας». Είναι ένα πρόγραμμα που μοιάζει τόσο με το αντίστοιχο της ΝΔ, ώστε να εγκαλείται από αυτήν για αντιγραφές. Οι όποιες διαφοροποιήσεις είναι μικρής σημασίας για τα λαϊκά συμφέροντα. Απλώς, διανθίζεται με μπόλικη φιλολαϊκή λογοκοπία.
Οι «μαύρες μέρες των μνημονίων» δεν θα αποτελούν παρελθόν εάν κυβέρνηση, μετά τις εκλογές, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι εδώ και θα είναι εδώ, με τελικό υπεύθυνο τον Α. Τσίπρα, την κυβέρνησή του, την κοινοβουλευτική του ομάδα, που στάθηκε αρραγής σε όλες τις κατάπτυστες διαδικασίες και ψηφοφορίες επιβολής των εκατοντάδων σκληρών μνημονιακών διατάξεων. Είναι εδώ και θα είναι εδώ, γιατί έχουν δεσμευτεί απολύτως για την επιβολή της «ενισχυμένης εποπτείας», «ενός στιβαρού μεταπρογραμματικού πλαίσιου εποπτείας, που θα καταστήσει δυνατή τη στενή παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης στην Ελλάδα, καθώς και της εξέλιξής της», όπως υπογραμμίζεται στις σχετικές εκθέσεις των «εταίρων».
Αυτό είναι το αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα και της δικής τους αντιλαϊκής διακυβέρνησης. Η αδυσώπητη πραγματικότητα μιας ρημαγμένης, πτωχευμένης Ελλάδας και ενός λεηλατημένου λαού που θα παρακολουθούνται στενά και θα εποπτεύονται έως ότου αποπληρωθούν τα δάνεια της υποδούλωσης. Κάποιες δεκαετίες ακόμη… Καμιά κανονικότητα λοιπόν δεν έχει επιστρέψει. Και αποτελεί μεγάλο θράσος, και μεγάλη πρόκληση για το λαό, ο πρωθυπουργικός ισχυρισμός πως η χώρα έχει «ανακτήσει το δικαίωμά της να ορίζει τις τύχες και το μέλλον της».
Η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν, μετά τον τρίτο «μεταμνημονιακό» έλεγχο, δεν αφήνει περιθώρια για προεκλογικούς τακτικισμούς, για νέα παραμυθολογία. Οι δανειστές δεν ανέχονται καμιά παρέκκλιση από τα συμφωνηθέντα. Κουνούν το δάχτυλο ακόμη και για αυτά τα ψηφοθηρικά ψίχουλα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Επισημαίνουν αυστηρά τον «εκτροχιασμό» 22 προαπαιτούμενων! Και απαιτούν επαναφορά και συμμόρφωση στη διατεταγμένη δημοσιονομική τάξη. Αυτοί είναι οι δανειστές και αυτές είναι οι απαιτήσεις τους. Δεν πρόκειται για κάτι τωρινό, για κάτι που προέκυψε ξαφνικά, για κάποιους ακραίους συντηρητικούς κύκλους στις Βρυξέλλες, όπως υψώνει τους τόνους ο Α. Τσίπρας, σε μια φτηνή, απέλπιδα δημαγωγική προσπάθεια δήθεν αντάρτικου. Είναι οι εταίροι του, αυτοί οι ίδιοι που τον επευφημούσαν και τον επιβράβευαν όταν το πολιτικό του κεφάλαιο δεν είχε συρρικνωθεί και ήταν ο αδιαμφισβήτητος διεκπεραιωτής των εντολών τους. Και επειδή, βεβαίως, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει, πάνω απ’ όλα, για το πολιτικό της μέλλον δίνει παράλληλα και τις απαιτούμενες διαβεβαιώσεις εκεί που οφείλει. «Για εμάς υπέρτατο είναι να μη θέσουμε σε αμφισβήτηση τη δημοσιονομική ασφάλεια της χώρας», τονίζουν όταν εγκαταλείπουν τα προεκλογικά μπαλκόνια της δημαγωγίας.
Η επόμενη μέρα
Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα; Όταν οι κάλπες κλείσουν; Το αποτέλεσμα φαίνεται προεξοφλημένο. Προεξοφλημένη είναι και η άσκηση σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής από το επιτελείο της ΝΔ.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης και όσοι τον πλαισιώνουν δεν κρύβονται. Θεωρούν μάλιστα πλεονέκτημά τους την ωμή, χωρίς προσχήματα, προβολή ενός αντιδραστικού προγράμματος εδραίωσης και κλιμάκωσης της αντεργατικής επίθεσης και της αντικοινωνικής πολιτικής. Υπόσχονται ασυδοσία, φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, πάσης φύσεως «διευκολύνσεις» στο μεγάλο κεφάλαιο. Ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στους «επενδυτές», στην ολοκληρωτική επιβολή του ξένων πολυεθνικών στη χώρα μας. Διαβεβαιώνουν κατηγορηματικά τους δανειστές για μια Ελλάδα – ξέφραγο αμπέλι, όπου οι «μεταρρυθμίσεις» – εντολές τους θα διεκπεραιώνονται απρόσκοπτα. Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο πάνω στο έδαφος μιας ανελέητης λιτότητας για τα πλατιά εργατολαϊκά στρώματα, διατήρησης και επέκτασης των συνθηκών εργασιακής ανασφάλειας και ανυπαρξίας στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, παραπέρα συρρίκνωσης των μισθών και συντάξεων πείνας, νέων περικοπών στους κρίσιμους -για τη ζωή του λαού- τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας.
«Να σαρώσουμε ως οδοστρωτήρες τα εμπόδια που κρατούν δέσμια την επιχειρηματικότητα», επαναλαμβάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Και εννοεί όλα τα παραπάνω. «Τα προγράμματα ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ είναι το εξής ένα. Το θέμα είναι ποιο θα εμπιστευτείς. Θα εμπιστευτείς το πραγματικό προϊόν να στο βγάλει πέρα, ή θα εμπιστευτείς το κατά μίμηση προϊόν και μάλιστα της τελευταίας στιγμής;», αποσαφηνίζει κυνικά ο γνωστός σχολιαστής του ΣΚΑΪ Μπ. Παπαδημητρίου και νυν υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ. Οι «αυθεντικοί», οι «ικανοί διαχειριστές» έρχονται με φόρα να αποτελειώσουν τη «δουλειά». Δεν μπορούν να συγκρατηθούν.
Και οι «αγορές» πανηγυρίζουν, σε μια «έκρηξη αισιοδοξίας», για την επόμενη ημέρα. Η διακυβέρνηση της χώρας θα είναι σε «σίγουρα χέρια», θριαμβολογούν. Και ο αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, ο «ειδικός» να οργώνει ανεξέλεγκτα όλη τη χώρα, να διατάσσει και να επιβάλλει τα αμερικανικά συμφέροντα, συναντά τον αυριανό πρωθυπουργό, Κυρ. Μητσοτάκη, για να του δώσει τη σκυτάλη της υποταγής στις ΗΠΑ, αυτήν που «επάξια» κρατούσε μέχρι τώρα ο Α. Τσίπρας.
Έτσι συμβαίνει πάντα. Οι «εκλεκτοί» των ισχυρών έρχονται και παρέρχονται. Αυτοί που μένουν ίδιοι είναι οι ισχυροί, οι ιμπεριαλιστές, οι δανειστές της ΕΕ, οι ΗΠΑ, που λεηλατούν τη χώρα και το λαό μας χρησιμοποιώντας το εγχώριο πολιτικό προσωπικό.
Προεξοφλημένη φαίνεται η εκλογική νίκη της ΝΔ. Προεξοφλημένες είναι οι αντιδραστικές προθέσεις και οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί των δανειστών, της ΕΕ, των ΗΠΑ, της εγχώριας ολιγαρχίας, του δίπολου διακυβέρνησης της χώρας και των συμπληρωμάτων του. Μόνο αν ο λαός ορθώσει και πάλι το ανάστημά του μπορεί να μην είναι προεξοφλημένη η υλοποίηση της επιθετικής αυτής αντιλαϊκής πολιτικής. Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει, να δημιουργήσει συνθήκες επανακατάκτησης των εργατολαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο που θα το ορίζει ο ίδιος, για να μην είναι η επόμενη μέρα δική τους.
